Brick Siding Systems begrijpen

De meeste bakstenen huizen van tegenwoordig zijn niet wat ze lijken te zijn. Het zijn in feite houten huizen met decoratieve (ja, decoratieve) bakstenen gevelbekleding die in wezen dezelfde functies vervullen als houten planken of vinylbeplating. De stenen zien er misschien stevig en structureel uit, maar ze ondersteunen niets anders dan hun eigen gewicht. Echte baksteen, of 'massief metselwerk, "huizen, begonnen ongeveer een eeuw geleden uit de mode te raken, en bijna alle bakstenen huizen zijn nu eenvoudigweg van baksteen voorzien. Om de zaken verder te verwarren, zijn er verschillende soorten gevelbeplating, maar de klassieke stijl is gemaakt met echte kleibaksteen gelegd met mortel.

Brick siding wordt ook wel genoemd fineer baksteen (of baksteenfineer), wat het duidelijk onderscheidt van massieve bakstenen constructie. Dit helpt echter niet om te definiëren wat voor soort gevelbeplating het is. Een traditioneel baksteenfineer wordt gebouwd door een metselaar en wordt opgemaakt met volle kleibakstenen die worden gestapeld, met daartussen lagen mortel. Een nieuwere soort baksteenfineer, vaak "dunne baksteen" genoemd, is gemaakt van dunne baksteenvlakken (tot ongeveer 1/2-inch dik) die veel meer als keramische tegels zijn geïnstalleerd dan traditionele bouwstenen. In veel gevallen zijn de bakstenen gezichten gemaakt van beton in plaats van klei. De dunne stenen worden met lijm op de muur van het huis geplakt en vervolgens worden de openingen tussen de stenen gevuld met specie om structurele mortelvoegen te simuleren.

Traditionele baksteenbeplating (geen dunne baksteen) is vrij zwaar en heeft daarom een ​​sterke, solide basis nodig. Bij veel stenen huizen hebben de betonnen funderingsmuren of funderingen een kleine stap erin om de baksteen te ondersteunen. Als alternatief kan de steen worden ondersteund door een zware ijzeren hoek die op de funderingsmuur is gemonteerd, waardoor een plank voor de steen ontstaat.

Het gewicht van de stenen gevelbekleding wordt ondersteund door de trede of plank. Dat zorgt voor de verticale of neerwaartse belasting van de steen. De horizontale belasting van de gevelbeplating wordt gedeeltelijk ondersteund door de ingelijste muur achter de gevelbeplating. Brick gevelbeplating wordt gelegd in een enkele stapel (genaamd enkele met), die ondanks het uiterlijk niet erg goed bestand is tegen wind en aardbeving krachten. Daarom moet het worden verankerd aan de framewand met metalen banden die in de mortelvoegen zijn gecementeerd. De banden worden meestal elke 24 inch verticaal en 32 inch horizontaal helemaal tot aan de muur geplaatst.

Een van de meer verrassende aspecten van een gevelbeplating is het feit dat de baksteen en de houten muur erachter elkaar niet raken. In feite moeten ze worden gescheiden door minimaal 1 inch, volgens de bouwcode. Dit creëert een luchtruimte die de wandmontage helpt vocht af te voeren. Hout en baksteen zetten ook anders uit en krimpen anders, en door de scheiding kunnen de twee structuren onafhankelijk bewegen; zonder de opening zou je scheuren in de bakstenen muur kunnen krijgen. De metalen banden waarmee de gevelbeplating aan de ingelijste muur is verankerd, zijn flexibel genoeg om deze beweging mogelijk te maken.

Traditionele bakstenen gevelbekleding gebruikt standaard kleibakstenen, maar in plaats van bouwstenen van volledige grootte, genoemd ingenieur baksteen, gevelbekleding bestaat meestal uit koninginsteen, wat ongeveer 3/4 inch smaller is dan ingenieursbaksteen. Door deze kleinere afmeting is queen brick 30 procent lichter dan standaard bouwstenen en gebruikt het bijna 25 procent minder mortel. De lengte en hoogte van koningin en bouwsteen zijn hetzelfde, dus je kunt ze niet van elkaar onderscheiden door naar het gezicht van de muur te kijken.

