10 najlepszych kwitnących krzewów dla Twojego krajobrazu

Dodając kwitnące krzewy do ogrodu, możesz podkreślić zielony krajobraz wybuchami kolorów. Kwitnące krzewy oferują korzyści wykraczające poza ich kwiatowy wygląd. Kwiaty przyciągają również zapylacze, chociaż interesuje ich nektar, który wytwarza kwiat, a nie ozdobny urok krzewu. Kiedy ich potrzeby kulturowe są zaspokojone, wieloletnie kwitnące krzewy nadal rosną rok po roku, często przy minimalnej lub niewielkiej konserwacji.

Kwitnące krzewy w krajobrazie

Wybierając najlepsze kwitnące krzewy do swojego krajobrazu, ważne są Twoje preferencje dotyczące wyglądu strukturalnego i ulubionych kolorów kwiatów. Jeśli jednak nie zrównoważysz osobistych preferencji z wyborem krzewów dobrze dostosowanych do klimatu i gleby, w której mieszkasz, Twoje wybory projektowe mogą nie spełnić Twoich oczekiwań.

Kolejnym wyborem, jaki masz przed sobą, jest to, czy sadzić kwitnące liściaste krzewy (gubią liście jesień), krzewy kwitnące zimozielone (zachowują liście jesienią i zimą) lub kombinacja obie. W zależności od tego, gdzie mieszkasz, możesz nawet zaplanować projekt krajobrazu, aby od wczesnej wiosny do późnej zimy cieszyć się kwiatami na różnych rodzajach krzewów.

Virginia Cooperative Extension zwraca uwagę na liczne możliwości włączenia kwitnących krzewów do projektu krajobrazu. Jako rośliny okazowe pojedynczy kwitnący krzew stanowi centralny punkt przyciągający wzrok widza. Na przykład grupy kwitnących krzewów w zagonach wyspowych to masowe nasadzenia, które mogą nadać charakter projektowi krajobrazu.

Rodzaje krzewów kwitnących hortensji

Na szczycie listy ulubionych kwitnących krzewów wielu właścicieli domów znajduje się hortensja (Hydrangea spp.). Nic dziwnego ze względu na liczbę odmian, różnorodność form krzewów i różne kształty kwiatów. Wśród hortensji są trzy powszechnie uprawiane gatunki - hortensje liściaste, gładkie i dębowe - z których wszystkie to krzewy liściaste kwitnące. Większość hortensji ma podobne potrzeby kulturowe, takie jak wilgotna, dobrze drenująca gleba, poranne słońce i popołudniowy cień.

Być może najbardziej znanym gatunkiem jest hortensja wielkolistna (Hydrangea macrophylla), liściasta bylina w strefach odporności na rośliny od 6 do 11 Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA). Ten zaokrąglony krzew o wysokości od 3 do 6 stóp i równej szerokości, ma duże, okrągłe kwiaty („mopheads”) lub płaskie grona kwiatowe z małymi kwiatami w środku i dużymi kwiatami na zewnątrz grona („lacecaps”). Kwiaty kwitnące od późnej wiosny do lata są zależne od pH gleby pod względem koloru i obejmują odcienie bieli, błękitu, fioletu i różu. Kwaśna gleba (pH od 5,0 do 5,5) wytwarza niebieskie kwiaty, a gleba zasadowa (pH od 6,0 ​​do 6,5) wytwarza kwiaty różowe.

Hortensja Oakleaf (Hydrangea quercifolia, strefy USDA od 5 do 9) to rodzima roślina, tak nazwana, ponieważ jej liście przypominają liście dębu. Kwiaty są ułożone w kępy wiech w kształcie stożka, które mogą rosnąć od 4 do 12 cali. Chociaż kwiaty otwierają się późną wiosną lub latem mają kremowo-biały kolor, późnym latem zmieniają kolor na różowy, a jesienią na brązowy i brązowy. Krzewy rosną od 4 do 8 stóp wysokości i od 4 do 10 stóp szerokości.

Hortensja gładka (Hydrangea arborescens, strefy USDA od 3 do 9) jest również rodzimym krzewem. Dzikie rośliny mają płaskie, białe kwiatostany o średnicy od 2 do 8 cali. Wiele odmian, takich jak 'Annabelle', ma okrągłe, białe główki kwiatowe, które mogą osiągać średnicę od 8 do 12 cali. Wysokość dojrzałych krzewów waha się od 3 do 5 stóp przy jednakowej szerokości. Gładka hortensja ma zazwyczaj długi okres kwitnienia, od wiosny do lata.

