Lupine kweken

de lupine (Lupinus x hybrida) is een kortlevende vaste plant met dramatische pieken van kleurrijke bloemen die relatief lang bloeien, meestal van mei tot juli. Lupines houden van de koele grond in regio's met relatief milde zomers, en een goed doorlatende grond is verplicht. Deze plant gedijt zelfs op zandgrond, mits rijk aan organisch materiaal. In de juiste omgeving zijn lupines heel gemakkelijk te kweken, maar ze kunnen temperamentvol zijn als de omstandigheden niet helemaal naar hun zin zijn.

Er zijn vele, vele inheemse soorten lupine die in het grootste deel van Noord-Amerika in het wild groeien, maar de meeste van deze planten doen het niet bijzonder goed in de tuinbouw. De hybriden, maar vooral cultivars afgeleid van de Russell Hybrids-groep, zijn prachtige planten in de tuin.

Beste toepassingen voor lupine

Hybride lupines worden het meest gebruikt in meerjarige tuinen of tuinen met een gemengde border, geplaatst in het midden of naar de achterkant van de tuin waar hun hoge, verticale trossen bloemtrossen het beste tot hun recht komen voordeel. De bloemen zijn uitzonderlijk levendig in de kleuren blauw, paars, violet, geel, roze, rood en wit, evenals tweekleurige tinten. Lupines zijn ook een favoriete plant in cottage-tuinen en andere klassieke tuinontwerpen. Ze worden vaak gezien in tuinen met andere vintage bloemsoorten, zoals:

De meeste lupines worden 3 tot 4 voet lang, en hoewel de palmvormige, samengestelde bladeren ongebruikelijk en interessant zijn, is het blad niet bijzonder dicht. Lupines worden daarom het best omringd door andere planten die de schaarste van het onderste blad verbergen. Er zijn ook kortere cultivars van hybride lupine die het goed doen dichter bij de voorkant van een gemengde tuin. Lupines zien er het beste uit als ze in clusters van meerdere planten worden geplant, maar hebben tegelijkertijd voldoende ruimte nodig voor een goede luchtcirculatie, wat problemen met schimmelziekten voorkomt.

Sommige tuinders volgen een praktijk van het zaaien van commerciële lupinezaden langs bermen en in wilde weiden, in de overtuiging dat ze helpen bij het herstel van inheemse wilde bloemen. De hybride lupines die het vaakst in tuinen worden geplant, zijn echter geen inheemse planten, en ze kunnen in feite de inheemse soorten lupine verdringen. Als deze hybriden naar zaad gaan, keren ze vaak terug naar hun oudersoort, die buitenaards en invasief kan zijn in een nieuwe omgeving. Hybride lupines moeten in een gecultiveerde tuin worden gehouden waar ze onder toezicht kunnen staan. Als u wilt helpen bij het herstel van wilde bloemen, zorg er dan voor dat u zaden zaait van lupinesoorten die echt inheems zijn in uw regio.

Waarschuwing

Lupine kweken

• ​Gemeenschappelijke naam:Wolvin
• ​Botanische naam:_Lupinus_ × _hybrida_
• ​Wanneer te planten:Plant zaden in de herfst of het vroege voorjaar; transplantaties kunnen in het voorjaar worden geplant zodra de grond kan worden bewerkt
• ​USDA-zones:​ 4-8
• ​Blootstelling aan de zon:volle zon
• ​Grondsoort:Rijke, vochtige, goed doorlatende grond die licht zuur is; doet het goed op zandgrond als het vruchtbaar is
• ​Wanneer het in de problemen zit:Ontbladering door bladluisschade; geelachtige bladeren veroorzaakt door te alkalische grond
• ​Wanneer het bloeit:Diepgroene, overvloedige bladeren; volle en stevige bloemtrossen

Lupines starten uit zaad

Lupines behoren tot de gemakkelijkste vaste planten om uit zaad te groeien. Sommige soorten bloeien in hun eerste jaar, maar het komt vaker voor dat de planten in het eerste jaar groeien en rijpen en vervolgens bloeien in de daaropvolgende jaren. Lupinezaden hebben een harde schil en ze zullen beter ontkiemen als je ze een nacht voor het planten tussen vochtige papieren handdoeken laat weken. Sommige tuinders "verticuteren" de zaden door ze tussen stukjes schuurpapier te wrijven om de harde schaal zachter te maken. Zelfs dan, wees niet ontzet als het enkele weken duurt voordat je zaden ontkiemen, aangezien het tot 28 dagen kan duren voordat lupinezaden ontkiemen.

