Wat eet mijn hortensia's?

Gewaardeerd om hun opvallende vertoningen van roze, witte, blauwe of paarse bloemen verzameld in grote trossen aan de uiteinden van de takken, bieden hortensia's (Hydrangea spp.) Een betrouwbare tuinkleur van vroeg tot midzomer. Grote, diepgroene bladeren sieren de ronde struiken die 5 tot 15 voet lang zijn op vijf van de soorten, met klimhortensia (Hydrangea anomala ondersoort petiolaris), winterhard in de Amerikaanse hardheidszones 4 t / m 7 van het Amerikaanse Department of Agriculture en reikt tot 80 voet hoog. Hoewel hortensia's meestal eenvoudig te verzorgen en ongediertevrij zijn, voeden een paar ongewervelde en gewervelde plagen zich ermee.

Volwassen rozenkevers en Japanse kevers eten hortensiabladeren en -bloemen, terwijl Japanse kevers de voorkeur geven aan eikenbladige hortensia (Hydrangea quercifolia). Rose chafers zijn roodbruine kevers die ongeveer 1/3 inch lang zijn en gele, dikke haren op hun vleugelkappen hebben. Japanse kevers zijn 3/8-inch lange, groene, iriserende kevers met koperachtig bruine vleugelkappen. Pluk volwassenen van beide soorten kevers met de hand in de vroege zomer zodra ze verschijnen en laat ze in een bak met zeepsop vallen, waardoor ze doodgaan. Verwijder bladeren die ze hebben gevoed; anders trekken die bladeren meer kevers aan. Oakleaf-hortensia is winterhard in USDA zones 5 tot en met 9.

Sapvoedende insecten, waaronder aangetaste planteninsecten en bladluizen, veroorzaken misvormde, belemmerde groei van nieuwe planten. Meestal groen tot bruin en 1/4 inch lange, aangetaste plantenbugs injecteren speeksel terwijl ze zich voeden. Verwijder hun overwinterende sites, zoals bladeren en onkruid, om de lentepopulatie van de insecten te beheersen. Bladluizen zijn kleine, meestal vleugelloze, groene, bruine, gele of zwarte insecten met zachte lichamen. Bladluizen van groene perzik en meloen vallen bladonderkanten en zachte stelen aan. Controleer uw planten zorgvuldig op bladluizen als het weer in de lente warmer wordt en spoel bladluizen af ​​met sterke waterstromen zodra u ze ziet. Moedig natuurlijke bladluisroofdieren aan, waaronder groene lacewing-larven, lieveheersbeestjes en hun larven en syrphid-larven. Ontmoedig mieren, die bladluizen verspreiden naar niet-geïnfecteerde planten, waar ze ze verzorgen vanwege hun zoete afscheidingen.

Als je merkt dat bladeren aan elkaar zijn vastgebonden over hortensiabloemknoppen, is de boosdoener de bruinharige, 1/2-inch lange, groene rups, de hortensia leaftier. De lommerrijke behuizing beschermt de rups en het gebladerte wordt bruin en sterft af. Voor lichte plagen, breek de vastgebonden bladeren open en verwijder en vernietig de rupsen. Bij een zware aantasting de hortensia's besproeien met een vers gemaakte Bacillus thuringiensis-oplossing bevat 1 eetlepel Bacillus thuringiensis per 1 liter water en bedekt beide zijden van de hortensia bladeren. Breng het mengsel zo snel mogelijk aan nadat de rupsen uit de eieren komen. Schud de spuit tijdens het aanbrengen regelmatig om de ingrediënten van het product gemengd te houden. Spuit de bladeren elke vijf tot zeven dagen opnieuw terwijl de rupsen actief zijn en breng de spray opnieuw aan na zware regenval.

Het Alabama Cooperative Extension System vermeldt eikenbladige hortensia als bijzonder smakelijk voor herten. Rutgers University beschouwt vijf hortensiasoorten als af en toe ernstig beschadigd door herten: bigleaf hortensia (Hydrangea macrophylla), klimhortensia, eikenbladige hortensia, pluimhortensia (Hydrangea paniculata) en gladde hortensia (Hydrangea arborescens). Bigleaf-hortensia is winterhard in USDA-zones 6 tot en met 9, pluimhortensia in zones 3 tot en met 8 en gladde hortensia tot zones 3 tot en met 9. Hekken zijn de meest betrouwbare bescherming tegen herten. Geweven gaasafrasteringen moeten minimaal 8 voet lang zijn en stevig verankerd zijn aan de grond. Konijnen veroorzaken matige en zware schade aan eikenbladige hortensia. Schermen is de meest effectieve bestrijding van konijnen. Gebruik kippengaas met gaten met een diameter van 1 inch, is minimaal 2 voet lang en is ten minste 3 inch diep begraven.