De timing is eindelijk goed voor ontwerper Jennifer Siegal om de industrie te veranderen

Het zonnige kantoor van ontwerper Jennifer Siegal bevindt zich bovenop een vrijstaande garage in de achtertuin van haar huis in Los Angeles. In tegenstelling tot de meeste panden in het Venice Beach-gebied, geeft de ingang aan de voorkant geen indicatie van alles dat verder gaat dan een anders zo schilderachtige bungalow in Spaanse stijl uit de jaren 1920.

Maar om haar domein binnen te gaan, is door een huis te bewegen dat oud combineert met nieuwe en traditionele lijnen met vreemde afwerkingen. Modulaire toevoegingen die zowat het dubbele van de vierkante meters van de plaats lijken, lijken naadloos, terwijl andere onconventionele materialen opvallen - zoals toegangsdeuren van supermarkten die naar buiten zwaaien. Het is moeilijk om niet rond te kijken en aantekeningen te maken.

Maar misschien had Siegal's carrière een sterke aanwijzing in haar privéleven moeten zijn: eenvoudige normaliteit maakte nooit deel uit van haar openbare werken. Toen ze haar bedrijf oprichtte

'De bouwsector is echt verouderd en zit in de weg', zegt Siegal in een werkruimte die wordt overspoeld met warm daglicht. "Er zit iets super dieps in huisvesting dat het heel moeilijk is om mensen uit hun veronderstellingen te halen."

Siegal heeft traditionele eigendommen gewerkt en woont momenteel in één. Maar voor haar zouden huizen het potentieel moeten hebben om even flexibel te zijn als de mensen die er ook wonen.

"Ik denk nog steeds dat huisvesting het grootste onaangeboorde bedrijfsmodel is dat niet echt voor altijd is getransformeerd", mijmerde ze.

Siegal is niet geïnteresseerd in het creëren van iemands versie van een utopische stad en staat sceptisch tegenover het type gebouw dat de manier waarop miljoenen mensen leven kan dicteren. Volgens haar is massale stedenbouw niet het type menselijke reactie waar ze naar toe trekt.

'Ik vind het een goed idee dat je binnen kunt komen en stukken in de bestaande stof kunt steken,' vervolgde ze. "Mijn benadering van prefabricage en modulariteit ging altijd over het vinden van kansen binnen een bestaande context."

Ze ziet kansen voor deze verandering in vele vormen, zoals al die lege kavels in de stad verspreid over LA die potentieel bruikbare groene ruimte of zelfs modulaire woningen zouden kunnen worden. Nou, als alleen de publieke verontwaardiging toenam en de wetten uiteindelijk werden gewijzigd, zei ze.

'Waar ik mee worstel, is de duurzaamheid van landbezit meer dan wat dan ook', zei ze. 'Ik zou graag zien dat het uiteenvallen van gebouw en grond elkaar nodig heeft om de waardering te creëren.'

Het concept van Siegal voor verandering gaat als volgt: als een gebouw van het land kan worden verplaatst, maar zijn waarde behoudt - daarom het land en het eigendom zien als twee afzonderlijke verschillen - dan zou dit een meer vloeiende stijl creëren architectuur.

'Ik zou graag gebouwen zien die echt loskomen van de grond en je kunt ze meenemen', zei ze. 'Niet op de manier waarop een R.V. met je reist, maar op een meer semi-permanente manier.'

Trailerparken zijn een voorbeeld. Ze ontstonden rond het midden van de 20e eeuw in de Verenigde Staten tijdens een naoorlogse periode betaalbare woningnood - land dat te heuvelachtig, rotsachtig of allesbehalve vlak was, werd genegeerd als inefficiënt. En na de recente recessie van 2008 nam hun populariteit als snelle oplossing opnieuw toe.

Het blijkt dat trailerparken waardevoller zijn dan op het eerste gezicht lijkt. Degenen die een trailer bezitten of huren, moeten het land leasen van de landeigenaar en vervolgens betaalt de persoon die het land bezit de belastingen. Dat is een ongecompliceerd en economisch alternatief voor eengezinswoningen, die "een van de hoogste mediane huren van elk type huurwoning hebben", volgens een rapport van Harvard's Joint Center for Housing.

