Wat zijn de stadia van zonnebloemgroei?

Wat we gewoonlijk een zonnebloemzaad noemen, het zwart-witte hardgeschilde item waar we vaak op snacken, wordt de achene (fruit) genoemd. De fruitmuur is de schelp en het zachtere binnenstuk is het echte zaad.

Het zaad bevat meer voedingsstoffen dan de kleine maat aangeeft. Van vezels en eiwitten tot onverzadigde vetten, zink, ijzer en vitamine A, vitamine D, vitamine E en vitamine B-complex, alles is te vinden in het bescheiden zonnebloemzaad.

Om je zaad op weg naar volgroeide zonnebloem te starten, moet het zaad op een zonnige plek worden geplant waar het de hele dag in de volle zon zal staan. Het verdraagt ​​vele soorten bodemgesteldheid, maar zal het niet goed doen in schaduw of zelfs halfschaduw. Houd de grond vochtig, maar niet drassig. Zodra het begint te groeien, zal het door droge omstandigheden verwelken en afsterven.

Zodra aan de groeiomstandigheden is voldaan en gehandhaafd, zal het zaad ontkiemen en beginnen te groeien naar de volgende fase, de spruit. Deze fase is kort omdat deze snel uitgroeit tot een zaailing.

Opmerking: veel mensen laten hun zonnebloempitten in water weken totdat ze ontkiemen. Dit is op zichzelf een eetbaar voedsel dat bekend staat als "spruiten". Net als bij alfalfaspruiten worden ze als zodanig gegeten of toegevoegd aan salades, sandwiches en vleesgerechten. Aangeduid als levend voedsel, zijn de zonnebloempruiten zeer voedzaam en bevatten minder calorieën dan de zaden zelf, maar meer van de vitamines en supplementen van het droge zaad.

De zaailing heeft nog een lange weg te gaan om als zonnebloem te worden herkend. Begonnen op een plek in de volle zon, moet het zorgvuldig worden bekeken, zodat het niet uitdroogt. Dit kan dagelijks water geven, als er geen regen is. Naarmate het jonge zonnebloemstadium wordt bereikt, wordt de stengel steviger en dikker. Op dat moment kan de watergift om de andere dag afnemen.

Zodra de plant een hoogte van 1 tot 2 voet bereikt, begint hij te worden herkend als een zonnebloem. Het reikt naar de hemel die steeds groter wordt, terwijl aan de bovenkant van de stengel de knop begint te vormen. Tenzij het gebied droogte ervaart, kan de zonnebloem in dit stadium vertrouwen op regelmatige regenval om het benodigde vocht te krijgen. Als je tijdens deze knopfase naar zonnebloemen zou kijken, zou je de bloemen de zon zien volgen. Ze beginnen de dag naar het oosten gericht als de zon opkomt. In een proces dat bekend staat als heliotropisme, zal de zich ontwikkelende knop de zon van oost naar west volgen. 'S Morgens is het weer op het oosten gericht, in afwachting van de zonsopgang.

Zodra de plant begint te bloeien, heeft hij zijn volwassen stadium bereikt. De felgele bovenkant van de gewone zonnebloem is geen bloem, maar een hoofd. Het bestaat uit veel bloemen die stevig in elkaar zijn gepakt. De bloemen waaruit het hoofd bestaat, zijn verdeeld in twee groepen. De buitenste bloemen worden straalbloemen genoemd, terwijl de binnenbloemen van het ronde centrum bekend staan ​​als schijf (schijf) roosjes. Deze schijfroosjes zullen uitgroeien tot wat we gewoonlijk het zonnebloemzaad noemen. Dit deel is echter de vrucht en het echte zaad wordt van binnen gevonden.

In dit volwassen stadium volgt de bloeiende zonnebloem het pad van de zon niet. De stengel zal verstijfd zijn en de meeste zonnebloemen zullen naar het oosten gericht zijn, elke dag in afwachting van de zonsopgang. Zodra de zaden zich volledig hebben ontwikkeld, moeten ze snel worden geoogst of beschermd tegen de vogels die naar binnen duiken om alle zaden te verwijderen en op te eten.

Alle delen van een zonnebloem hebben een verder gebruik. De bladeren en stengels worden gebruikt als veevoeder. De gele bloemen worden gebruikt om kleurstof te maken, terwijl de zaden kunnen worden samengeperst voor hun olie, die vergelijkbaar is met olijf- of amandelolie. De olie wordt verder gebruikt als smeermiddel en in zepen en verven. Zoals we allemaal weten, vormen de zaden een geweldige snack.