Soorten Arizona Cactus

Bekend om zijn dorre landschap, beslaat Arizona 113,998 vierkante mijl woestijn in het zuidwesten van de Verenigde Staten. Van koude, woestijnachtige bergen in het noorden tot subtropische woestijnlaaglanden in het zuiden, Arizona presenteert een verscheidenheid aan discrete woestijnecosystemen, die elk leefgebied bieden voor talrijke soorten cactussen. De inheemse cactussen van Arizona verschillen sterk qua uiterlijk, maar elk heeft vergelijkbare kenmerken ontwikkeld om te gedijen binnen de ruwe omgeving, inclusief waterhoudend weefsel, defensieve stekels en efficiënte wortel systemen.

De paarse stekelige peer (Opuntia gosseliniana), genoemd naar de paarsroze kleur van de kussentjes, komt voor in het zuiden van centraal Arizona, met name in de droge, laaglandgebieden van Pima County. Zoals de meeste soorten stekelige peren, heeft het een verspreidende struikachtige gewoonte en vormt het met ruggengraat bedekt, peddelachtig gebladerte. Het groeit tot tussen de 2 en 4 voet hoog met een spreiding van 6 voet. Oorspronkelijk gedacht als een reactie op omgevingsstress, is de paarse verkleuring van deze soort in feite een verdedigingsmiddel mechanisme dat wordt gebruikt om grazende dieren ervan te weerhouden zich eraan te voeden, aldus Nora Bowers, auteur van "Cactus of Arizona Field" Gids."

Bekend om zijn lange, vertakte vorm, is de saguaro (Carnegiea gigantea) een waar icoon van de woestijn van Arizona. Met een hoogte van 15 tot 50 voet groeien saguaro's heel langzaam en sturen ze een enkele, 2 voet brede kolom op die is bekleed met clusters van 2 inch lange stekels in de jeugd. Pas op 50-jarige leeftijd beginnen saguaro's hun karakteristieke armen te produceren; binnen de levensduur van een plant kunnen er wel vijf worden geproduceerd. Ondanks hun grote hoogte ontwikkelt deze soort een relatief ondiep wortelgestel, waardoor een 3 meter lange tapwortel en tal van vertakte capillaire wortels naar beneden komen om voor verankering in de rotsachtige grond te zorgen.

Gouden egelcactus (Echinocereus nicholii) komt voor in het noorden van Mexico en het zuiden van Arizona, voornamelijk in Pima County. Vernoemd naar zijn lichtgele stekels, is de gouden egelcactus een kleine, zich uitbreidende soort die bestaat uit omhoog tot 20 2 meter hoge stelen bekleed met uitzonderlijk dikke, 3-inch lange stekels gerangschikt in rozet patronen. Vanwege de dichtheid van de stekels is het lichtgroene vlees van deze soort niet gemakkelijk te zien, behalve bij jonge planten. In het midden van de lente draagt ​​de gouden egelcactus een oogst van wasachtige lavendel of karmozijnrode bloemen, die later rijpen tot klein, rood fruit.

Inheems in de Sonora-woestijn, heeft de Arizona cactus van het vat (Ferocactus wislizeni) zich verspreid over het zuidwesten van de Verenigde Staten. Vernoemd naar zijn dikke, ronde vorm, groeit deze soort tot 3 tot 6 voet hoog met een diameter van 24 inch op de vervaldag. Het vlees van de cactuscilinder in Arizona is diep geribbeld en olijfgroen van kleur, met trossen gehaakte stekels langs de ribben. Het komt voor in gebieden met periodieke overstromingen, waar het gemakkelijk het beschikbare vocht kan opnemen en opslaan voor gebruik tijdens droogte-seizoenen. Halverwege de zomer produceren Arizona-vatcactussen verschillende roodachtig-oranje bloemen aan hun zuidoostelijke zijden, die een favoriete bron van nectar zijn voor bestuivende insecten zoals cactusbijen.

Teddybeer cholla (Opuntia bigelovii) verdiende zijn algemene naam vanwege het wazige uiterlijk. De donzige bedekking van dichte stekels voelt echter niet zacht aan zoals zijn naamgenoot. Gevonden in lage woestijnvlakten in het Amerikaanse zuidwesten, gedijt teddybeer cholla in rotsachtige, goed doorlatende grond op hoogtes onder 300 voet in Arizona. Het is een rechtopstaande, enkelstammige soort met talrijke gebogen takken bedekt met zilverwitte stekels. De bovenste takken van teddybeer cholla zien er meestal lichtbeige van kleur uit, waarbij de stam en de onderste takken een roodbruine of bronzen kleur hebben. Van eind april tot juni draagt ​​het 4-inch brede chartreuse-bloemen op de toppen van zijn takken, die aantrekkelijk zijn voor nectarvoedende vogels en insecten.