Jak rozpoznać zabytkową sofę

Zacznij od zbadania ramy lub struktury sofy od spodu tak bardzo, jak to możliwe. Klasyczna sofa lub antyczna kanapa powinna mieć dobrze skonstruowaną drewnianą ramę, zwykle z połączeniami typu jaskółczy ogon. Nowoczesne połączenia, w tym klej lub wkręty z łbem krzyżowym, wyraźnie identyfikują sofę jako reprodukcję. Spójrz na tylną ramę, ręce i nogi. Upewnij się, że drewno i konstrukcja pasują, abyś był świadomy późniejszych modyfikacji lub napraw.

Zbadaj drewniane detale. Antyczna sofa może być bardzo drobno rzeźbiona, ale nadal powinna wykazywać oznaki ręcznego wykonania. Skorzystaj z tych szczegółów, jak dotąd sofa z XIX wieku: rozety, zwieńczenia, nacięte linie i wyszukane nóżki mogą pomóc w identyfikacji antycznych sof. Klasyczne sofy z XX wieku są zazwyczaj bardziej obite i nie mają widocznych drewnianych elementów poza nogami.

Spójrz na wyściółkę i sprężyny. Wiele starych i zabytkowych sof zostało tapicerowanych, więc elementy te mogą być mniej ważne w całości, ale mogą podnieść lub obniżyć wartość antycznej sofy. Starsze sofy powinny mieć mocne metalowe ramy i wyściółkę z włosia końskiego. Można również użyć puchu. Nowoczesne wypełnienie z włókien lub pianka jest wyraźnym znakiem tapicerki lub reprodukcji.

Rozważ tkaninę i jej stan. Jeśli planujesz ponownie tapicerować starą kanapę, kanapę lub szezlong, może to być mniejszy problem; jednak oryginalna tkanina jest dość pożądana na antycznej kanapie. Aksamitne lub gobelinowe tkaniny są powszechne na wiktoriańskich sofach. Solidne i praktyczne wełny pojawiają się w starych sofach z początku XX wieku, wraz z bogatszymi aksamitami i skórzaną tapicerką.

Przejrzyj cały utwór. Poszukaj niespójności w materiałach lub jakości, aby ocenić autentyczność. Sprawdź, czy konstrukcja jest w dobrym stanie lub czy naprawy są warte zachodu. Zepsute drewno lub tapicerka, znaczne uszkodzenia przez wodę lub słabe połączenia mogą być kosztownymi lub niemożliwymi naprawami.