Wat is het verschil tussen Douglas Fir & Frasier Fir Trees?

Hoewel beide leden van de Pinaceae of dennenfamilie, zijn de Douglas (Pseudotsuga menziesii) en Fraser fir (Abies fraseri) bomen niet nauw verwant. Fraser-spar is botanisch een echte spar, omdat het lid is van het geslacht Abies. Douglas-spar zit in het geslacht Pseudotsuga, een groep van sparren-neven. Ongeacht de taxonomie, zowel Douglas- als Fraser-sparren worden sinds hun kerstboom zeer gewaardeerd als kerstbomen zachte naalden en goed vertakte silhouetten zijn bestand tegen de warmte en hitte van het huis tot wel maand.

De Douglas-spar komt oorspronkelijk uit het Amerikaanse Westen in zowel de kustbossen van de Pacific Northwest als de iets drogere bergtoppen van de Rocky Mountains van Canada tot Mexico. Het groeit waar de lage temperaturen in de winter variëren van 10 tot min 30 graden. De Fraser-spar komt alleen voor in een klein deel van de hoogste delen van de zuidelijke Appalachen, van Virginia tot North Carolina en Tennessee. Fraser-spar groeit in vergelijkbare koude winterklimaten.

Douglas-sparren rijpen tot 275 voet in zijn oorspronkelijke habitat, maar vaker 80 tot 120 voet in gecultiveerde tuinlandschappen. Het krijgt een smal, spiraalvormig silhouet of een smalle, conische vorm met de laagste takken die horizontaal naar beneden hangen. Een zeer oude Douglas-spar heeft een afgeplatte bovenkant, geen puntige punt. Een Fraser-spar rijpt 80 voet lang in het wild en 45 tot 75 voet lang in tuinomgevingen. Het silhouet is veel breder en wordt een volledig kegelvormige piramide met een punt als hij volwassen is. De takken komen haaks op de stam, maar staan ​​iets naar boven op hun takpunten.

Van een afstand zien de naalden van beide bomen er diep blauwgroen uit. Elke naald is flexibel en afgeplat, ongeveer 5/8 tot 1-1 / 4 inch lang in beide bomen. Door naar de naaldopstelling op de twijgen te kijken, kun je de soort beter onderscheiden. De naalden van de Douglas-spar worden in twee rijen rond twijgen gehouden en zien eruit als een V-vormige groef aan de bovenkant van met naald bedekte takken. Fraser dennenaalden worden rondom de twijgen omhoog gehouden, waardoor ze er rond en vol uitzien.

Een definitieve manier om snel een Douglas-spar van een Fraser-spar te onderscheiden, is door de kegels. De kegels van een Douglas-spar hangen naar beneden. De schubben van de kegel hebben tongachtige aanhangsels, elk met drie vorkpunten. De kegels vallen intact van de takken. Fraser dennenappels worden rechtop op de takken gehouden. Ze zien eruit als ovale cilinders met brede, ronde en gladde randen. Fraser dennenappels vallen uiteen en versplinteren terwijl ze nog aan de takken vastzitten. Alleen schubben of kleine brokjes van de kegels vallen op de grond.