Hortensja paniculata (Hydrangea paniculata, strefy USDA od 4 do 8) jest większa niż wiele innych rodzajów hortensji, a także ma późniejszy okres kwitnienia. Dojrzały rozmiar waha się od 8 do 15 stóp wysokości i od 6 do 12 stóp szerokości, więc posadź tę hortensję tam, gdzie ma miejsce do rozłożenia. Kępy kwiatów w kształcie wiechy, o długości od 6 do 8 cali, kwitną od późnego lata do jesieni. Większość kwiatów otwiera się jako kremowo-biała, a następnie zmienia się w różową, a następnie brązową jesienią, ale popularna odmiana 'Limelight' ma kwiaty jasnoszare, które jesienią przechodzą w głęboki różowo-różowy kolor.

Krzewy kwitnące kalina

W zależności od gatunku i odmiany kalina (Viburnum spp.) Jest ogólnie odporna na strefy USDA od 2 do 8. Chociaż średnie rozmiary mają od 4 do 6 stóp wysokości i 4 stopy szerokości, rozmiar University of California Master Gardener Program of Sonoma County zauważa, że ​​niektóre rodzaje kaliny mogą mieć zaledwie 3 stopy lub nawet 20 stóp, a krzewy mogą być liściaste lub zimozielone. Kształty kwiatów również są bardzo zróżnicowane, od okrągłych po koronkowe i kopulaste, ale większość kwiatów jest biała, a niektóre mają różowawy odcień. Jako grupa kalina jest odporna na choroby.

Krzew koreański (Viburnum carlesii, strefy USDA od 4 do 7) jest ceniony za pachnące wczesne kwitnące wiosenne kwiaty, ułożone w 3-calowe zaokrąglone grona, które otwierają się na różowo, zanim zmieniają kolor na biały. Ten gatunek kaliny liściastej rośnie od 4 do 6 stóp z równym rozrzutem i wymaga niewielkiej konserwacji. Bez względu na gatunek i odmianę, większość kalin ma podobne potrzeby. Dobrze się rozwijają w półcieniu, szczególnie po południu, oraz gdy sadzi się je na żyznej, wilgotnej glebie.

Tropikalne i rodzime krzewy hibiskusa

Niektóre z najpiękniejszych kwiatów w krajobrazie znajdziesz na krzewach hibiskusa. Chociaż tropikalne rośliny hibiskusa, które powszechnie występują w centrach ogrodniczych, mają ograniczony zakres odporności, niektóre gatunki hibiskusa to byliny na szerszej strefie, którą mogą uprawiać ogrodnicy w innych regionach cały rok. Zasadą jest, że większość krzewów hibiskusa daje najlepszy efekt kwitnienia, gdy sadzi się je w pełnym słońcu na wilgotnej glebie.

Tropikalny hibiskus (Hibiscus rosa-sinensis, strefy USDA od 9 do 11), zwany także Chiński hibiskus, może wzrosnąć do 10 stóp z rozpiętością 8 stóp. Ten imponujący zimozielony krzew ma dramatyczne czerwone kwiaty, które mogą osiągać 8 cali średnicy. Chociaż każdy kwiat trwa tylko jeden dzień, krzewy te kwitną przez cały rok.

Zimotrwały rodzimy hibiskus to malwa różana, zwana również ślazem bagiennym lub odpornym hibiskusem (Hibiscus moscheutos, strefy USDA od 5 do 9). Ta liściasta bylina krzewiasta rośnie od 3 stóp do 7 stóp wysokości i ma od 2 do 4 stóp szerokości. Kwiaty przypominają kwiaty malwy i zwykle mają średnicę od 4 do 6 cali. Podobnie jak inne kwiaty hibiskusa, kwitnienie malwy róży trwa tylko jeden dzień, ale rośliny kwitną od trzech do czterech miesięcy, zwykle od czerwca do września.

Pachnące krzewy bzu

Mocny zapach angielskich bzów (Syringa vulgaris, strefy USDA od 3 do 7a) może perfumować cały krajobraz. Nazywany również Liliowy francuski lub bzu pospolitego, ta roślina liściasta zaliczana jest do krzewów, chociaż ze względu na wielkość wiele z nich przypomina małe drzewa. Dojrzałe rośliny osiągają wysokość od 8 do 16 stóp i szerokość od 6 do 12 stóp, z kwiatami w kolorze białym, różowym, lawendowym lub fioletowym. Liliowy najlepiej rośnie w klimatach z mroźnymi zimami i może walczyć lub nie kwitnąć w cieplejszych regionach swojego zakresu odporności.

