Architect Rachel Allen geeft vorm aan de toekomst van Los Angeles in de binnenstad

Primair gekleurde bouwkranen ontkiemen als onkruid uit de galmende straten in het centrum onder de hoofdarchitect Rachel Allen's kantoor, signalering van nieuwe ontwikkeling in het Old Bank Historic District van Los Angeles. Vanaf haar plek op de achtste verdieping boven South Broadway kan ze de ambitie van de stad voor voortdurende verandering waarnemen.

'Ik ben geïnteresseerd in het nooit-tevreden gevoel van Los Angeles, dat vind ik prima', zei ze.

Sinds ontwikkelaar Tom Gilmore profiteerde van de adaptieve hergebruiksverordening in 1999 - die de historische kern van de stad transformeerde waardoor oudere, vervallen gebouwen kunnen worden omgebouwd tot residentiële woningen - de residentiële bevolking in de binnenstad heeft er meer dan verdubbeld. In 2000 woonden hier ongeveer 20.000 mensen, en vandaag de dag doen meer dan 50.000 mensen dat en dat groeit. Maar ondanks de voortdurend evoluerende inspanningen om het gebied tot een toevluchtsoord voor woningen te maken, lijkt het vast te zitten in een eeuwige renaissance.

'Het voelt alsof het een permanente staat van proberen is', peinsde Allen, die oorspronkelijk uit San Francisco komt en studeerde aan de Princeton University. 'Misschien is dat gewoon Los Angeles in het algemeen, alsof het gewoon altijd in deze staat van aspiratie is.'

Sinds ze haar naamgenootbedrijf vier jaar geleden verhuisde naar deze locatie vanuit de wijk Chinatown in LA, heeft ze haar gedeeld werkruimte met uitzicht op het turquoise Eastern Columbia Building met SALT Landscape Architects en Still Room Graphic Ontwerp. Ze noemt ze haar 'consistente medewerkers' en het lijkt erop dat samenwerking een begrip is dat Allen zo ongeveer onder de knie heeft in haar persoonlijke en professionele leven.

'Ik ben opgegroeid in een oppascoöperatie', merkte Allen op, die een achtjarige dochter heeft. Voordat ze moeder werd, werkte ze bij Gehry Partners en was ze de ontvanger van de prestigieuze Mercedes T. Bass Rome Prize in Architecture in 2002-2003. Ze is ook fellow van de American Academy in Rome. Maar ouderschap herinnerde Allen eraan dat 'zelfs mensen met een enorme hoeveelheid middelen moeite hebben om gelukkige gezinnen te zijn [in Amerika] ', dus begon ze een eigen coöperatie om andere te lange ouders aan te moedigen op elkaar te vertrouwen voor helpen. Ze heeft twee openbare workshops gegeven over de voordelen van gemeenschapsopbouw, meest recentelijk in het Women's Centre for Creative Work.

Wetende dat samenwerking deel uitmaakte van Allen's kernethos, benaderde haar officaatgenoot Allen Compton van SALT haar met zijn visie om een ​​dynamisch team samen te stellen voor de Pershing Square Renew kort na de aankondiging van de internationale competitie in 2015. De samenwerking zonder winstoogmerk tussen de overheid, bedrijfsleiders en de lokale gemeenschap trachtte een met beton beladen openbaar plein om te vormen tot een moderne en aanpasbare buitenruimte. Het leek erop dat Allen's samenwerkingsgeest op het ideale moment tegemoet kwam aan de zoektocht van de stad naar verandering.

'Hij is erg goed in het identificeren van de juiste mensen voor de juiste rollen', zei Allen over Compton. Maar het hielp ook dat de nabijheid van de site het gemakkelijker maakte om hun ontwerp te conceptualiseren. 'Veel van onze medewerkers aan het project zijn ook in de binnenstad, dus ik zou zeggen dat het handig is [en] toeval', zei ze.

Compton heeft niet alleen de gebruikelijke verdachten voor een project van deze omvang afgeslacht - zoals een architect, landschapsarchitect, constructeur, enzovoort - maar hij rekruteerde ook ongebruikelijke medewerkers om hun onconventionele expertise te lenen aan de bruisende locatie in het hart van de stad. Aaron Paley, mede-oprichter van het populaire festival voor fietsen en open straten CicLAvia, en Deborah Murphy, voorstander van voetgangers LA loopt, behoorden tot die zogenaamde buitengewone deelnemers.

