De beste kleurencombinaties voor buitenverf voor een klein huis

Een klein huis kan zijn kleine formaat trots dragen met een slimme buitenverfbeurt die architecturale details benadrukt boven afmetingen. Verf kan van een kleine charmeur een kalm zeilschip maken, een peperkoekenhuis dat een sprookje waardig is of een serene en zorgeloze rust die zweeft over een patio die bijna zo groot is als het huis.

Een oude bungalow aan het meer weerspiegelt het blauw van water en lucht met een blauw-witte verfbeurt, een stenen trap en een grijs dak met shingles. Bonte dakkleuren bootsen de gemetselde lokale steen na die leidt naar een afgeschermde veranda en de voordeur. Het hoofdgebouw is wit geschilderd; de afgesloten veranda, alle bekleding op de veranda schermen en afgeschermde deur, raamkozijnen, dakranden en de garagedeur zijn hetzelfde gedempte hemelsblauw - een kleur met een beetje grijs erin om te mengen met de dak. De voordeur is leigrijs en de fundering van het huis, zichtbaar aan de garagezijde omdat het huis op een heuvel staat, is een lichtere tint van hetzelfde blauw als de bekleding. Het huis gaat op in de blues en greens van het omringende bos en gebladerte en lijkt groter dan het in werkelijkheid is. Het kleine formaat, de gevels en het nette nautische kleurenschema geven het de uitstraling van een compact schip dat door de bomen wordt gezien.

Een klein vakantiehuis in een landschap van oude bomen en vervaagde bakstenen straatstenen is een lichte lekkernij met lichtroze muren en glanzend witte randen. Het huis heeft twee steile nep-tinnen daken en een smalle veranda aan de voorkant loopt over de hele lengte van het huis onder de dakrand van het dak op de eerste verdieping. Veranda kolommen en peperkoek steunberen zijn wit geschilderd. De voordeur is van gelakt, honingachtig hout met verzamelde witte tinten die in de verticale zij-aan-zij ramen hangen. Door het exterieurpalet te beperken tot slechts drie kleuren - grijs, roze en wit - blijft de look erg netjes en aantrekkelijk. De houten deur trekt de aandacht naar de ingang en weg van de hoeken van het huis, waardoor een heel klein huis groter lijkt dan het is.

Een lukraak huisje dat meer op een toneeldecor lijkt dan op een echte plek om te wonen, wordt gekostumeerd in een grillige verfbeurt van complementaire kleuren voor een aantrekkelijk uiterlijk. De hoofdkleur van het huis is een diep honinggoud met een vleugje bruin erin, bijna als een bleke cracker uit Graham. Maar er zijn gevels en dakkapellen en luiken en smeedijzeren bogen; elk raam heeft een andere stijl en elk frame is verfraaid. De chaos wordt beperkt zonder de uitbundigheid van de plaats te verpletteren door een tegenovergestelde kleur te kiezen en deze spaarzaam te gebruiken op alleen de luiken. Het honinggoud maakt plaats voor een botercrèmekleurige verf op dakranden, raamkozijnen en balusters. Verandaleuningen en een deel van de smeedijzeren bekleding zijn geverfd om bij de muren te passen. Op de tweede verdieping zijn de luifels een kruising tussen helder klokje en roodborstje. Omdat er wat contrast is, lopen de architectonische details die op een klein huis zijn gepropt niet allemaal samen, maar aangezien er slechts een vleugje contrast is, trekken de dominante gele tinten de ongelijksoortige vormen tot een coherente geheel.