Welk type wortels hebben appelbomen?

Wortelsoorten vallen in twee hoofdcategorieën: penwortels en vezelige wortels. Een penwortelsysteem bestaat uit een grote enkele hoofdwortel die uit de bodem van een zaadje groeit en diep in de grond dringt voor vocht. Vezelige wortels zijn ingewikkelde netwerken van kleinere wortels die de grond in alle richtingen van de plant doordringen op zoek naar water en voedingsstoffen en die zich over het algemeen dicht bij het oppervlak van de grond bevinden. Appelbomen gebruiken beide soorten wortels.

De wortel is het eerste deel van de boom dat uit het zaad komt, omdat het dient om de plant aan de grond te verankeren en het is de belangrijkste voedingsleiding. Wortelsystemen van bomen concurreren met nabijgelegen planten en creëren vaak een complex web van wortels net onder het oppervlak van de grond. Zware regenval en erosie leggen vaak de meer ondiepe wortels bloot die zichtbaar worden op een grote afstand van de boom die ze heeft geproduceerd.

Een goed voorbeeld van een plant die bestaat uit een enkele penwortel is een wortel. Dit is een geval waarin de enkele wortel blijft groeien en een eetbaar voedsel produceert. In gevallen waar de bodemkwaliteit slecht is, produceren wortels meestal bossige groene toppen maar zeer weinig wortel. Een langgerekte penwortel maakt het verplanten van sommige bomen en planten moeilijk, omdat hiervoor een gat moet worden gegraven dat minstens even lang, zo niet langer, is dan de wortel om volledig te worden begraven.

Veel planten, waaronder appelbomen, beginnen met het sturen van een penwortel waaruit laterale of vezelige wortels groeien. De penwortel stopt met groeien en de zijwortels vertakken zich in alle richtingen ervan weg. In sommige gevallen bereiken de wortelsystemen een omtrek die meer dan tweemaal zo groot is als die van de kruin van de boom.

Appelbomen ontwikkelen zich van een penwortel die uiteindelijk zijwortels ontwikkelt. In de kwekerij gekweekte appelbomen worden vaak hun penwortels gesneden om de groei van zijwortels te stimuleren. Dit maakt het verpakken van de compactere wortelsystemen efficiënter en maakt het verplanten ook succesvoller.

Nieuwere, kleinere appelbomen worden geproduceerd door hun wortelsysteem te verkleinen, wat de grootte van de bomen beperkt. Nadelen van dit proces zijn onder meer het creëren van zwakke wortelsystemen waardoor de kleinere bomen kunnen leunen onder zware ladingen fruit. Dwerg- of halfdwergappelbomen hebben ook vaker water nodig, omdat hun onvolgroeide vezelige wortelsystemen niet in staat zijn om water vast te houden als volle bomen.