Is een eucalyptusboom hetzelfde als een gomboom?

Iedereen die Californië heeft bezocht, heeft ze waarschijnlijk gezien: de eucalyptusbomen die het landschap bevolken van Big Sur tot aan San Diego. Hoewel eucalyptusbomen een soort gomboom zijn, zijn niet alle gombomen eucalyptusbomen. Hoewel ze een mooie en geurige boomsoort zijn, is de eucalyptus, ook bekend als een blauwe gomboom, een invasieve boomsoort en heeft vaak een nadelig effect op de omgeving.

Een gomboom is een boomsoort die deel uitmaakt van de Myrtle-familie. Er zijn 12 verschillende soorten gombomen, en elk van hen wordt "gomboom" genoemd vanwege het dikke sap dat uit de stam sijpelt wanneer ze enige vorm van schade oplopen.

Gombomen zijn inheems in Australië, en ze bestaan ​​op veel plaatsen in de Verenigde Staten en elders omdat de zaden in het midden van de 19e eeuw door immigranten werden gebracht. Australiërs die Oceanië verlieten op zoek naar een beter leven in de Nieuwe Wereld, waren zich bewust van de belangrijke waarde die hout en hout in het algemeen hadden. Van het bouwen tot het bedienen van ovens tot het laten rijden van treinen, hout was van cruciaal belang voor alle aspecten van overleven. Het was een eeuw houtkracht.

Om deze redenen reisden veel Australiërs naar Californië met zaden van eucalyptusbomen. Evenzo was een groot deel van Californië laag, moerassig en struikachtig kreupelhout. Kolonisten die uit het Oosten waren gekomen, waren gewend aan de omgevingen die werden geboden door dichte, zwaar beboste gebieden en wilden een soortgelijk gevoel creëren in Californië. Dit is hoe de aanleg van bossen in het gebied begon, met name de eucalyptusbomen op de Berkeley-campus die waren ontworpen als windscherm voor atleten.

Daar is de blauwe gomboom, die meestal een eucalyptusboom wordt genoemd. Deze bomen zijn de meest aangeplante van alle gombomen overal ter wereld. Het is zo populair in de regio Oceanië dat de eucalyptus eigenlijk de staatsbloem van Tasmanië is.

De naar citroen geurende gomboom is een andere variëteit. Het staat bekend om het afgeven van een sterke citroengeur die met succes kan worden gebruikt als insectenwerend middel. Het is inheems in het noordoosten van Australië. De manna gom boom is een soort die direct herkenbaar is aan zijn bast, die er in reepjes af komt. Deze bomen kunnen tot 30 voet lang worden en zijn een van de weinige soorten gombomen die daadwerkelijk koelere klimaten kunnen verdragen.

De regenboog gomboom is zowel door zijn uiterlijk als door zijn herkomst uniek. Een van de weinige soorten die inheems is in landen onder de evenaar, de regenbooggomboom is inheems in de Filippijnen en Papoea-Nieuw-Guinea. De regenbooggomboom dankt zijn naam aan zijn bast, die kleuren heeft die in schaduw variëren van groen tot rood.

De rood bloeiende gomboom is inheems in Australië en heeft een ongewone rode bloesem met meeldraden maar geen bloembladen. Het is een zeer populaire gomboom voor gebruik in landschapsarchitectuur en decoratie, omdat de takken vrij laag bij de grond staan ​​en de rode bloesems zo'n opvallende kleur hebben. Deze variëteit van eucalyptus staat bekend als een bloedhout.

De meeste mensen hebben eucalyptustakken gezien uit de zilveren dollar gomboom te koop in bloemenwinkels en op boerenmarkten. Ze komen oorspronkelijk uit het zuidoosten van Australië en hun takken zijn uitzonderlijk geurig en verfrissend. De boom groeit erg snel en kan ook in koelere gebieden overleven.

De krabbel kauwgom dankt zijn naam aan de krabbelige markeringen die op de buitenkant van zijn stam zijn achtergelaten door de krabbelige larven van de gommot die zich in de schors nestelen. De mot kan een aantal andere soorten gombomen infecteren en aantasten, hoewel de effecten grotendeels beperkt zijn tot de decoratie aan de buitenkant van de stam.

