Krzewy o niskim poziomie konserwacji dla Twojego krajobrazu

Jeśli cokolwiek w krajobrazie domu powinno wymagać niewielkiej konserwacji, jest to krzewy i drzewa. Większość traw wymaga regularnej pielęgnacji, podobnie jak ogrody warzywne i kwiatowe, dlatego warto zminimalizować obciążenie pracą w innych obszarach krajobrazu. Z perspektywy sadzenia krzewy i krzewy są również zobowiązaniami długoterminowymi; wybranie czegoś, co wymaga dużej uwagi każdego roku, może być dużym błędem. Wszystkie te powody powodują, że większość domowych architektów krajobrazu w kierunku krzewów o skromnych potrzebach i odpornych konstytucjach - roślinach, które mogą przyjąć ciepło, susza, słaba gleba, cień, a nawet zanieczyszczenie powietrza, w zależności od warunków - bez konieczności częstego przycinania lub ochrony przed elementy.

Hortensje to szybko rosnące krzewy liściaste z ciemnozielonymi liśćmi i często dużymi pięknymi kwiatami. Potrzebują regularnego podlewania w suchym klimacie, ale poradzą sobie z systemem kroplowym. Potrzebują znacznie mniej wody na obszarach o wilgotnym lecie. Co najważniejsze, nie wymagają przycinania, chociaż możesz przycinać po kwitnieniu, jeśli chcesz, aby ukształtować krzew lub kontrolować jego rozmiar, lub usunąć zabijanie zimą. Hortensja dębowa (

Krzewy jałowca są niezwykle wszechstronne i odporne. Po ustaleniu nie wymagają nawadniania, nawet w suchym klimacie, i można je pozostawić do naturalnego wzrostu lub można je przycinać i kształtować w razie potrzeby. Są twardymi wiecznie zielonymi, które dobrze przetrwają zimę w niektórych najzimniejszych klimatach. Jałowiec Blue Star (Juniperus squamata „Niebieska Gwiazda”) jest jedną z mniej wymagających odmian, ponieważ rośnie powoli i osiąga wysokość około 16 cali, choć ostatecznie pozwala na wzrost do 3 stóp średnicy, jeśli na to pozwolisz. Dla kontrastu, inne jałowce są bardziej agresywne i mają tendencję do zatłoczenia obszarów sadzenia, spacerów i podjazdów w każdym sezonie wegetacyjnym. Blue Star to świetna roślina rabatowa w łóżku, z niezwykle atrakcyjnymi niebieskimi igłami, które w chłodne dni tworzą odcień szarości. Strefa 4 jest trudna.

Wintercreeper (Euonymous fortunei) to wiecznie zielony krzew, który można uprawiać jako winorośl lub okrywowa. W postaci krzewu dojrzewa na wysokości około 3 stóp i szerokości 5 stóp. Jako winorośl można ją wyszkolić, aby osiągała do 15 stóp wysokości. Podobnie jak wiele roślin o niskich wymaganiach konserwacyjnych, pnącze zimowe mogą być inwazyjne, jeśli nie są zawarte; może wejść do trawników i wspiąć się na drzewa, jeśli nie zostanie przycięty. Wintercreeper rośnie w strefach od 5 do 9 i kwitnie w pełnym słońcu do półcieniu. Preferuje wilgotną, dobrze przepuszczalną glebę, ale toleruje również słabą glebę i okresowe susze. Może również radzić sobie ze słabym powietrzem w ogrodach miejskich. To kolejny krzew o znanych nawykach inwazyjnych; bądź ostrożny przy sadzeniu go w regionach, w których jest to znany problem.

Berberys pospolity (Berberis spp.) prawdopodobnie znalazłoby się na liście o wiele mniej wymagającej konserwacji, gdyby nie jego zasłużona reputacja jako rośliny inwazyjnej. Dotyczy to najbardziej znanego gatunku berberysu japońskiego (Berberis thunbergii) oraz inne gatunki i odmiany. Niektóre z tych roślin podlegają nawet zakazom na terenie całego kraju. Istnieje jednak nowa hybryda berberysu, o nazwie „Sunjoy Todo”, która jest sterylna i dlatego uważana jest za nieinwazyjną. Mając od 18 do 24 cali wysokości i zwartą formę, ma tylko około jedną trzecią wielkości japońskiego berberysu, ale zapewnia równą odporność i łatwą pielęgnację, a także Berberys ceniona odporność na jelenie. Jest to półzimozielony krzew o żółtych kwiatach i purpurowo-czarnych liściach, odporny na strefy 4. „Sunjoy Todo” produkuje jagody, ale nie mają nasion (dlatego roślina jest sterylna).

