Wat zijn de oorzaken van putjes in beton?

Putjes in beton worden veroorzaakt door een grote verscheidenheid aan omstandigheden. Sommige putjes en spatjes, zoals het soms wordt genoemd, zijn van natuurlijke veroudering en soms kunnen ze worden veroorzaakt door misbruik of misbruik. In sommige gevallen komt het voor door defecte aggregaten in het beton en er zijn voorbeelden van beton dat voortijdig is afgebroken als gevolg van onjuiste plaatsing en afwerkingstechnieken. Om degradatie in beton goed te diagnosticeren, helpt het om een ​​lijst met details te kennen die soms moeilijk te monteren zijn. Leeftijd, klimaat, mengdetails van het beton, omstandigheden waaronder de plaat is gestort en onderhoudspatronen zoals sneeuwruimen, zouten in de winter en aanbrengen van sealer zijn allemaal belangrijk.

Het klimaat in de delen van de Verenigde Staten die in de winter sneeuw en ijs hebben, kan bijzonder wreed zijn op beton. IJs en sneeuw die op het oppervlak achterblijven, kunnen putjes veroorzaken door de cyclus van bevriezen en smelten van nacht tot dag. In het zonlicht kan ijs smelten en het water dringt het betonoppervlak binnen en bevriest 's nachts weer. De uitzetting van het ijs in het bovenoppervlak van het beton scheurt langzaam en vormt kleine kraters die blijven uitzetten. In de daaropvolgende seizoenen blijven die zakken groeien totdat ze zichtbaar zijn en uiteindelijk de structuur kunnen uiteenvallen. De vries-dooi-cyclus, zoals bekend, is de meest voorkomende oorzaak van putjes in beton.

Onder omstandigheden waarin beton is geplaatst met een inadequaat mengontwerp voor het lokale klimaat, kunnen putjes en afbraak voortijdig optreden. Als bekend is dat de leeftijd van de plaat relatief nieuw is, bijvoorbeeld minder dan vijf jaar, kan dit de oorzaak zijn. Een ontwerp met een lage psi-mix kan sneller afbreken in de minder gematigde klimaten dan een met een hogere sterkte. Lokale bouwvoorschriften specificeren meestal de sterkte van mengsels voor hun klimaatomstandigheden. Beton met een lagere sterkte is minder waterdicht en minder bestand tegen de effecten van winterijs en sneeuw zoals beschreven in het eerste deel van dit artikel.

Beton kan op het oppervlak beginnen af ​​te breken als het onjuist is geplaatst, afgewerkt of uitgehard. Als een plaat niet is uitgehard, kan er te veel water ontsnappen door verdamping van het oppervlak terwijl het beton opstelt, vooral als het op een warme dag is gestort. Als de betonafwerker water aan het oppervlak heeft toegevoegd om de afwerking te vergemakkelijken, is dat oppervlak verzwakt en kan het eerder verslechteren. De onderlaag kan de sterkte van het beton aantasten door er voortijdig water uit te trekken als het niet met water is weggesproeid voordat het werd aangebracht. Deze drie effecten hebben hun grootste gevolgen voor de heetste zomerdagen.

In zeldzame gevallen kan voortijdig putten en afbraak van een betonplaat worden toegeschreven aan een aggregaat dat niet geschikt is voor gebruik in beton. Dit scenario gebeurt meestal snel en onder verschillende omstandigheden en kan meestal alleen in een laboratorium worden bepaald. Een slecht aggregaat zal ofwel een chemische reactie veroorzaken die het beton afbreekt of een overmatige porositeit heeft die slecht bestand is tegen de vries-dooi-cyclus. Betonmaterialen zijn gestandaardiseerd en getest. Als er iets doorheen glipt, is het vaak van een kleine ader van materiaal in de steengroeve dat onopgemerkt blijft.

Al het beton kan uiteindelijk bezwijken onder de strenge winters en het gebruik. Er zijn preventieve methoden die de levensduur kunnen verlengen. De winter is de meest meedogenloze stress op beton en uiteindelijk de belangrijkste oorzaak van putjes in beton. Sneeuw- en ijsverwijdering kan putjes door de jaren heen drastisch verminderen. Zout en andere ijssmeltverbindingen kunnen een voor de hand liggende noodzaak zijn voor de veiligheid, maar gebruik in beperkte hoeveelheden na fysieke verwijdering van het grootste deel van de sneeuw en het ijs is het beste. Het periodiek aanbrengen van een betonafdichter op de plaat vermindert de hoeveelheid water die het kan opnemen. Deze beschermende werking kan jaren aan een betonplaat toevoegen.