Wat eet de bladeren op onze eiken?

De eik (Quercus spp.) Vertegenwoordigt een van de meest indrukwekkende inheemse bomen van Noord-Amerika. Er zijn maar weinig bomen die zo groot, sterk en lang zijn. Afhankelijk van de soort kunnen eiken winterhard zijn in planthardheid zone 3 t / m 10 van het Amerikaanse Department of Agriculture. Hoewel eiken er onoverwinnelijk uitzien, hebben ze last van verschillende bladetende larven. Door de plaag goed te identificeren en aan de culturele behoeften van uw boom te voldoen, wordt ontbladering en langdurige schade tot een minimum beperkt.

Rupsbanden in de bostent zijn Noord-Amerikaanse inboorlingen die zich voeden met de bladeren van hardhouten bomen, waaronder eiken. De rups is ongeveer twee centimeter lang, harig en bruingrijs van kleur. Een fijne blauwe lijn loopt langs elke kant van het lichaam en karakteristieke witte voetafdrukvormige markeringen lopen door het midden van de rug. Schade veroorzaakt door het ongedierte verschijnt als gaten in de bladeren, vergelijkbaar met wat zou worden veroorzaakt door een schot. Bladeren geven een gehavend uiterlijk aan zwaar aangetaste bomen. Gezonde eiken zijn bestand tegen een of twee jaar ontbladering. Daarna kunnen onvolgroeide groei en enige takdood optreden als ze niet worden behandeld.

In tegenstelling tot de rups van de bostent, komen zigeunermotten niet uit Noord-Amerika. Ze zijn behaard en kunnen drie centimeter lang worden. Het patroon op de rug van deze rups onderscheidt het van andere plagen. Achter de zwarte en gele kop bevinden zich vijf paar blauwe vlekken gevolgd door zes paar rode vlekken. Jonge rupsen veroorzaken schade aan het schietgat. Rupsen in een laat stadium consumeren hele bladeren en kunnen een boom volledig ontbladeren. Zigeunermot rupsen geven de voorkeur aan eikenbladeren boven alle andere. Gezonde eiken kunnen meestal een jaar ontbladering weerstaan. Twee of meer opeenvolgende jaren van schade leggen onnodige stress op de boom, waardoor de kans op overlijden zonder tussenkomst toeneemt.

Eikenbladige rupsen zijn vrij klein en meten slechts een halve inch lang. Ze zijn groengeel van kleur en hebben een donkerbruine schuimkraag. Dit zijn een van de rupsen die vaak worden gezien als hangend aan eiken door zijden draden. Aangetaste bladeren zullen vervormd, dun en vol gaten zijn. Gezonde eiken kunnen meestal twee tot drie opeenvolgende jaren van ontbladering overleven. Als de plagen aanhouden, kan behandeling de dood van de tak helpen voorkomen.

De eikenbladige rups is een inheemse plaag die regelmatig eiken ontbladert. Het ongedierte is ongeveer 1,2 centimeter lang en staat algemeen bekend als de inchworm. Het heeft een zwarte kop en een lichaam dat in verschillende tinten groen kan zijn. De rupsen rollen individuele bladeren om behuizingen te vormen die ze gebruiken wanneer ze niet voeden. Leafroller-rupsen veroorzaken zelden grote ontbladering en zijn meer hinderlijk dan wat dan ook. Behandeling is niet nodig voor gezonde bomen.

De larven van de eikenwespwesp voeden zich met eikenbladeren. Scarlet eiken bladwesp larven zijn donkergroen tot zwart van kleur en meten 1/2 inch lang. Ze hebben een slijmerige laag die hen helpt zich te hechten aan de eikenbladeren. De larven voeden zich vanaf de onderkant van de bladeren en eten alles behalve de aderen en een dunne laag bovenste bladweefsel. De mate van ontbladering varieert van vlekkerig tot volledig en is meestal niet dodelijk tenzij een boom jong of ernstig gestrest is.

Boomgezondheid is de belangrijkste verdedigingslinie tegen schade aan eikenbladeren. Over het algemeen bloeien eiken op locaties in de volle zon met goed doorlatende grond die enigszins droog wordt gehouden. Vroege interventie beperkt schade aan rupsen. Verdraag kleine schade, maar pluk rupsen op kleine bomen. Volwassen bomen hebben vanwege hun grootte mogelijk professionele tussenkomst nodig. Het microbiële insecticide Bacillus thuringiensis (Bt) doodt rupsen twee tot drie dagen nadat ze behandelde bladeren hebben gegeten. Meng 4 theelepels Bt-concentraat per 1 gallon water in een spuitbus onder druk. Spuit alle bladoppervlakken tot ze nat zijn, maar niet tot aan de afvoer. Herhaal de behandeling binnen twee weken. Draag handschoenen, een veiligheidsbril en beschermende kleding om de blootgestelde huid tijdens het mengen en spuiten te beperken.