Traktowane vs. Surowiec drzewny

Niezależnie od wielkości projektu budowlanego na zewnątrz, jeśli budujesz z drewna, będziesz chciał rozważyć, czy drewno poddane obróbce lub nieobrobione będzie dla Ciebie najlepszą opcją. Który z nich jest lepszym wyborem, będzie zależeć od tego, jak projekt zostanie wykorzystany po zakończeniu, warunki środowiskowe, które budynek wytrzyma po ukończeniu, oraz jak będzie wyglądał lokalny obszar używany.

Surowiec drzewny jest najbliżej naturalnego drewna, chyba że powalisz własne drzewo. Poddane obróbce drewno jest nasycane chemikaliami, aby przeciwdziałać pogorszeniu z powodu pogody, zgnilizny i nudnych owadów. Podstawowe różnice między tymi dwoma rodzajami materiałów budowlanych dotyczą trwałości i problemów zdrowotnych. Chociaż oba rodzaje tarcicy można wykorzystać w projekcie wymagającym drewna, można rozważyć naturalne drewno, jeśli konstrukcja będzie w kontakcie z dziećmi, zwierzętami, roślinami lub wodami gruntowymi. Ponadto, jeśli projekt może znajdować się w środowisku podatnym na termity, nadmierną wilgotność lub potrzeby projektu aby przetrwać długo, ale ludzie nie będą mieli z nim częstego kontaktu, najlepiej traktowane drewno opcja.

Istnieje wiele metod i mieszanin chemicznych stosowanych do obróbki drewna, wszystkie o tym samym celu i ogólnej skuteczności. Z biegiem lat kilka mieszanek chemicznych stało się mniej popularnych ze względu na związane z nimi względne ryzyko dla zdrowia. Należy jednak pamiętać, że każda mieszanina chemiczna stosowana obecnie do obróbki drewna, niezależnie od procesu, jest niebezpieczna. Drewno poddane obróbce może zawierać arsen, kreozot lub pentachlorofenol (PCP). Te chemikalia mogą być wchłaniane przez bezpośredni, powtarzany lub przedłużony kontakt i powodować niekorzystne skutki zdrowotne u ludzi, roślin i zwierząt. W rzeczywistości USDA zakazał wielu chemikaliów używanych do obróbki drewna do jakichkolwiek zastosowań, które mogą zaszkodzić ludziom, zwierzętom, żyzności gleby lub zdolności do wody gruntowej.

Oczywiście ludzie budowali z drewna od tysięcy lat. Ale dopiero od późnych lat 30. XX wieku, kiedy doktor Karl Wolman wynalazł procedurę nasycania drewna chemicznym środkiem konserwującym, obróbka drewna była opcją materiałów budowlanych. Proces ten, zwany obróbką ciśnieniową, wymaga załadowania drewna do cylindrycznego zbiornika magazynowego, podczas gdy całe powietrze jest usuwane przez rozprężanie. Następnie środek konserwujący jest pompowany do zbiornika pod wysokim ciśnieniem, wtłaczając go głęboko w drewno.

Obecnie istnieją tylko cztery różne poziomy obróbki ciśnieniowej, różniące się przeznaczeniem tarcicy i funtami środka konserwującego na stopę sześcienną drewna. Grupy będą oznaczone jako nadziemne (0,25), kontakt z podłożem (0,40), trwałe podłoże drewniane (0,60) i zużycie słonej wody (2,05). Wszystkie poddane obróbce tarcice zostaną pogrupowane i oznakowane na tej podstawie, niezależnie od rodzaju mieszaniny chemicznej stosowanej do obróbki drewna.

Większość tarcicy poddanej obróbce ciśnieniowej będzie droższa niż drewno naturalne ze względu na koszt dodatkowej obróbki. Jeśli jednak weźmiesz pod uwagę porównywalną trwałość produktu, różnica krańcowa kosztu drewna poddanego obróbce w porównaniu do nieprzetworzona tarcica staje się znacznie bardziej rozsądna, szczególnie jeśli projekt lepiej nadaje się do traktowania tarcicy jako budynku materiał.