Wat gebeurt er als planten te veel kalium krijgen?

Kalium

Kalium is een van de drie grote voedingsstoffen die planten ontvangen uit grond en kunstmest; het is het derde nummer in de NPK-verhouding (stikstof - fosfor - kalium) vermeld op commerciële meststoffen. Eenmaal geabsorbeerd, verbetert kalium de algehele winterhardheid van de plant door de stijfheid van de stelen te verbeteren en de ziekteresistentie te verhogen. Kalium is dus belangrijk om de plant te helpen droogtestress te overwinnen en de winter te overleven. Er is geen niveau waarop kalium giftig wordt voor planten. Maar wanneer planten te veel kalium binnenkrijgen, wordt de opname van andere voedingsstoffen geremd, wat leidt tot de symptomen veroorzaakt door een tekort aan deze voedingsstoffen

Stikstofgebrek

Het belangrijkste risico van te veel kalium is een stikstofgebrek. Dit zal de groei van de plant belemmeren en leiden tot chlorose, een geelverkleuring van het blad dat voor het eerst verschijnt bij oudere groei lager op de stengel. De nerven op de bladeren krijgen een rode tint. Nieuwere bladeren zullen kleiner zijn. Deze effecten kunnen worden tegengegaan door compost toe te voegen of een voornamelijk op stikstof gebaseerde meststof aan te brengen terwijl de toediening van kaliumrijke meststoffen wordt stopgezet.

Tekort aan magnesium en mangaan

De andere grote risico's van te veel kalium zijn magnesium- en mangaangebrek. De symptomen van magnesiumtekort zijn een geelverkleuring die begint bij de aderen van de bladeren. Mangaan produceert een vergelijkbare vergeling die begint op de jongste bladeren en zich ontwikkelt tot grijze of zwarte vlekken van dood weefsel (necrose). Uiteindelijk verdorren de bladeren en sterven ze volledig af. Water geven met verdunde Epsom-zouten kan een magnesiumtekort helpen verhelpen. Mangaansulfaat of mangaanoxide kan worden gemengd met kunstmest, maar de beste remedie als de oorzaak te veel kalium is, is het gebruik staken kaliumrijke meststoffen en voeg perliet of vermiculiet toe om de beluchting van de grond te vergroten en de opname van het reeds aanwezige mangaan te bevorderen.