Terwijl sommige mensen dol zijn op eucalyptusbomen vanwege hun geurige takken en hun prachtige bast, haten veel andere mensen de blauwe gomboom. De blauwe gomboom staat bekend als een invasieve plant, vooral in Californië. Het is invasief omdat het aan de teelt is ontsnapt en wild is geworden. Dit heeft het mogelijk gemaakt om zich te vestigen op het gebied waar andere inheemse planten doorgaans van genoten, en de hoge gestalte van de blauwe kauwgom creëert een situatie waarin het andere plantensoorten daadwerkelijk verduistert.

Bijkomende problemen met de eucalyptus- of blauwe gomboom zijn dat de takken gemakkelijk breken en gevaarlijk kunnen zijn voor mensen die eronder lopen. Ze worden ook vaak te groot voor hun lot en moeten worden bijgesneden, wat kostbaar en lastig is. Ten slotte zijn de oliën in de blauwe gom erg scherp en worden ze als brandgevaarlijk beschouwd. Dit kan uitzonderlijk moeilijk zijn in plaatsen zoals Zuid-Californië, waar ze een hoog risico lopen op bosbranden en onbeheersbare verbranding die tot bosbranden leidt.

Omdat blauwe gom eucalyptus de neiging heeft om in clusters te groeien, is het risico op brand erg groot. Als een boom vlam vat, verspreidt het vuur zich snel en kan rampzalig zijn. Om deze reden is de verspreiding van eucalyptusgroei problematisch voor droge regio's zoals Zuid-Californië. Het is ook een probleem in delen van Noord-Californië, waar dodelijke en verwoestende bosbranden veel voorkomen.

Naast het gebruik van hun geurige bloesems, de schaduw die ze bieden en hun natuurlijke schoonheid, hebben gombomen een aantal andere opmerkelijke eigenschappen die ze uniek maken. Voor een ding, geen bloemen op een gomboom hebben bloemblaadjes. Waar andere bloemen bloemblaadjes hebben, hebben gomboombloesems duizenden verschillende meeldraden, waardoor de boom om zichzelf te bestuiven wanneer dat nodig is, wat vaak komt omdat ze maar heel weinig natuurlijke hebben bestuivers.

Gombomen in het algemeen en eucalyptusbomen in het bijzonder hebben ongebruikelijke, vierkante stengels en een uniek groeipatroon dat ze visueel erg aantrekkelijk maakt. Bladeren groeien in paren van twee en zien er bijna ontworpen uit voor mooie symmetrie. Dit maakt ze erg populair in bloemstukken en als onderdeel van een tafellandschap.

Eucalyptus groeit ongewoon snel. De meeste soorten eucalyptus bereiken pas 10 jaar na het planten hun volledige rijpheid, wat hoogst ongebruikelijk is voor een hardhouten boom. Eucalyptushout wordt veel gebruikt in de vloerindustrie en de snelle groei van de bomen zorgt ervoor dat ze een duurzame keuze zowel wat betreft de waarde van het hout als het feit dat het gebruik van eucalyptusbomen minder impact heeft op de omgeving.

Eucalyptustakken en bladeren bevatten een olie die bekend staat als cineool. Cineole is een heldere, organische vloeibare verbinding met een sterke geur die je ruikt als je iets ruikt "eucalyptus" genoemd. Dit ingrediënt dat in grote hoeveelheden in eucalyptusbomen wordt aangetroffen, is wat het beschermt tegen: roofdieren. Zeer weinig soorten kunnen cineole inslikken. Het is giftig voor de mens in hoge doses. Cineole heeft echter antibacteriële, desinfecterende en andere sterilisatietoepassingen waardoor het een natuurlijke keuze is voor genezers.

In gebieden met een hoog malariarisico worden vaak eucalyptusbomen aangeplant. Aangezien malaria wordt overgedragen door muggen, zou een nat gebied in het algemeen dodelijk zijn. Muggen houden van stilstaand water, dus gebieden met veel muggen vormen een enorm risico voor mensen. Het planten van eucalyptusbomen helpt muggen af ​​te weren vanwege cineole, waardoor het een waardevolle hulpbron is.