Dereń czerwonej gałązki jest spokrewniony ze znanym kwitnącym dereniem, ale rzeczywiście jest krzewem, choć dużym. Może rosnąć do 10 stóp wysokości i szerokości, jeśli pozostawiony do naturalnego wzrostu. Istnieją dwa gatunki czerwonych gałązek: Cornus alba i Cornus sericea. Swoją wspólną nazwę uzyskują od swoich gałęzi, które zimą zmieniają kolor na czerwony po utracie liści (są liściaste). Odmiana „Elegantissima” (Cornus alba „Elegantissima”) ma zróżnicowane zielono-białe liście i jest odporny na strefy 2. Jest to świetny wybór na zimowe zainteresowanie, szczególnie w zimnych strefach północnych.

Jukka może mieć wygląd południowo-zachodni, ale większość gatunków można uprawiać w strefach od 5 do 9 oraz Yucca filamentosa rośnie w strefie 10. Klasyczny symbol pustynnych środowisk, krzewy juki są równie idealne na zimowe wakacje, ponieważ są naprawdę wiecznie zielone i wyglądają praktycznie tak samo przez cały rok. Ich charakterystyczną cechą w lecie jest drzewny kwiatostan, który wyskakuje prosto z centralnej kępy rośliny przypominającej miecz wiecznie zielone liście. Kwiatostan może osiągnąć nawet 8 stóp wysokości i kwitnie efektownymi kwiatami w lipcu i sierpniu. Jukka zwykle rośnie do około 30 cali wysokości i szerokości, nie licząc kwiatostanu, który należy odciąć po kwitnieniu. Jukka jest tak twarda, jak wygląda: mogą tolerować pełne słońce do pełnego cienia, słabą glebę, zagęszczenie, wysokie ciepło, suszę i zanieczyszczenia. Są uważane za wyjątkowo tolerancyjne dla miast. Jedynymi warunkami, których nie lubią, są mokre tereny i słaby drenaż. Nie kwitną też w pełnym cieniu.

Lawenda cieszy się popularnością na całym świecie z wielu powodów, ale jej odporność i łatwa konserwacja są tak dobrze znane ogrodnikom, jak kolor i zapach jej ukochanych kwiatów. Lawenda jest odporna na suszę i po założeniu wymaga niewielkiej ilości wody i nie wymaga żadnej opieki oprócz corocznego przycinania na wiosnę. Oferuje również obfite zbiory swoich pachnących kwiatów raz lub dwa razy w roku, w zależności od gatunku. Istnieje wiele rodzajów lawendy, w tym angielski, hiszpański, portugalski i francuski; Angielski jest najpopularniejszym rodzajem w Ameryce Północnej. Technicznie wieloletnie zioło, lawenda jest często opisywana jako półkrzew; można go trochę lub znacznie zmniejszyć, w zależności od planu wzrostu. W klimacie z obfitym śniegiem lawenda jest często przycinana do kształtu „żółwia”, aby zimować bez uszkodzeń. Angielska lawenda rośnie w strefach od 5 do 8 i może osiągnąć wysokość i szerokość 3 stóp.

Chociaż róż jako grupy nie można uznać za wymagające w utrzymaniu, w tej kategorii wyróżniają się dwie odmiany wytrzymałych róż typu krzewiastego. Róże znokautowane to seria odmian, które rosną w strefach od 5 do 9 i kwitną wielokrotnie od wiosny do jesieni bez potrzeby przycinania. W cieplejszych strefach - 6 i powyżej - mogą kwitnąć dopiero w grudniu. Candy-Oh! róże są podobnie mało wymagające w utrzymaniu i długo kwitnące i są nieco trudniejsze niż Knock Outs - można je uprawiać w strefie 4. Obie te róże są hodowane pod kątem odporności na choroby i szkodniki i mogą urosnąć do około 4 stóp wysokości i szerokości.