Liliowy odpowiedni do mniejszych krajobrazów to Bloomerang (Syringa 'Penda' BLOOMERANG®, strefy USDA od 3 do 7a). Zwykle osiągając tylko 5 stóp wysokości i 5 stóp szerokości, bz Bloomerang wytwarza te same pachnące kwiaty, co większe odmiany, ale zapewnia również premię bycia powtarzającym się kwitnieniem. Bloomerang, podobnie jak inne bzy, kwitnie w połowie maja, ale ponownie zaczyna kwitnąć około lipca. Bez względu na typ, większość bzów najlepiej reaguje na te same warunki kulturowe: pełne słońce, wilgotną, ale nie rozmoczoną glebę i lekko zasadowe pH gleby.

Kwitnące krzewy azalii

Rodzaj Rhododendron obejmuje niektóre rośliny powszechnie zwane rododendronami i inne powszechnie zwane azalie (Rhododendron spp., Strefy USDA od 5 do 9). Chociaż oba typy roślin mają ten sam rodzaj, azalie mają małe, cienkie liście, podczas gdy rododendrony mają większe i szersze liście. Niektóre azalie są wiecznie zielone, a inne liściaste. Kwiaty mogą być pojedyncze, podwójne lub półpełne w tęczowych kolorach, takich jak biały, różowy, czerwony, fioletowy i pomarańczowy. Czasy kwitnienia są bardzo zróżnicowane, od kwitnących wcześnie, w połowie i późnym okresie po odmiany kwitnące ponownie.

Choć niektóre azalie radzą sobie w pełnym słońcu, większość najlepiej rośnie w miejscach, które są częściowo zacienione, szczególnie w gorące letnie popołudnia. Najlepiej rosną na wilgotnej glebie z dobrym drenażem. Rozszerzenie Mississippi State University zaleca sadzenie azalii po północnej stronie domu lub w lesie, gdzie otrzymują filtrowane światło słoneczne.

Rozmiary azalii różnią się znacznie w zależności od gatunku i odmiany. Odmiany karłowate, takie jak `` Snow '' (białe kwiaty w środku sezonu) i `` Higasa '' (ciemnoróżowe kwiaty późnego sezonu), osiągają tylko 1 do 2 stóp wysokości. Większe odmiany, takie jak `` Formosa '' (wczesne i środkowe kwiaty lawendy różowej) i `` Pride of Mobile '' (arbuzowo-różowe kwiaty w środku sezonu) mogą osiągać wysokość 10 stóp.

Złoty dzwonek na wiosnę

Jednym z ostatecznych znaków nadejścia wiosny jest rozkwit granicznych forsycji (forsycja x intermedia, strefy USDA od 6b do 8a). Na południu graniczne forsycje mogą kwitnąć już pod koniec stycznia po łagodnej zimie, ale częściej kwitną w marcu. Inna popularna nazwa tej rośliny, złote dzwony, opisuje zarówno kolor, jak i kształt jej kwiatów, które pojawiają się wzdłuż łukowatych gałęzi wczesną wiosną, zanim pojawią się liście i utrzymują się przez kilka tygodni. Jako szybko rosnący, wielopłaszczyznowy krzew, który rośnie od 8 do 10 stóp i rozciąga się na 10 do 12 stóp, złote dzwony są również odporne na suszę.

Rozszerzenie Clemson Cooperative wymienia `` Lynwood '' (czasami oznaczane jako `` Lynwood Gold '') i `` Spectabilis '' jako wysokie odmiany, które osiągają 10 stóp. Odmiany średniej wielkości to „Sunrise” i „Arnold Giant”, z których oba osiągają 5 stóp wysokości. Małe odmiany odpowiednie do mniejszych krajobrazów lub pojemników to „Golden Peep” (od 18 do 30 cali wysokości i 36 cali szerokości) i „Goldilocks” (od 24 do 36 cali wysokości i równej szerokości).

Abelia błyszcząca długo kwitnąca

Błyszcząca abelia (Abelia x grandiflora, strefy USDA od 5 do 9) to mało wymagający kwitnący krzew o wielu zaletach krajobrazowych. W rodzinie roślin wiciokrzewu lśniąca abelia ma te same charakterystyczne kwiaty w kształcie dzwonu, co wiciokrzew. Jednak zamiast żółtych kwiatów błyszcząca abelia ma pachnące białe kwiaty zabarwione na różowo na łukowatych gałęziach. W cieplejszym klimacie w całym zakresie odporności błyszcząca abelia jest zimozielona, ​​aw chłodniejszych klimatach ten wielopiętrowy krzew jest liściasty. Jego wysokość waha się od 3 do 6 stóp z równym rozstawem.

