Soorten Aspen Trees

Espen behoren tot hetzelfde geslacht als populieren en populieren, een geslacht dat zich onderscheidt door hun driehoekige, getande bladeren. Ze groeien snel en leven niet lang, maar de wortels van schijnbaar dode bomen geven constant aanleiding tot nieuwe bomen door wortelzuig. Botanici hebben espenbosjes ontdekt die groeien uit onderstammen van meer dan 10.000 jaar, volgens George A. Petrides, auteur van de veldgids "Eastern Trees". Espen komen over de hele wereld voor.

Een van de bekendste espbomen, de trillende esp (Populus tremuloides) dankt zijn naam aan de neiging van zijn gebladerte om te fladderen en te beven in de lichtste wind. In tegenstelling tot de meeste van zijn familieleden, hebben de bladeren van de bevende esp een bijna ronde in plaats van een puntige vorm, afgezet met de enkele tanden die het geslacht Populus gemeen hebben. De bevende esp, geboren aan beide Amerikaanse kusten, kan extreme verkoudheid verdragen en groeit naar het noorden van Canada. Het donkergroene zomergebladerte verandert in de herfst in geel, maar ondanks de aantrekkelijke kleur levert de trillende esp veel problemen op als landschapsboom, volgens de tuinbouwafdeling van de Universiteit van Connecticut, waar het een gevaar vormt voor trottoirs en rioleringen, veel wortelzuigers uitzendt en alleen leeft kort.

De bigtooth esp (Populus grandidentata) groeit in een beperkter bereik dan de trillende esp, die voornamelijk voorkomt in de noordoostelijke en noord-centrale Verenigde Staten en het zuidoosten van Canada. Zoals de naam al doet vermoeden, zijn de tanden die meestal op de bladeren van het geslacht Populus voorkomen, bijzonder groot op de bigtooth esp. Volgens de Amerikaanse Forest Service geeft de bigtooth esp de voorkeur aan zandgronden en uiterwaarden, en na het verwijderen van bomen uit een deel van het bos, de bigtooth esp is een van de eersten die terugkeert om het gebied te koloniseren, met maar liefst 60.000 worteluitlopers die per hectare opkomen na een bos brand. Bigtooth-esp groeit voornamelijk met andere espen en populieren, en zijn gebladerte, twijgen en knoppen voeden de lokale fauna.

De Europese esp (Populus tremula) is een van 's werelds meest verspreide bomen, variërend van de Arctisch tot noordelijk Afrika en zich uitstrekkend van West-Europa tot Japan, volgens de Trees for Life project. Net als bevende esp hebben de bladeren van Europese esp een ronde vorm met golvende randen en fladderen de bladeren in de wind. Bladeren worden in het voorjaar koperbruin, veranderen in groen en worden geel of rood voordat ze in de herfst uit de boom vallen. Net als andere espen, reproduceert de Europese esp krachtig door worteluitzuiging en komt snel voor in gebieden die zijn ontbost door houtkap of vuur. Herten en bevers voeden zich met de esp, en de boom biedt een schuilplaats voor spechten.