Soorten grond in Indiana

Indiana staat bekend om maïs en andere gewassen, vooral vanwege de vruchtbare grond. Niet alle bodems in Indiana zijn vruchtbaar; echter door verschillende gebeurtenissen, met name glaciaal, dat duizenden jaren geleden plaatsvond. De drie belangrijkste grondsoorten in Indiana zijn zand-, klei- en Miami-bodems.

De staatsgrond van Indiana wordt erkend als Miami-bodem. De bodem van Miami is bijzonder vruchtbaar en wordt gebruikt om sojabonen, maïs en wintertarwe te verbouwen. De inheemse vegetatie voor dit bodemtype is echter eigenlijk hardhoutbos. De overvloed aan Miami-bodem en andere vruchtbare landbouwgronden in Indiana maakt het mogelijk dat de staat nationaal wordt erkend voor zijn landbouw.

Miami-bodem, van oppervlak tot ondergrond, bestaat uit bruine slibleem, geelbruine kleilem en bruine leem. De grond in Miami houdt water effectief vast en voert het af, waardoor het van onschatbare waarde is voor gebruik in de landbouw.

Zand is de dominante grond bij Lake Michigan en in noord-centraal en zuidwestelijk Indiana. In deze gebieden is veel van het zand geduwd en in de duinen geblazen. De Indiana Dunes, een staatspark in het noordwesten van Indiana, is een goed voorbeeld. Bij Lake Michigan is de zandgrond erg nat en enigszins afgenomen. Ten zuiden van het meer zijn de duinen echter kleiner en is de grond niet zo nat, waardoor het iets geschikter is voor gewassen.

In de noord-centrale en zuidwestelijke delen van de staat mist de zandgrond de vochtigheid en bevat het meer voedingsstoffen dan de zandgrond in het noorden.

Indiana heeft een overvloed aan kleigrond in de hele staat. De leemachtige bodem van Indiana, begeerd door veel tuinders en boeren, bevat klei. Klei is gemaakt van kleine deeltjes die gemakkelijk kunnen worden verpakt. De klei zelf loopt niet goed weg of laat veel lucht doordringen, maar is een essentieel ingrediënt voor goede leem.

Kleigrond alleen is moeilijk te planten, hoewel niet onmogelijk. Het wordt gemakkelijk verdicht, maar je kunt het opgraven, wat moeilijk kan zijn vanwege het harde, gecondenseerde karakter - en het opbreken of bewerken. Ook kun je kleigrond behandelen met grote hoeveelheden organisch materiaal, zoals dierlijke mest en compost, om de grond tuinvriendelijker te maken. Bij het toevoegen van deze organische materialen moet je ook stikstof toevoegen, omdat het organische materiaal in eerste instantie zal concurreren met de planten. De meeste planten groeien in klei als het op de juiste manier wordt behandeld. Bij een juiste behandeling is kleigrond beter voor opplant dan zandgrond.