Tosin Oshinowo creëert een stoel aan tafel voor Afrikaanse ontwerpers (letterlijk)

Soms worden de beste creaties geboren uit ideeën die recht voor ons liggen. Vraag het aan de Nigeriaanse architect-gedraaide meubelontwerper Tosin Oshinowo, die oprichtte Ile Ila. Het merk, wat "House of Lines" betekent in het Engels, toont stoelen met levendige accenten en voetenbankjes waarin de heldere Asò Oké-stoffen uit de Yoruba-cultuur van Oshinowo zijn verwerkt. Elk stuk is ook handgemaakt in Nigeria, het thuisland van de ontwerper.

Oshinowo vertelt Hunker dat ze al vroeg inzag dat ze een natuurlijke aanleg had voor ontwerp en visuele concepten. "Ik besloot op mijn twaalfde dat ik architect wilde worden, en ik had het geluk dat mijn plan A in het leven is gelukt", zegt ze. "Mijn vader liet een landhuis bouwen toen ik ongeveer 12 was en ik was de enige van mijn broers en zussen die bijzonder geïnteresseerd was. Ik kon de plattegronden heel gemakkelijk lezen, dus het was al snel duidelijk dat ik [ruimtelijk inzicht] had."

Oshinowo behaalde vervolgens een masterdiploma in stedenbouwkundig ontwerp aan de Bartlett School of Architecture in University College London, samen met een postdoctoraal diploma in architectuur van de Architecture Association Londen. In 2012 richtte ze het architectonisch ontwerpadviesbureau op CM Design Atelier en voltooide verschillende residentiële en commerciële projecten in heel Nigeria, waaronder het Maryland Mall-winkelcentrum en het prachtig minimalistische Coral Pavilion-strandhuis in Lagos. Haar carrière als architect deed haar nadenken over het ontwerpen van stoelen, en in 2017 werd Ilé Ilà geboren.

"Als architecten zich met producten bezighouden, kiezen ze meestal eerst voor een stoel en daarna hebben ze misschien een reeks extra stukken", legt ze uit. "Als je echt aan meubels denkt, is een stoel de meest elementaire vereiste voor elke ruimte, dus het was een heel natuurlijk uitgangspunt voor mij."

Terwijl het ontwerpen van stoelen een organische stap is voor de meeste architecten die zich bezighouden met design, merkt Oshinowo op dat het ook een behoorlijk modern meubelstuk is in de traditionele Afrikaanse cultuur.

"Grappig genoeg is de stoel als symbool waarschijnlijk een van de laatste meubelstukken die in een Afrikaanse context komt, omdat we de stoel traditioneel niet zouden hebben gebruikt", legt Oshinowo uit. "Als je naar een traditionele nederzetting kijkt, zie je kleine hutjes om te slapen, met grotere gemeenschappelijke buitenruimtes, meestal onder een boom of in de schaduw. De meeste mensen zaten op een mat of raffia-tapijt en de enige persoon die op een kruk of verhoogde structuur zou zitten, was de chef of de koning - alle anderen zaten op de grond. Dus de stoel is eigenlijk een zeer moderne constructie [hier]."

Oshinowo kwam op het idee van een meubellijn nadat hij nauw had samengewerkt met een team van timmerlieden aan andere projecten. Bovendien betekende het gebrek aan grootschalige meubelfabrikanten in Nigeria dat ze controle had over het productieproces, van het concept tot het ontwerp en de uiteindelijke constructie.

"Als je op een plek woont die het best kan worden omschreven als een opkomende economie, zijn [sommige industrieën] nog niet gevestigd en is het gemakkelijker om één op één met ambachtslieden en ontwerpers te werken", zegt ze. "Dat is hoe de meeste meubels zijn ontworpen vóór de jaren vijftig, voordat grote fabrikanten het overnamen."

De unieke stof op veel van de Ilé Ilà-fauteuils is een traditionele Nigeriaanse stof genaamd Asò Oké die volgens Oshinowo "zoveel van de geschiedenis van Nigeria omvat". Na Toen ze het idee bedacht om de stoelen te bekleden met Asò Oké, begon ze de stof te verzamelen en de vintage stukken aan haar moeder te laten zien, die het materiaal kon dateren op basis van zijn patroon.

Bepaalde felle patronen werden gedragen in de jaren '60 en '70, metallic garens werden gebruikt in de jaren '80, en bepaalde patronen waren zelfs terug te voeren op verschillende Yoruba-families. In wezen vertelde elk stuk stof een intiem verhaal dat Oshinowo in haar ontwerpen wilde verwerken.

"Asò Oké is een heel mooi, heel strak katoen, bijna als denim, en het leent zich goed voor stoffering", zegt Oshinowo. "Als cultuur hebben we de neiging om het als een [formele] jurk te dragen, of het nu op een bruiloft, begrafenis of een verjaardagsfeestje is. De eerste paar stoelen ontwierp ik met de stof Asò Oké en dat was een schot in de roos. Als je deze rijke houten meubels hebt en dan deze uitbarsting van kleur, vullen ze elkaar prachtig aan."

Ilé Ilà is een manier voor Oshinowo om een ​​letterlijk stukje Nigeriaanse cultuur binnen elke stoel te delen, maar haar werk bewijst ook dat mooie meubels niet uit het buitenland hoeven te worden geïmporteerd. "Ik wilde mensen laten zien dat we hoogwaardige meubels lokaal kunnen laten bouwen en maken", zegt ze. "Ik moest bewijzen dat we niet altijd naar buiten hoeven te kijken. We hebben hier oplossingen - oplossingen die onze cultuur vieren."

Oshinowo ziet zichzelf als onderdeel van een generatie creatievelingen die het verhaal rond Afrika veranderen en is er trots op een stoel aan tafel te creëren voor zowel huidige als toekomstige Afrikaanse ontwerpers.

"Toen ik opgroeide, hielden we niet van alles wat lokaal was, maar nu is het verhaal veranderd", blikt ze terug. "Cultureel gezien, als we denken aan muziek en mode, begint Nigeria ineens op hetzelfde niveau te worden gezien op het wereldtoneel. We hebben in potentie de beste generatie videomakers achter ons staan ​​omdat hun referenties zo veel beter zijn dan degene die we hadden, en ik ben zo trots dat ik mijn stem heb geleend aan dat doel."