Zorg ervoor dat u de grond grondig losmaakt voordat u plant tot een diepte van minstens 1 voet, omdat lupine lange penwortels heeft. Meng indien nodig met zand en veel organisch materiaal om de grond los te maken. Plant de zaden ongeveer 1/4 inch diep en houd de grond vochtig totdat ze ontkiemen en ontkiemen. Je kunt de zaden 6 tot 8 inch uit elkaar plaatsen tijdens het planten, maar uiteindelijk moeten ze worden uitgedund tot een afstand van 2 tot 3 voet, omdat ze voldoende luchtcirculatie nodig hebben.

Als je een inheemse plantenliefhebber bent en geïnteresseerd bent in het kweken van inheemse lupines in plaats van gekweekte hybriden, overweeg dan een van deze soorten:

• ​_Lupinus perennis_ (zonnewijzer lupine):Inheems in de hele oostelijke staten en het zuiden van Canada, heeft deze soort vrij schaarse bloemen, maar het is is een belangrijk voedsel voor sommige zeldzame vlinders, en de plant zelf wordt in sommige als bedreigd beschouwd gebieden.
  
• ​_​Lupinus succulentus: _Deze soort, die oorspronkelijk uit Californië komt, vaak bekend als arroyo lupine, is een van de weinige zuivere soorten die vaak als tuinplant wordt gekweekt. Het wordt 1 tot 4 voet lang met de klassieke blauwpaarse bloemen.
  
• ​​Lupinus sulphureus_ subsp. kincaidii_ (Kincaids lupine)​)​:Inheems in het westen van Oregon en delen van het zuidwesten van Washington, is de lupine van Kincaid een bedreigde soort, en het is een kritieke voedselbron voor de bedreigde blauwe vlinder van Fender.
  

Lupines starten vanaf een zaailing

Hybride lupines worden vaak geplant vanuit kwekerijzaailingen of van planten die je binnenshuis begint vanuit zaden. Plant de zaailingen in goed losgemaakte tuingrond met een tussenruimte van 2 tot 3 voet op dezelfde diepte als ze in de zaailingpot groeiden. Als je planten kweekt uit zaden waarmee je vroeg binnenshuis begint, kun je ze het beste planten als ze 4 tot 6 weken oud zijn, dus voordat ze hun penwortels hebben ontwikkeld.

In welke zone groeien lupines het beste?

Hybride lupines kunnen worden gekweekt in USDA-zones 4 tot 8, maar ze zullen het het beste doen in het noordelijke deel van dat bereik, waar de zomers relatief koel zijn. In warmere streken kan wat schaduw in de middag helpen om de grond koel te houden en de groei te bevorderen.

Regio's die klimaatopwarming ervaren, merken dat lupines die ooit floreerden, nu moeilijk te kweken zijn. Een ongebruikelijk warme en vochtige zomer kan ertoe leiden dat uw lupine faalt. Zelfs in de beste omstandigheden zijn hybride lupines vaste planten met een korte levensduur, dus wees voorbereid om om de paar jaar opnieuw te planten of te vermeerderen.

Wanneer moet je lupine planten?

Lupines kunnen in de herfst direct in de tuin worden geplant. De gekiemde zaailingen zullen overwinteren en de volgende lente tot bloei komen. Je kunt ze ook in het vroege voorjaar planten, zo'n vier tot zes weken voor de laatste nachtvorst, maar wees niet verbaasd als ze het eerste jaar niet bloeien. Sommige tuinders in koude streken beginnen binnen twee maanden voor het planten met zaaien; dit kan u bloemen opleveren in het eerste groeijaar.

Bodem-, zonlicht- en wateraanbevelingen voor lupine

Lupines groeien over het algemeen het beste in de volle zon, maar in warmere klimaten zullen lupines wat schaduw in de middag waarderen, wat helpt om de grond koel te houden. Lupines houden van een wat zure grond. De ideale pH van de grond is 5,8 tot 6,2. Als de bladeren geel beginnen te worden met zichtbare donkere nerven, kan dit een teken dat de grond te alkalisch is, waardoor de planten niet de benodigde voedingsstoffen uit de bodem.

