De Amazigh-vrouwen die Marokkaanse tapijten weven, krijgen eindelijk hun recht

Mallory Solomon heeft er altijd van gehouden om de verhalen achter merken te ontdekken. Na een opvoeding in Californië en een opleiding aan de staatsuniversiteit in Santa Cruz, verhuisde Solomon naar New York en stortte zich volledig in de reclamewereld. Ze is altijd gefascineerd geweest door de componenten waaruit merkloyaliteit bestaat, en deze interesse bleef haar achtervolgen, zelfs nadat haar carrière van koers veranderde.

Na een decennium in de reclamewereld kreeg Solomon in 2019 te maken met een burn-out. Dit bracht haar ertoe een reis te maken naar Marokko, een land waar ze al snel verliefd op werd. De omgeving deed haar denken aan het landschap dat langs haar autoraam voorbij trok tijdens roadtrips met het gezin in Californië, terwijl de Marokkaanse mensen gastvrij en gastvrij waren. Daar ging ze textiel shoppen.

"Ik wilde heel graag meer weten over de producten en ik zou de mensen die ze verkochten vragen: 'Wie heeft het gemaakt?' of 'Waar komt het vandaan?'", vertelt ze aan Hunker. "Er was een gebrek aan authenticiteit in de antwoorden."

Eenmaal terug in de Verenigde Staten dook Solomon in de geschiedenis en traditie rond het Marokkaanse textielambacht, dat teruggaat tot 600 v.Chr. "Het is niet zo revolutionair, maar ik dacht: 'Is er een manier om de exacte persoon te kennen die het vloerkleed heeft gemaakt en het verhaal erachter?'" ze zegt. Na het aanwijzen van specifieke locaties in Marokko met een rijke weefgeschiedenis, boekte ze een vliegticket terug naar het land.

Uit een gesprek met een gids vond Solomon haar zakenpartner, Abdellatif. Samen bezochten ze verschillende dorpen en vroegen ze rond over de families die bekend stonden om hun weverij. Het eerste gezin dat ze tegenkwamen was Mbarka en Khadija, een moeder-dochter duo. Nadat ze kunstenaars zoals zij in het hele land hadden ontmoet, beseften Solomon en Abdellatif al snel dat het vaak Marokkaanse Amazigh-vrouwen zijn die deze tapijten weven. Maar aangezien ze het druk hebben met het runnen van hun huishouden, wordt het meestal overgelaten aan mannelijke familieleden of makelaars om deze vrouwenwaren in grote steden op enkele uren afstand te verkopen.

"Wat uiteindelijk gebeurt, is dat de prijs met ongeveer 70% wordt verlaagd", legt Solomon uit. "We begonnen Salaam Hallo anders zijn. We willen ervoor zorgen dat we ze altijd de prijs krijgen die ze willen. In sommige gevallen moedigen we ze aan om naar boven te gaan. Als je het landschap begrijpt van wat dat vloerkleed zou moeten kosten, verdienen ze een eerlijke prijs. Ze moeten hun brood verdienen."

In het Arabisch betekent "salam" "vrede" en wordt het vaak gebruikt als begroeting, terwijl "hallo" verwijst naar de Engelse aanhef. In 2019 zijn Solomon en Abdellatif opgericht Salaam Hallo omdat ze er een hekel aan hadden dat de Amazigh-vrouwen niet de erkenning en compensatie kregen die ze verdienden.

"Voor mij draait het allemaal om het versterken van de ambachtslieden, maar ik wil ook heel goed weten dat ik niet binnenkom als een blanke redder", zegt Solomon, die momenteel 37 jaar oud is. "Mijn partner is Amazigh, dus ik wilde er zeker van zijn dat niet alleen deze Amerikaan binnenkwam."

Ruim drie jaar later is Salam Hello uitgegroeid tot een klein maar krachtig team van drie fulltime medewerkers. Het merk koopt authentieke vintage Marokkaanse tapijten, samen met unieke en op maat gemaakte stukken gemaakt door de ambachtslieden waarmee ze werken.