Siegal denkt dat meer zonering van het trailerpark "het alleen maar gemakkelijker zou maken om op te tellen en af ​​te trekken", zei ze, in termen van wie wat bezit. Voor haar is de uitdaging hoe meer modellen van het type trailerpark kunnen worden gecreëerd om bruikbaar land terug te winnen. Bovendien zouden kleinere kavels beter zijn voor het milieu, zei ze.

Maar zoals bij de meeste dingen duurt het even voordat malafide ideeën populair worden, als ze dat al doen. Toen ze twintig jaar geleden voor het eerst over haar efficiënte, milieuvriendelijke en behendige ideeën begon te praten, was het niet gemakkelijk om luisteraars te krijgen. Nu zijn "kleine huizen" mainstream - zelfs inspirerend voor sommige televisieshows - en 's werelds eerste 3D-geprinte leefbare huis was gemaakt eerder dit jaar. Steeds meer mensen zien huisvesting niet als een vaste entiteit, maar als een evoluerend identiteitsstuk.

Maar het veranderen van dingen op overheidsniveau is anders.

Siegal geeft momenteel les aan USC, waar ze het idee heeft geïntroduceerd om land en waarde te scheiden met een collega van de afdeling economie. Die vriend speelt met het idee om dit onderzoek op federaal niveau in te voeren. Ze had er lang over nagedacht voordat ze zich realiseerde dat een econoom in dit werk geïnteresseerd zou zijn.

'Vroeger wilde ik echt in de politiek zitten', merkte ze op. 'Voordat ik de architectuur in ging, was ik gefascineerd door de politiek en ik ben nog steeds erg betrokken bij het politieke discours. Ik doe het gewoon door middel van architectuur. "

Een manier om het argument in te kaderen is door naar het klimaat te kijken. Volgens de U.S. Geological Survey, een van de krachtigste klimaatgebeurtenissen van El Niño van de afgelopen 145 jaar, werd afgelopen winter gedocumenteerd. Onderzoekers onderzochten 29 stranden langs de westkust, van Washington tot Zuid-Californië, en ontdekten dat de erosie van het winterstrand 76 procent hoger was dan normaal, veruit de hoogste ooit geregistreerd. De meeste stranden in Californië zijn door historische droogte geërodeerd voorbij historische extremen.

Als ernstige gebeurtenissen zoals deze in de toekomst vaker voorkomen, zoals studies suggereren, zal een regio met meer dan 25 miljoen mensen steeds kwetsbaarder worden voor kustgevaren. Kliferosie, stranderosie en overstromingen kunnen optreden onafhankelijk van de verwachte stijging van de zeespiegel.

Maar als constructies gemakkelijk van het land kunnen worden losgemaakt en getransporteerd, volgens Siegal, dan is dat zo minder noodzaak om ons belastinggeld in de infrastructuur te investeren door heffingen en dammen op de grond te creëren niveau.

Om het idee iets minder futuristisch te laten lijken, geeft Siegal een korte geschiedenisles. Mobiele architectuur herhaalt het type nomadische samenleving dat bewoog onder dreiging van oorlog, hongersnood of droogte, zei ze. Mensen verplaatsten hun wagen naar een ander stuk land wanneer dat nodig was, omdat het land niet in eigendom was zoals het nu is of met zulke hoge waarden wordt bekeken.

Ze bevindt zich momenteel in de ontwikkelingsfase van off-the-grid roerende huizen, die in eerste instantie gericht zijn op een luxemarkt die een hoger investeringsniveau kan betalen. Dit zal haar helpen "alle knikken te achterhalen" voordat ze de eigendommen aan een groter publiek introduceert, merkte ze op.

'Ik denk dat je je geld moet stoppen waar je mond is,' zei Siegal. "Dat is altijd mijn drijfveer geweest om te proberen mijn ideeën daadwerkelijk te manifesteren en te proberen te creëren, en dat is wat me voortstuwde."

Siegal is de winnaar van de arcVision Prize, Women and Architecture 2016, een internationale prijs georganiseerd door Italcementi.