Detektor dymu vs. Wykrywacz ciepła

Chociaż czujniki dymu i czujniki ciepła pełnią różne funkcje, oba mogą uratować życie podczas pożaru. Detektory dymu są bardziej powszechnym urządzeniem w domach, ale detektory ciepła mają kilka zalet. Zastosowane razem oba typy detektorów stanowią dodatkowe ostrzeżenie dla mieszkańców płonących budynków.

Czujki dymu wykorzystują dwa rodzaje technologii - jonizacyjną i fotoelektryczną - które często łączy się w celu zapewnienia optymalnej ochrony. W jonizacyjnych detektorach dymu komora zawiera dwie płytki, które wytwarzają prąd elektryczny. Jeśli dym przerwie ten prąd, rozlegnie się alarm. Fotoelektryczne czujki dymu zawierają wiązkę światła, która świeci w receptor wewnątrz urządzeń. Jeżeli dym w jakikolwiek sposób zakłóci wiązkę, zabrzmi alarm.

Detektory jonizacyjne reagują szybciej w przypadku wysokiego płomienia, podczas gdy detektory fotoelektryczne najlepiej reagują na długie, tlące się pożary. Z powodu tych mocnych i słabych stron niektóre czujniki dymu zawierają zarówno technologię fotoelektryczną, jak i jonizacyjną. Podczas gdy badania pokazują, że oba typy czujników dymu dostarczają ostrzeżenia potencjalnie ratujące życie, Krajowe Stowarzyszenie Ochrony Przeciwpożarowej zaleca łączenie obu typów czujek w domu.

Ponieważ wiele pożarów zaczyna się od kłębiącego się dymu, zanim zacznie się intensywne ciepło, czujki dymu mogą włączyć alarm, zanim zostaną aktywowane.

Detektory ciepła wykorzystują dwa główne rodzaje technologii: termoparę i elektropneumatię. Oba wykrywają zmiany temperatury w obszarze otaczającym alarmy. Podobnie jak czujniki dymu, czujniki ciepła obejmują zasilane bateryjnie i przewodowe odmiany elektryczne lub łączą obie technologie. Jeden typ opiera się na mechanicznym urządzeniu wyzwalającym, nie wymagającym baterii ani prądu.

Detektory ciepła działają najlepiej w przypadku pożarów, w których występuje wysoki płomień, intensywne ciepło i niewielki początkowy dym. Detektory ciepła zapewniają również bardziej niezawodne urządzenie do wykrywania pożaru w zakurzonych lub brudnych środowiskach, w których fałszywe alarmy mogą być wyzwalane w detektorach dymu. Są one również zwykle używane do uruchamiania systemów zraszaczy ze względu na ich niską częstość fałszywych alarmów w porównaniu do czujników dymu.

Detektory ciepła są jednak niewystarczające w przypadku pożarów o dużym natężeniu dymu, ale niewielkiej ilości ciepła początkowego, na przykład w przypadku pożarów wilgotnych lub tlących.

Zainstaluj czujniki ciepła w obszarach o podwyższonym prawdopodobieństwie wystąpienia wysokiego płomienia i intensywnego ciepła, takich jak garaże lub szopy, w których można przechowywać paliwa i inne łatwopalne chemikalia. Detektory ciepła należy również instalować w obszarach o wysokim suficie, w których dym nie może wyzwalać alarmów dymowych.

Detektory dymu najlepiej sprawdzają się w obszarach, w których mogłyby wystąpić pożary dymu, takich jak składowanie drewna i papieru. Umieść czujniki dymu na każdym poziomie mieszkania lub budynku, w korytarzach i korytarzach poza wszystkimi miejscami do spania i we wszystkich sypialniach. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, zainstaluj urządzenia na środku sufitu lub na ścianach od 6 do 12 cali poniżej sufitu.

Nie instaluj czujki dymu bezpośrednio nad kuchenką, ponieważ może być łatwo odpalona przez normalny dym kuchenny. Unikaj także umieszczania go przed otworem wentylacyjnym lub przeciągowym, gdzie może wydmuchiwać się z niego dym.