Brushland Eating House: nieuwe gastvrijheid in de Catskills

Toen het echtpaar Sara Mae Elbert en Sohail Zandi in 2013 Brooklyn ontvluchtten om Upstate New York te openen Borstelland Eethuis, hun restaurant en Airbnb-bedrijf, beschouwden ze zichzelf nauwelijks als generatiepioniers.

Sara herinnert zich zelfs: 'We behoorden tot een kleine groep ondernemers die zichzelf' gekke uitschieters 'zouden noemen, en deden dit ding dat voor niemand anders logisch was.'

Achteraf gezien zou de verhuizing van Sara en Sohail kunnen worden aangekondigd als een ontluikende uittocht: mensen van eind twintig en vroeg de jaren dertig die snel de grootstedelijke centra verlaten op zoek naar een levensstijl die handzamer, handiger en minder is, nou, stedelijk.

Millennials verouderen inderdaad, vestigen zich en zoeken woonruimte in de buitenwijken of verhuizen daarnaar kleinere steden zoals Detroit of Richmond - grotendeels gedreven door hoge kosten in de grote steden hubs. Een Abodo-studie uit 2017 ontdekte dat het millennials die in New York City wonen gemiddeld 22 jaar nodig zou hebben om een ​​aanbetaling voor een huis in het grootstedelijk gebied te betalen (zonder natuurlijk hulp van The Bank of Mom and Dad).

Vooral Upstate New York is een gebied dat een grote golf van deze culturele afvloeiing van het stadsleven absorbeert. 'Is iedereen hier uit Brooklyn?' eiste een recente artikel in Hudson Valley tijdschrift. En ID kaartschreef onlangs over de groeiende groep jonge kunstenaars die van New York City naar Hudson verhuizen, waar lagere huren en een ontluikende winkel-, restaurant- en galeriescene een aantrekkelijk alternatief bieden.

Voor Sohail en Sara, beide veteranen van de restaurantindustrie, was het 'een circuit van late nachten, suf ochtenden, dure maaltijden, en drie te veel cocktails zonder echt doel of einde in zicht 'dat werd de aanzet tot verhuizing naar Bovina, een kleine stad ( letterlijk, klein; bevolking: 633) drie uur buiten Manhattan, en het creëren van Brushland.

'We wilden die cyclus doorbreken en ons concentreren op de belangrijke dingen die op een dag gebeuren, wat voor ons gebeurt om de kippen te voeren, koffie in bed, aan de overkant van de straat naar het werk en zeer dramatische zonsondergangen. "- Sara Mae Elbert

Het is allemaal een recept voor een ervaring die het best kan worden omschreven als buitengewoon authentiek. Het gebouw waarin het restaurant is gevestigd, was ooit een fournituren en op een ander moment diende het als het stadspostkantoor. Warm hout en een schaars decor passen bij de ruimte; dat geldt ook voor het eten, dat comfortgedreven en lokaal geproduceerd is: rijke schnitzel, hartige geroosterde groenten, handgemaakte pasta met "oma" -saus, gietijzeren kip. De twee aangrenzende Airbnb-aanbiedingen bevatten een mix van antiek, accenten uit het midden van de eeuw en Parachute beddengoed dat zorgt voor een cool maar toch ingetogen gevoel van landelijke rust.

"Wat we in Brushland proberen na te bootsen, is een gevoel van verbondenheid, wat we doen door doordacht, vertrouwd voedsel te creëren: voedsel dat mensen willen eten op een dagelijkse basis, eten dat ze aan tafel willen doorgeven aan hun familie en vrienden, eten geïnspireerd op het comfort van een huiskeuken. "- Sara Mae Elbert

Als ze niet werken, speelt de vrije tijd van het paar zich af in een duidelijk menselijk tempo. Vrienden komen vaak op bezoek, of Sara en Sohail vinden het niet erg om de dag te nemen om terug te rijden naar New York voor een ontspannen martini-lunch. Ze hebben ook banden gevormd binnen de Bovina-gemeenschap en zullen vaak naburige bezoeken brengen aan hun vriend die een nabijgelegen boerderij bezit. De vijver is perfect om in de zomer te zwemmen en de gigantische Percheron-paarden van de boerderij verwelkomen het hele jaar door - 'wachten', zegt Sara, 'op een neuskras'.

Misschien contra-intuïtief is ook de bij uitstek gezonde cadans van het nieuwe leven van het paar in Bovina bewezen een recept voor succes: in de zomer draait het restaurant met 30 zitplaatsen maar liefst vier keer om in een avond. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom anderen misschien geïnspireerd zijn om in hun voetsporen te treden.

'Op een gegeven moment moet je zeggen, Wat doe ik hier? en smeed een pad dat aanvoelt als het jouwe, niet dat van iedereen. Dat was Brushland voor ons. "- Sara Mae Elbert