Wat is een laterale boomtak?

De vertakte structuur van bomen varieert van soort tot soort, waardoor ze onderscheidende vormen krijgen, zoals het silhouet van een spitse spits of de grote, ronde overkapping van een eik. Alle bomen hebben een basisstructuur van het verspreiden van wortelgestel, stam en steigertakken. Steigertakken zijn de belangrijkste, gespierde armen die van de stam af groeien. Een zijtak is elke secundaire tak die uit de hoofdstam of steigers groeit; alle steigers zijn zijtakken die ooit dunne jonge twijgen op de stam waren.

Bomen beginnen als slanke jonge boompjes of zwepen. Het zaad ontkiemt en stuurt wortels en een enkele rechtopstaande, onvertakte stengel uit. Eenmaal gevestigd, vormen zich knoppen op de stengel en ontspruiten, waardoor de eerste zijtakken ontstaan. Om een ​​goede, gelijkmatige ontwikkeling van de kruin van de jonge boom te garanderen, snoeien tuinders om ervoor te zorgen dat de zijtakken sterk en uitgebalanceerd zijn. Tegen de tijd dat de zijtakken verschijnen en de zaailing groter wordt, wordt de zaailing nu beter een jong boompje genoemd.

De eerste zijtakken die voortkwamen uit de dunne stam van het jonge boompje kregen al snel omvang en kracht. Ze worden de belangrijkste takken die de vorm en het silhouet van de boomtak creëren. Deze belangrijkste structurele zijtakken worden de steigertakken genoemd. Steigers hellen naar buiten vanaf de hoofdstam - het meest structureel sterk als de bevestigingshoek aan de stam tussen 45 en 60 graden is - en ontwikkelen meer zijtakken.

Een groeiende boom produceert takken en twijgen van verschillende afmetingen en twijgen van de permanente steigertakken. Deze zijtakken en twijgen, die ontstaan ​​uit laterale knoppen aan de zijkanten van steigertakken, kunnen worden weggesnoeid om de boomtak in evenwicht te brengen of de structurele integriteit van de boom te verbeteren. Zijtakken met een smal kruiskruis - minder dan 30 graden - zijn structureel zwak en hebben meer kans op breken of scheuren bij wind. Tuinbouwers verwijderen strakke hoekige zijtakken en laten de wijde kruisen achter om een ​​goed vertakte boom op een taps toelopende stam te behouden.

Wanneer jonge zijtakken met een kleine diameter gemakkelijk kunnen worden verwijderd met een handsnoeischaar of takkenschaar gelijk met de steigertak of stam waar ze vandaan komen. Grotere zijkanten zijn dik en zwaar en moeten worden gezaagd om te verwijderen. Het bevestigingspunt op zijtakken wordt versterkt met weefsels die bekend staan ​​als de takschorsrand. Aan de onderkant van de latere tak zit een iets bredere band die de takkraag wordt genoemd. Wanneer een lateraal wordt verwijderd, snijden de zaagbladen het hout net boven de takkraag en dringen ze niet in de schorskam op de steigertak of stam. Het snoeien van wond eelt, waardoor wordt voorkomen dat insecten en ziekten de boom binnendringen.