Typowe zastosowania chlorku wapnia

Kiedy niechemik myśli o soli, natychmiast przychodzi na myśl NaCl (chlorek sodu), ale dla chemika wiele innych związków również pasuje do rachunku, a CaCl₂ jest jednym z nich. CaCl₂ nazwa związku to chlorek wapnia. Podobnie jak sól kuchenna, jest to biały kryształ w temperaturze pokojowej, ale ma właściwości, które wyraźnie go wyróżniają.

Chlorek wapnia można uzyskać przez rafinację sody kalcynowanej, naturalnej solanki lub wapienia. Rozpuszcza się łatwo w wodzie i faktycznie zmieni się w ciecz, jeśli pozostanie wystarczająco długo w wilgotnym otoczeniu. Typowe zastosowania obejmują odladzanie dróg, przyspieszanie czasu betonowania, kontrolowanie wilgotności i poprawianie smaku piwa.

Podobnie jak chlorek sodu, chlorek wapnia obniża temperaturę topnienia lodu, więc jednym z jego najczęstszych zastosowań jest odladzanie dróg. Działa w znacznie niższych temperaturach - minus 20 ° F vs. 20 ° F dla soli kamiennej - ponieważ faktycznie uwalnia ciepło w reakcji egzotermicznej po rozpuszczeniu. Kosztuje więcej za funt niż sól kamienna, ale potrzebujesz mniej tego, aby wykonać tę samą ilość odladzania. Produkty do odladzania często zawierają zarówno chlorek sodu, jak i chlorek wapnia.

Chlorek wapnia jest higroskopijny, co oznacza, że ​​przyciąga wilgoć z otoczenia. Ta jakość sprawia, że ​​jest dobrym środkiem chemicznym do tłumienia pyłu na żwirowych drogach i innych drogach.

CaCl₂ jest więcej niż higroskopijny; to jest rozpływający się, co oznacza, że ​​może wchłonąć wystarczającą ilość wilgoci, aby zmienić się w płynną solankę w temperaturze pokojowej. Jest to najczęstszy składnik pochłaniaczy wilgoci dostępnych w sklepach z dużymi skrzynkami do kontrolowania wilgotności w szufladach i szafach. Często można go znaleźć w połączeniu z sodą oczyszczoną, która jest dezodorantem.

Osuszanie chlorkiem wapnia nie jest pozbawione zagrożeń. CaCl₂ jest żrący i promuje rdzę, dlatego nie należy go stosować w pobliżu metali. Ponadto długotrwałe narażenie może powodować problemy z oddychaniem i uszkodzenie płuc. Żel krzemionkowy jest bezpieczniejszym środkiem osuszającym i jest często stosowany zamiast chlorku wapnia.

Chlorek wapnia jest bezpieczny do spożycia i jest popularnym dodatkiem do żywności. Dodaje twardości serowi, tofu oraz owocom i warzywom w puszkach, a także zapewnia sposób na zwiększenie słonego smaku marynat bez dodawania dodatkowego sodu. Browary dodają go do wody, której używają, aby piwo obniżyło pH i dodało zasadowości, co poprawia smak.

Chlorek wapnia jest powszechnym składnikiem napojów sportowych. Kiedy rozpuszcza się w wodzie, dzieli się na dodatnie jony wapnia i ujemne jony chloru, a także dlatego, że wapń formuła chlorkowa zawiera dwa jony chlorkowe, tworzy silniejszy elektrolit niż chlorek sodu, który ma tylko jeden.

Zdolność CaCl₂ całkowite zdysocjowanie na jony składowe nadaje związekowi słony smak i może być substytutem soli kuchennej, gdyby nie była tak higroskopijna. Jednak jego skłonność do wchłaniania wody powoduje problemy jelitowe i ból brzucha, jeśli spożyjesz ją w dużych ilościach.

Ponieważ chlorek wapnia tak dobrze pochłania wodę i wytwarza przy tym ciepło, pracownicy cementu dodają ją do betonu, aby przyspieszyć utwardzanie w niskich temperaturach. Dodanie 2-procentowego stężenia powoduje taką samą szybkość utwardzania w 50 ° F, co zwykły beton w 70 ° F.

Zestawy do badania zawartości wilgoci w płytach betonowych zazwyczaj zawierają chlorek wapnia w pojemniku. Ponieważ CaCl₂ absorbuje wydzielającą się parę wodną z płyty, próba polega na zważeniu pojemnika, pozostawieniu go na płycie na określony czas, ponownym zważeniu i zarejestrowaniu przyrostu masy.