'Als je het Pershing Square Renew-verzoek aandachtig leest, was het duidelijk dat dit soort mensen nodig zou hebben om te leveren waar ze echt om vroegen', zei Allen. 'Het was niet zomaar een project, het gaat niet alleen om het plein. Het gaat echt om stadsweefsel en het gaat om het repareren van een plek waar het stadsweefsel is gebroken. "

Nadat het team was samengesteld, verzamelden ze zich in het gedeelde kantoor boven Broadway om aan hun voorstel te beginnen. Iedereen werd gevraagd om zijn of haar ruwe ideeën in een groepsbrainstorm op één groot stuk tracepapier te graveren - en meteen was de chemie van het team voelbaar.

'We hebben een stukje spoor uitgerold en iedereen heeft getekend', herinnerde Allen zich. 'We waren ons er allemaal van bewust dat er iets goeds gebeurde en we kenden elkaar nog niet zo lang.'

Het team hoopt het bijna 150 jaar oude openbare park van DTLA recht te zetten en terug te brengen naar de aarde, letterlijk, door het hoogste niveau van een parkeerstructuur te verlagen en ononderbroken voetgangers te creëren toegang. Met de focus op 'radicale vlakheid' verlost het voorstel van haar team het plein van het impopulaire herontwerp uit 1951, die het park aan alle vier zijden visueel scheidde van de stad met zijn verhoogde muren en toegang tot de parkeerplaats hellingen. Zelfs het recentere herontwerp van 1994, met fonteinen, een toren en citrusbomen was niet genoeg.

'Ik denk dat het de bedoeling was dat het een oase was, maar het werkte niet', zei Allen.

Allen vond het belangrijk om hulde te brengen aan de site en tegelijkertijd de geschiedenis van openbaar activisme van Pershing Square te behouden. Hun voorstel om het park af te vlakken, zal Pershing Square teruggeven aan de rangorde en naar haar mening teruggeven aan de mensen in Los Angeles.

Uiteindelijk versloeg het team vorig jaar drie andere finalisten met een overweldigende meerderheid van 1.300 stemmen, uitgebracht door het publiek. Het bedrijf van Allen zal vijf gebouwen ontwerpen en ontwikkelen op het perceel van vijf hectare van het park. Het zal ook een ondergrondse Metrohub voltooien naast de in Parijs gevestigde Agence TER - het aangewezen teamhoofd in de ontwerpwedstrijd - vaste medewerker SALT Landscape Architects en anderen.

"Mijn aanpak in de studio is altijd geweest: 'Als de UPS-man binnenkomt en hij heeft een geweldig idee, dan gaan we dat gebruiken'," zei Allen. "Met het beste team kan iedereen elke ochtend zijn volle zelf aan tafel brengen."

De weergave van het voorstel toont een "slimme luifel" van een blok die zich over de volledige lengte van het park uitstrekt en voldoende schaduw biedt voor de gebouwen van Allen en dagactiviteiten zoals een boerenmarkt. Thema-tuinen, zoals "eetbaar" en "zon" zullen groeien onder schaduwrijke bomen, en een groot gazon zal worden gebruikt voor evenementen. 'S Nachts verlicht de luifel met zonnepanelen het plein in samenwerking met kunstenaar Leo Villareal en de Lighting Design Alliance.

'Het voelt alsof we doen waarvoor we bedoeld zijn, en ik wil niet stoppen', zei Allen.

In mei 2017, twee jaar na de aankondiging van het Pershing Square Renew-project, heeft de gemeenteraad van de stad Public Works heeft een contract van $ 1,5 miljoen toegekend om een ​​haalbaarheidsanalyse van het voorgestelde team uit te voeren ontwerp. Los Angeles zal de kosten volledig financieren, volgens de resultaten van die analyse. Maar voorlopig is dit slechts het begin van een renaissance die eindelijk een einde kan zien.

'Mijn man en ik schreven eens op vakantie een gezinsmanifest [en er stond] zoiets als:' Hard werken aan iets waar je om geeft, is het grootste geschenk dat je jezelf kunt geven ',' zei Allen. 'Zo voelt Pershing Square, het voelt als een kans om mijn ding te doen.'

Lauren McQuade is een schrijver en journalist, gevestigd in de stad die ze beschouwt als haar hoofdpersoon, Los Angeles.