Voeden met een verzurende meststof, zoals die voor azalea's, zal dit tekort helpen corrigeren, en het kan de planten helpen om robuuster te bloeien. Zoals veel zwaarbloeiende planten, hebben lupines tijdens het groeiseizoen elke maand voeding nodig. Goed gevoede planten komen het volgende jaar meestal krachtiger terug.

Lupines geven de voorkeur aan grond die gelijkmatig vochtig wordt gehouden terwijl ze groeien, maar als ze eenmaal zijn gevestigd met hun lange penwortels, hebben ze echt geen water nodig, tenzij de omstandigheden erg droog zijn. Twee weken zonder water geven is meestal geen probleem voor gevestigde lupines. In feite leidt te veel water waarschijnlijk tot wortelrot.

Hoe lupine te vermeerderen?

Lupines reageren niet goed op de opgraaf-en-verdeelmethode die voor veel vaste planten werkt. Ze hebben een lange penwortel die niet graag gestoord wordt, dus vegetatieve vermeerdering moet worden beperkt tot het voorzichtig wegsnijden van kleine delen van de kroon (basisstekken) en herplanten. Plant de secties die u verwijdert in zorgvuldig voorbereide grond en houd ze goed bewaterd totdat nieuwe groei duidelijk is.

Wacht niet te lang met het nemen van basale stekken, want lupines hebben meestal een levensduur van slechts vier jaar of zo. Neem basale stekken van gezonde, volle planten in jaar twee of drie van hun levensduur. Dit is een goede manier om ervoor te zorgen dat favoriete hybriden in uw tuin blijven staan.

Hybride lupines komen niet uit de zaden die ze produceren. Terwijl de Russell Hybrid-cultivars bijvoorbeeld gemakkelijk zelf zaaien, zullen de zaden planten produceren die terugkeren naar een oudersoort. De nakomelingen zijn meestal lichtblauw zonder de felle kleuren die in de hybriden worden gevonden.

Lupine winterklaar maken?

Voor lupine is weinig winterklaar maken nodig, behalve om het gebladerte net boven het maaiveld af te snijden. In zeer koude klimaten kan een laag van 2 tot 3 inch droge mulch (stro of gedroogde bladeren) winterdoden voorkomen, maar zorg ervoor dat deze mulch heel vroeg in de lente wordt verwijderd, zelfs vóór de laatste nachtvorst. Lupines houden niet van drassige, natte grond, die kan rotten.

Veelvoorkomende plagen en andere problemen voor lupine

Er zijn een paar veelvoorkomende problemen voor lupine:

• ​lupine bladluizen,een klein, bleekgroen insect, kan het sap uit lupines zuigen, waardoor de plant ontbladerd wordt en hem lijkt te doden. Het afsnijden van de plant op grondniveau kan er echter voor zorgen dat deze terugkeert met een gezonde nieuwe groei. een verscheidenheid aan insectendodende zeep of oliën kunnen bladluizen doden, en zelfs harde waterstralen kunnen ze uit de plant verjagen.
  
• ​Vergelend gebladerteis vaak een teken van chlorose, die optreedt wanneer de pH van de grond te hoog is (alkalisch). Voeden met een verzurende meststof of grondbewerking met elementaire zwavel zal de bodem verzuren en de prestatie van lupines verbeteren.

Veelvoorkomende ziekten bij lupine

Er zijn weinig echt ernstige ziekten van lupine, maar er zijn er een paar waarmee u te maken kunt krijgen:

• ​echte meeldauwis een veel voorkomende schimmelziekte bij lupines. Het bedekt de bladeren met een witachtig residu. Het komt het meest voor in vochtige omstandigheden waar de luchtcirculatie slecht is. Meeldauw doodt de planten zelden, maar het terugsnoeien van het gebladerte tot het maaiveld kan de plant in staat stellen te verjongen met gezond gebladerte. Overhead water geven kan de meeldauwsporen op de bladeren spatten, dus water geven op grondniveau kan echte meeldauw voorkomen.
  
• ​Wortelrotkan optreden wanneer lupines worden gekweekt in zeer natte, dichte grond. Als dit gebeurt, graaf dan de planten op en pas ze aan om de drainage te verbeteren voordat je opnieuw lupine probeert te planten.