"Elke regio in Marokko heeft een ander type techniek waarin ze zich specialiseren vanwege het weer en de omgeving waarin ze zich bevinden", legt Solomon uit. "Het zuidoosten heeft lagere handknopen en platte weefsels omdat het in de woestijn ligt, terwijl in het noorden de dorpen het dikkere weefsel hebben... Als mensen denk aan Marokkaanse tapijten, ze denken aan de Beni Ourain tapijten — nou ja, dat komt uit het noorden, waar ze sneeuw hebben, en echt koude winters en hete zomers."

Er is ook ongelooflijk veel symboliek en intentie aanwezig in het werk van de Amazigh-vrouwen. Ze wachten vaak op de volle maan voordat ze beginnen met het starten van een nieuw vloerkleed, en als ze borstel, kaart en spin de dierproefvrije wol die voor deze stukken wordt gebruikt, zingen de ambachtslieden gebeden om de dieren te zegenen materiaal. Om hun weefgetouwen op te zetten voor bescherming en zegeningen, slaan de vrouwen de ene kant van hun apparaat met suiker en de andere met een dadel. De hamerkammen die de knopen van de tapijten strakker maken, hebben ook vaak houtsnijwerk dat het boze oog afwendt.

De ontwerpen die ze in de tapijten weven, verbeelden religieuze en familiale symbolen, hun omgeving en goede wensen voor toekomstige generaties. Met name in het zuidoosten vind je meer traditionele stijlen, samen met landschaps- en dierensymboliek. "Er is dit ene kleed waar ze vlak voor het oogstseizoen het beste wensen voor een goede oogst zullen maken", zegt Solomon. "Of soms gaat het om regen wensen." Aan de andere kant hebben ze in het noorden een meer moderne, abstracte stijl aangenomen — vooral omdat ze gewend zijn om meer op maat gemaakte stukken te maken en te gebruiken, wat goed werkt met hun specifieke handstijl knoop.

Salam Hello heeft momenteel twee werkplaatsen in Marokko, een in het zuidoosten en een in het noorden, waar de ambachtslieden hun wol kunnen voorbereiden, verven en weven. Als het op verven aankomt, legt Solomon uit: "In het begin - niet zo veel meer, omdat we nu de vermogen om gewassen en kleurstoffen rond te drijven - het hing echt af van de lokale kleurstoffen uit het landschap en de seizoen. Het is hier bijvoorbeeld granaatappelseizoen, dus er zal een toename zijn van sinaasappelen en rode wijnen."

Voor tapijtontwerpen op maat ontvangen klanten elke twee tot drie weken updates over het proces. Dit wordt meestal gefaciliteerd door leidende ambachtslieden die de verschillende werkplaatsen en ambachtelijke groepen beheren. Solomon stelt echter dat Salam Hello elke ambachtsman de vrijheid wil geven om te groeien en meer te leren over de zakelijke kant van de industrie, als ze dat willen.

"We vertellen ze de hele tijd: 'We willen je niet in de gaten houden'", zegt Solomon. "Als je naast ons nog andere mensen hebt met wie je wilt werken, dan zeker. Dit is uw levensonderhoud. Het doel voor ons is om deze ambachtslieden in staat te stellen een leefbaar loon te verdienen en erkend te worden voor wat hun ambacht is. Hopelijk moedigen we ze in ieder geval aan om hun vaardigheden te vergroten en om meer geld te vragen."