Baksteenfineer kan ook worden gemaakt met andere vormen en maten baksteen, zoals de platte, lange bakstenen die vaak worden aangetroffen op bakstenen huizen uit het midden van de eeuw. De steen kan ook elke soort bekleding of textuur hebben, net als bouwsteen. Mortel die wordt gebruikt voor het construeren van bakstenen fineerwanden is meestal Type N, een mortel met gemiddelde sterkte die geschikt is voor niet-dragende muren van hogere kwaliteit.

Omdat bakstenen gevelbeplating geen deel uitmaakt van de structuur van een huis, kan het op elk moment worden geïnstalleerd nadat de lijst is voltooid en hoeft het de rest van de woningconstructie niet op te houden. Net als andere soorten gevelbekleding, wordt baksteenfineer meestal geïnstalleerd nadat het huis is "gedroogd" en de ramen, deuren en dakbedekking op hun plaats zijn. De muur om gevelbeplating te ontvangen is meestal bedekt met multiplex of een ander type structurele omhulling, gevolgd door bouwpapier (teerpapier) of ander waterbestendig barrièremateriaal (WRB).

Zodra de ingelijste muur klaar is, gaat het baksteenfineer net als een vrijstaande bakstenen muur omhoog, te beginnen met een mortel bed onder de eerste laag stenen, dan nog een laag mortel bovenop, gevolgd door de tweede laag, enzovoort. Naast de ankerbanden, vereist bouwcode knipperen onder de eerste bovengrondse loop van baksteen. Het gootstuk hecht zich aan de ingelijste muur en vormt een "L" -vorm, waarbij het onderbeen zich over de steen uitstrekt. Het is er om water uit de ruimte tussen de muurconstructies te leiden.

Een andere vereiste is het toevoegen van _weep holes_ — openingen tussen aangrenzende stenen waardoor water en vocht kunnen ontsnappen. Deze worden in de eerste cursus boven het knipperen geplaatst en zijn niet meer dan 33 centimeter van elkaar verwijderd.

Waar bakstenen gevelbeplating steekt tot vensterbanken, creëert een cursus van hoekige "rowlock" baksteen een hellende plank om water af te voeren en een afgewerkte look te geven. Waar baksteenbeplating zich slechts gedeeltelijk langs de muur uitstrekt, kan de bovenkant van de baksteen worden afgewerkt met een rijvergrendelingslaag, een metselwerkkap of houten bekleding om over te schakelen naar een ander gevelbeplatingmateriaal erboven.

In staat om honderden jaren mee te gaan met weinig onderhoud, is traditionele mortelsteen verreweg het meest duurzame gevelbeplatingmateriaal dat beschikbaar is. Het is volkomen normaal dat gevelbeplating na enkele decennia zeer weinig tekenen van slijtage of schade vertoont. En dit is zonder sealers, verf of andere beschermende coating van welke aard dan ook. In feite is de snelste manier om van een bakstenen muur een regelmatig onderhoudsprobleem te maken, het te schilderen.

De meest voorkomende onderhoudstaak voor baksteenfineer is het repareren of vervangen van gescheurde of verkruimelde mortel. Dit komt meestal voor in geïsoleerde gebieden en wordt meestal veroorzaakt door jarenlange blootstelling aan weer, met name regen en ijskoud water (in koude klimaten). Zodra er scheuren of spanen in de mortel verschijnen, maken ze ruimte voor meer water, sneeuw en ijs om binnen te komen, waardoor de schade wordt vergroot. De oplossing voor beschadigde mortel is om het gescheurde, losse materiaal eruit te schrapen en te vervangen door verse mortel. Deze techniek wordt genoemd wijzen of tuckpointing.

In kleine gebieden kunnen huiseigenaren puckpointing uitvoeren (zorg ervoor dat u het juiste type mortel gebruikt), maar wijdverbreide reparatie kunt u het beste aan professionals overlaten. Meer significante muurschade, zoals lange en / of brede scheuren die op funderingsproblemen kunnen duiden, moeten ook aan pro's worden overgelaten.