Ten kwitnący krzew przyciąga wiele zapylaczy, w tym pszczoły, motyle i kolibry. Jedną ze szczególnie pożądanych zalet krajobrazowych jest długi okres kwitnienia. Błyszcząca abelia zwykle zaczyna kwitnąć w maju i trwa do września, wymagając jedynie pełnego słońca do półcienia i umiarkowanej ilości wody, aby dobrze się rozwijać. W chłodniejszych regionach, gdzie lśniąca abelia jest liściasta, ma piękny jesienny kolor, a liście stają się fioletowe, zanim opadną z krzewów.

Odporna na zimno i przystosowalna Spirea

Japoński meadowsweet (Spiraea japonica, strefy USDA od 3 do 8) należy do najłatwiejszych w kwitnieniu krzewy rosną, wymagające jedynie pełnego nasłonecznienia, aby rozdzielić cień, umiarkowane podlewanie i dobrze przepuszczalna gleba zakrętas. Od późnej wiosny do połowy lata małe różowe kwiaty w płaskich gronach pokrywają rośliny, które zwykle osiągają od 4 do 6 stóp wysokości i od 5 do 7 stóp szerokości. W cieplejszych regionach w całym swoim wieloletnim zasięgu, japoński meadowsweet zachowuje swoje liście, ale w chłodniejszych regionach jest liściasty.

Dzięki liściom szarego i różowym kwiatom „Gold Mound” (strefy USDA od 4 do 8) stanowi elektryzującą okrywę gruntu lub obramowanie chodników lub rabat krajobrazowych. Mniejszy niż gatunek, `` Gold Mound '' ma gęsty i pagórkowaty pokrój, który osiąga wysokość od 2 do 3 stóp i szerokość od 2 do 4 stóp. Jesienią liście „Złotego Kopca” mają również odcienie pomarańczy i czerwieni. Nawet kolor łodygi przechodzi z zielonego na czerwony lub bordowy.

Powtórz Bloomer Weigela

Wiosną tworzą łukowate gałęzie wypełnione różowymi kwiatami w kształcie trąbek weigela (Weigela florida, strefy USDA 4 do 8) kwitnący krzew, który jest równie atrakcyjny dla kolibrów, jak ogrodnik, który go uprawia. Weigela zazwyczaj powtarza gafę z kolejną rundą kwiatów od połowy lata do późnego lata, chociaż drugi zestaw kwiatów może nie być tak obfity, jak wiosenny pokaz. Rosnące od 6 do 10 stóp wysokości i od 9 do 12 stóp szerokości, łukowate gałęzie Weigela tworzą szerszą niż wysoką formę krzewu.

Mało wymagająca roślina, która ma tylko umiarkowane zapotrzebowanie na wodę, weigela toleruje lekki cień lub filtrowane światło słoneczne, ale miejsce w pełnym słońcu sprzyja większej liczbie kwiatów. Liście na roślinach gatunków są jednolicie zielone, ale różnobarwna weigela (Weigela florida 'Variegata') ma piękne kremowe i zielone liście na roślinach, które są generalnie krótsze (6 stóp) niż gatunek. Weigela karłowata (Weigela florida 'Variegata Nana') ma te same kremowe i zielone liście, ale osiąga tylko od 3 do 4 stóp wysokości.

Słodko pachnące Summersweet

Summersweet (Clethra alnifolia, strefy USDA od 3 do 9a), zwany także słodkim krzewem pieprzu, zaznacza wiele pól na dowolnej liście ulubionych kwitnących krzewów. Jest to mrozoodporna rodzima roślina o pachnących kwiatach, które przyciągają wiele zapylaczy, w tym pszczoły, motyle i kolibry. Chociaż pojedyncze kwiaty są małe, skupiają się wzdłuż 3- do 6-calowych kolców utrzymywanych na szczytach łodyg od połowy do późnego lata, zwykle w lipcu i sierpniu. Kwiaty mogą być białe ('Hummingbird' i 'Szesnaście świeczek') lub różowy („Ruby Spice” i „Pink Spires”).

Krzewy liściaste rosną od 5 do 10 stóp wysokości i od 4 do 6 stóp szerokości. To nie jest roślina na suchą glebę. Summersweet najlepiej rośnie na wilgotnej glebie w miejscach nasłonecznionych lub półcienistych. Nie martw się, jeśli Twój letni słodki krzew nie wypuści wczesną wiosną, gdy robią to inne byliny. Po zimowej drzemce drzemie trochę dłużej, wypuszczając się późną wiosną.