Het kan deze vrouwen maanden of zelfs jaren kosten om deze kunstwerken te maken, die, als ze klaar zijn, worden gezien als schilden tegen het boze oog. Zodra ze klaar zijn, worden de items naar Marrakesh gestuurd, waar ze worden gewassen om zachtheid te creëren en onvolkomenheden te verwijderen. Vervolgens worden de vloerkleden onder verkocht deze prijsverdeling: 30% overhead, 30% ambachtelijke betaling, 30% winst en 10% herinvestering. Wat dat laatste betreft, heeft Salam Hello besloten om te herinvesteren in hun ambachtsgemeenschappen door hen te voorzien met contant geld - dit zijn tenslotte hun huizen, en ze zouden beter dan wie dan ook weten hoe ze dat geld moeten uitgeven anders.

Een belangrijk doel voor Solomon is dat klanten zich verbonden voelen met de ambachtslieden die hun tapijten maken. Een natuurlijk verloop daarvan is Salam Hallo ervaringen, een aanpasbare reis waarmee geïnteresseerden naar Marokko kunnen reizen, de ambachtslieden kunnen bezoeken en het land in zich op kunnen nemen. "Elke tour wordt op maat gemaakt voor wat je wilt en hoeveel dagen je beschikbaar hebt", zegt Solomon. "We kunnen je helpen de wol te maken, ermee te weven of het vloerkleed van het weefgetouw te snijden, of je kunt gewoon de groep ontmoeten die het vloerkleed heeft gemaakt. Je kunt de verschillende locaties in Marokko bekijken en een maaltijd nuttigen met de ambachtslieden. Ze vinden het echt leuk om hun cultuur met anderen te delen."

Deelnemen aan deze ervaringen is natuurlijk vrijwillig en de ambachtslieden die deelnemen, worden betaald voor hun tijd. "We zullen ook alle voorraden, voedsel en onderdak (indien nodig) voor de ambachtslieden betalen", voegt Solomon eraan toe.

Naast het uitbouwen van deze ervaringen, wil Solomon Salam Hello uitbreiden met meer locaties in Marokko, zoals het noordoosten en zuidwesten. Duurzaamheid staat ook hoog in het vaandel, vooral omdat het land momenteel met droogte te maken heeft en het merk werkt aan een oplossing. Dit kan inhouden dat ze hun waterverbruik moeten beperken of manieren moeten vinden om het water waarmee ze hun vloerkleden wassen te hergebruiken.

Een ander obstakel waar Salam Hello in de toekomst mee te maken kan krijgen, is voorkomen dat de Marokkaanse weverij uitsterft. "Als je ernaar kijkt, als deze vrouwen in Amerika zouden zijn, zouden ze zo goed worden beschouwd en zou hun vak een schat zijn", zegt Solomon. "Hier, [in Marokko], denken mensen dat, maar de vrouwen krijgen nauwelijks betaald voor hun werk, dus jongere meisjes, als technologie hun dorpen bereikt en ze zien de wijdere wereld die daarbuiten is, ze vragen zich af: 'Waarom zou ik naar binnen gaan? dit? Ik zie hoeveel mijn moeder werkt en hoe weinig ze krijgt.' Nu denk ik niet dat het een uitstervend beroep is voor de volgende generatie, maar als we vooruit kijken en na te denken over de bredere tijdspanne, het is zeker een potentieel dat we misschien moeten aanpakken, om ervoor te zorgen dat deze handel blijft bestaan in leven."

Zoals met al hun inspanningen, Salaam Hallo hoopt nieuwe wegen te effenen voor hun ambachtslieden en degenen die na hen komen. "Het is ons doel dat ze nieuwe vaardigheden leren, en we laten ze deel uitmaken van onze gesprekken als ze dat willen", besluit Solomon.

Als je naar de tapijten van het merk kijkt, zie je dezelfde passie voor het ambacht, die velen in hun huis uitnodigen als een vorm van kunst die vreugde bevordert. De stukken zelf zijn vol leven met een overvloed aan kleuren, texturen, vormen en symbolen - maar ze vertegenwoordigen zoveel meer dan het fysieke. Ze zijn een ode aan het verleden, de positieve verandering in het heden en hoop voor de toekomst.