Die miniatuurdeuren in oude huizen hebben eigenlijk een geheim doel

Hier bij Hunker houden we van een goede "mysterie"-functie in een oud huis. Neem bijvoorbeeld, dit drop-down bord/stoel/ding gevonden in een vakman thuis dat niemand op het internet helemaal kon achterhalen. We krabben nog steeds op ons hoofd.

Ons nieuwste oude huismysterie (cue griezelige muziek) heeft eigenlijk een goed gedocumenteerd antwoord (cut enge muziek). We hebben het over die tweezijdige geïsoleerde kaartenbakken die in de buitenmuren van oudere huizen en appartementen zijn ingebouwd. Kun je raden welk doel ze ooit dienden? (Ik heb onlangs mijn Instagram-volgers gevraagd of ze deze kleine deuren van weleer konden identificeren. De antwoorden omvatten andere vergeten functies zoals waskokers, dumbwaiters en kolendeuren. Helaas hebben ze het allemaal bij het verkeerde eind - zelfs de mensen die 'een leegte om in te schreeuwen' en 'een lift voor een muizenfamilie' hadden geraden).

Om te begrijpen waarom woningen ooit kleine toegangspunten tot de buitenwereld nodig hadden, heb je eerst een zeer beknopte (zie je wat ik daar deed?) geschiedenis van melkbezorging in de Verenigde Staten nodig. De eerste zuivelbezorgdiensten begonnen in 1785 in Vermont - en voordat koeling gemeengoed was, ontving bijna elk Amerikaans gezin zonder koe in hun tuin dagelijkse melkleveringen. Vroeger verkochten de meeste melkveehouders melk huis-aan-huis uit vaten. Klanten zouden hun eigen containers, zoals kannen en emmers, leveren en ze naar buiten brengen om te worden gevuld. Nadat in 1878 de eerste glazen melkfles was gepatenteerd, werd de melkafgifte meer gestroomlijnd en de Het concept van de melkboer ontwikkelde zich tot het Rockwelliaanse beeld dat de meesten van ons zich hier nog steeds bij kunnen voorstellen dag.

Maar waar komen de kleine deuren binnen? EEN 1918 uitgave vanHuis Mooi​ beschrijft het moderne gemak van melkdeuren (ook bekend als kaartenbakken, kasten of stortkokers):

"Melkdeuren zijn slechts kleine kasten die in de muur van het huis zijn gebouwd, meestal tussen de keuken en de achterporch... melkman om de melk op de daarvoor bestemde plaats te plaatsen, en wanneer hij de deur sluit, is de melk veilig voor nieuwsgierige katten en honden, evenals de melk dief. De huisvrouw neemt de melk door de binnendeur te openen... De huisvrouw is niet verplicht om de veranda op te gaan om haar melk te halen, en ze heeft ook een handige plaats om de lege flessen na het wassen neer te zetten... Boter, de ochtendkrant en andere kleine artikelen kunnen gemakkelijk in de melk worden gedeponeerd deur."

Melkdeuren boden bescherming tegen de elementen en potentiële zuivelbandieten. Ze elimineerden ook de noodzaak om je badjas aan te trekken voordat je de ochtendkrant ging halen. Iedereen die moeite heeft gedaan om zich fatsoenlijk te maken voordat hij zijn afhaalbestelling heeft opgehaald, kan dat waarderen.

De Majestic Products-catalogus van 1927 bevat een advertentie voor hun slanke melk- en pakketontvanger:

"De Majestic Melk- en Pakketontvanger maakt het mogelijk om melk, boodschappen en andere pakketten te ontvangen zonder naar buiten te gaan of een deur van het huis te openen...Beide deuren kunnen van binnenuit worden ontgrendeld enkel en alleen. De bezorger deponeert de artikelen van buitenaf in de Receiver…The Majestic Receiver is onopvallend, neemt geen ruimte in beslag en geeft bescherming tegen weer, overlast, diefstal en indringing."

Met al dat gemak, waarom ging de melkbezorging (en deuren) buiten de boot? Toegang tot koeling, naoorlogse wildgroei in voorsteden, pasteurisatie en de opkomst van de moderne supermarkt waren allemaal factoren die hieraan bijdroegen. In de jaren zestig ontving ongeveer 30% van de woningen melk. tegen 2005, het laatste jaar dat de USDA het gegevenspunt volgde, was dat aantal gedaald tot 0,04%. Hoewel de meeste melkdeuren zijn verzegeld en al lang vergeten, zijn de weinige die er nog zijn opnieuw ontworpen voor verschillende doeleinden, waaronder pakketbezorging, opslag en zelfs kattenbakken.

Melkdeuren werden, net als veel moderne huishoudelijke innovaties van hun tijd, op de markt gebracht als arbeidsbesparende gemakken voor huisvrouwen en vaak als een niet-zo-subtiele vervanging voor huishoudelijk personeel. In een tijdperk waarin velen van ons onze eigen culturele relatie met huishoudelijke arbeid en de morele berekening van levering door derden opnieuw onderzoeken services, is het misschien tijd om nog eens te kijken naar wat deze portalen naar het verleden ons kunnen leren, zelfs als u de uwe alleen gebruikt om uw schoenen.