Wat is een split-level huis in Californië?

Synoniem met de jaren zestig en zeventig, is de split-level in Californië een plattegrond van een woning die wordt gekenmerkt door drie niveaus. Soms worden ze verward met de "bi-level" of "verhoogde ranch", Californië split-level woningen komen het meest voor in de westelijke voorsteden. De stijl is gemaakt door architect Frank Lloyd Wright in de jaren 1920 om een ​​meer open plattegrond te creëren terwijl het openbare leven en privéslaapruimtes worden gescheiden.

Een echt split-level huis in Californië bestaat uit drie of vier woonlagen met de vloer niveau van een deel van het huis ongeveer halverwege tussen de vloer en het plafond van de andere helft van de huis. De voordeur komt meestal direct uit op het woonniveau, waar u meestal een woonkamer, eetkamer en keuken vindt. De bovenste verdieping is bereikbaar via een korte trap en bestaat uit slaapkamers en badkamers. Door vanaf de begane grond nog een korte trap af te dalen, vindt men de studeerkamer of familiekamer en toegang tot de garage, die vaak op hetzelfde niveau ligt als de oprit. Sommige splitsingen in Californië hebben een tweede lager niveau onder de formele woonkamer.

Huizen met twee verdiepingen worden vaak verkeerd geclassificeerd als splitsingen in Californië. Gesplitste woningen in Californië hebben een woonkamer / eetkamer / keuken op een apart niveau dan de slaapkamers en badkamer of den en garage. In een traditioneel huis met twee niveaus zijn er slechts twee niveaus (in plaats van drie of vier) met twee korte trappen gescheiden door een voordeurfoyer. Een korte trap leidt naar de bovenste verdieping met de woonkamer, eetkamer, keuken, slaapkamers en badkamers. Een andere korte trap leidt naar de benedenverdieping, vaak gedeeltelijk onder de grond, met informele woonruimtes en de garage.

Het ontwerp van het split-level in Californië voegt dimensie toe aan een vlak perceel. Omdat de begane grond ongeveer halverwege de kelder is, kunnen de split-levels in Californië geschikt zijn voor oneffen of heuvelachtig terrein. Omdat elke verdieping kleinere vierkante meters heeft dan een traditionele bungalow of ranch, kunnen split-levels in Californië op kleinere stukken grond worden gebouwd, waardoor de woonlasten worden verlaagd. De plattegrond van een splitsing in Californië kan ook nuttig zijn voor mensen met een handicap, omdat er minder stappen nodig zijn om tussen niveaus te klimmen. Omdat de studeerkamer of familiekamer onder de maat is, is er een woonruimte die bij warm weer koel blijft.

De originele splitsing in Californië uit 1920 van architect Frank Lloyd Wright bevatte cement- en textielblokvloeren en een open plattegrond die opging in het terrein. Halve verdiepingen verdeelden de woon- en privéruimtes. Verschillende van de vroege split-levels van Wright in Californië zijn het Millard House in Pasadena en het Freeman House met uitzicht op Hollywood. Hoewel Wright's bedoeling was om woningen betaalbaarder te maken, waren de vroege gesplitste woningen in Californië financieel onbereikbaar voor de meeste gezinnen. Na de Tweede Wereldoorlog was er een nog grotere behoefte om snel en goedkoop huizen te bouwen om de grote toestroom van militairen die terugkwamen uit de oorlog aan te kunnen. Als antwoord op deze vraag ontwikkelde architect Bill Levitt het huis in bungalowstijl, gekenmerkt door een klein niveau, meestal ongeveer 600 tot 1.000 vierkante voet met een kelder of kelder.

Vanaf de jaren zestig veranderden de behoeften echter. Gezinnen werden groter met meer kinderen. Huiseigenaren hadden meer slaapkamers nodig en wilden een speelkamer voor de kinderen. Gezinnen wilden een aparte kamer voor de nieuwe populaire televisie. Er was vraag naar grotere maar toch betaalbare woningen. Omdat grote kavels duur waren en de kosten voor het bouwen van het huis duurden, was de oplossing om het traditionele huis in de stijl van een ranch in het midden te "zagen". De garage en de slaapkamers werden verhoogd boven het niveau, terwijl de andere helft, met de entree, woonkamer, eetkamer en keuken, werd verlaagd en de "California split" werd geboren. De splitsingen in Californië bereikten hun hoogtepunt in de late jaren zestig tot begin jaren zeventig en werden vereeuwigd met het "Brady Bunch" -huis in het populaire televisieprogramma.

Met de welvaart van de jaren 80 en 90 veranderden de verlangens. Huiseigenaren wilden kastelen die met hun uitgestrekte vierkante meters tot de opkomst van de "McMansions" zouden leiden. De "centrale hal koloniaal" met zijn centrale entreehal en grotere verdiepingen werd in zwang. Echter, met stijgende huizenprijzen rond de eeuwwisseling, werden nieuwere huizen onbetaalbaar, waardoor veel huizenkopers opnieuw naar de goedkopere tweedehands woningen gingen kijken. Veel huizenkopers hielden van de oudere charme van de splitsingen in Californië en wilden in de meer volwassen met bomen omzoomde buurten wonen waar de splitsingen in Californië vaker voorkomen.