Wat gebeurt er als een zaadje in de grond wordt geplant?

Wanneer een zaadje in de grond wordt geplant, vindt ontkieming plaats. Ontkiemen is het proces waarbij een zaadje verandert van een rusttoestand (alleen een zaadje) in een groeiende, levende plant.

Een zaadje bevat een klein plantenembryo en alle voedingsstoffen die een opkomende plant nodig heeft om aan zijn groeicyclus te beginnen. Om ervoor te zorgen dat het plantenembryo een plant wordt, moeten er belangrijke omgevingsfactoren aanwezig zijn wanneer het zaad wordt geplant.

Water is een van de belangrijkste factoren bij het ontkiemen van zaden. Water zorgt ervoor dat de zaaddoos zwelt en uiteindelijk barst, waardoor water het plantenembryo kan bereiken. Water is essentieel voor cellulaire ademhaling, het metabolische proces dat een zaailing energie geeft totdat het uit de grond kan komen en zonlicht kan krijgen.

Zuurstof is ook essentieel voor cellulaire ademhaling, dus het moet aanwezig zijn om het zaad onder de grond te laten groeien. Daarom is het belangrijk om de zaden niet te diep te planten. Als ze onvoldoende zuurstof onder de grond kunnen krijgen, kunnen ze mogelijk niet groeien.

Temperatuur is een andere belangrijke factor bij het ontkiemen van zaden. Hoewel de ideale kiemtemperatuur van plant tot plant varieert, hebben de meeste zaden een omgeving nodig die tussen de 60 en 75 graden F is om te ontkiemen.

Zodra de zaaddoos barst en de cellulaire ademhaling begint, krijgt de kleine zaailing de energie die hij nodig heeft om door de grond omhoog te duwen. De opkomende plant begint plantenweefsel te groeien en vormt het begin van een stengel.

De meeste zaailingen groeien uit de gekrulde zaailing, als een persoon die haar tenen aanraakt. Naarmate de zaailing meer plantenweefsel krijgt en meer stengel groeit, breekt het los van de grond. Na dit punt is de kieming voltooid en kan de zaailing met fotosynthese beginnen om energie te winnen. Hierdoor zal de opkomende zaailing rechtop gaan staan ​​in een kleine plant terwijl deze op de zon mikt.