Welke bodems nemen het meeste water op?

Het vermogen van uw bodem om vocht op te nemen en vast te houden, wordt bepaald door de inhoud en de verhouding van zand, slib en klei die het bevat. Het kennen van de zes grondsoorten en de waterabsorptiesnelheden komt tuiniers ten goede. Het is belangrijk om de drainagemogelijkheden van de bodem in het landschap te bepalen en om de beste planten voor de tuin te kiezen. Er zijn zes basissoorten: zand, leem, turf, krijt, slib en klei.

Water stroomt vrij door zandgrond. Het voelt korrelig aan, warmt in het voorjaar snel op, droogt snel uit en cultiveert gemakkelijk. In tegenstelling tot kleigrond, worden voedingsstoffen snel weggespoeld samen met de snelle waterafvoer. Zand neemt evenveel water op als het krijgt, maar loopt snel weg, waardoor het niet wenselijk is voor planten die constant vocht nodig hebben.

Leemgrond vertoont een goede structuur, neemt water op, voert goed af en houdt vocht vast. Leem zit vol met voedingsstoffen, is gemakkelijk te kweken en warmt snel op in het voorjaar. Het is de ideale grond om te tuinieren. Leem neemt veel water op en houdt de juiste hoeveelheid vocht vast.

Veengrond is zuur. Het remt de afbraak, wat betekent dat het een hoog gehalte aan organisch materiaal bevat. Turf is overwegend biologisch. Dit gebrek aan ontbinding resulteert in een gebrek aan voedingsstoffen. Turf is donker van kleur, warmt snel op in het voorjaar en houdt veel water vast. Turf is een uitstekende bodem voor planten bij regelmatige bemesting.

Ziltige grond voelt glad aan in de hand. Het loopt goed af, houdt vocht vast en is rijker aan voedingsstoffen dan zand. De bodemstructuur van slib is zwak en verdicht gemakkelijk. Het is makkelijker te telen dan klei. Het is een uitstekende tuingrond met de juiste zorg.

Krijtachtige grond heeft een pH van 7,5 of meer, wat betekent dat het alkalisch is. Het is steenachtig, vrij drainerend en wordt vaak gevonden als overlay op kalksteen en gesteente. Dit beperkt de beschikbaarheid van micronutriënten van mangaan en ijzer voor de planten. Geelverkleuring van een plant kan wijzen op een tekort aan deze mineralen. Corrigeer dit probleem door de grond met kunstmest te behandelen. Door de steenachtige eigenschappen is slib een van de minst zuigende bodems.

Kleigrond is geclassificeerd als zware grond en een van de moeilijkste tuingrond. Door zijn compacte aard neemt klei langzaam water op en absorbeert het de minste hoeveelheid water van alle zes grondsoorten. Het is moeilijk als het droog is, plakkerig als het nat is, loopt slecht af en warmt langzaam op in de lente. Het bevat de meeste voedingsstoffen van elke grond, vanwege de slechte afvoer. Sommige planten gedijen op kleigrond, terwijl andere kunnen gedijen met genereuze aanpassingen.