Choroby i problemy z jesionem

Ponad 60 gatunków jesionów (Fraxinius spp.) rośnie na całym świecie. W Ameryce Północnej najczęstszym jest biały jesion (Fraxinus americana), który rośnie we wschodnich Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Jesiony preferują chłodniejsze, wilgotne klimaty regionów wschodnich, ale niektóre gatunki rosną na środkowym zachodzie i zachodzie. Niebieski jesion (Fraxinus quadrangulata) rośnie w środkowej części USA w strefach USDA 4–6, jesion Oregon (Fraxinus latifolia) znajduje się na północno-zachodnim wybrzeżu Pacyfiku w strefach 7–9 oraz w popiele kalifornijskim (Fraxinus dipetala) zamieszkuje części Kalifornii, Nevady i Arizony. Niektóre gatunki, takie jak popiół Gregga (Fraxinus greggii) może nawet rosnąć tak daleko na południe, jak strefa 10. Krótko mówiąc, bez względu na to, gdzie mieszkasz w Stanach Zjednoczonych, na twoim podwórku znajduje się gatunek popiołu.

Z bujną zieloną baldachimem złożonych liści i białawą korą jesion liściasty jest ulubionym architektów krajobrazu, którzy posadzili wielu po obumarciu wiązów podczas holenderskiej choroby wiązów epidemia. Jesiony mogą rosnąć duże, do 100 stóp wysokości, są odporne i stosunkowo odporne na choroby, pod warunkiem, że rosną w wilgotnej, dobrze przepuszczalnej glebie.

Jak wiąz, jesiony posiadają własne specyficzne banery w postaci szmaragdowego świdra jesionowego (EAB) i żółtego popiołu, które zwykle są śmiertelne dla drzewa. Wiele innych szkodników i chorób zaraża jesiony, a niektóre mogą być śmiertelne, ale często można je wyleczyć. Mogą jednak powodować objawy podobne do chorób śmiertelnych.

Świder szmaragdowyAgrilus planipennis) to zielony chrząszcz klejnotowy pochodzący z Azji, który został przeszczepiony do Ameryki Północnej. Od odkrycia przez Davida L., arborysty ze stanu Michigan Roberts w 2002 r. Rozprzestrzenił się na 33 stany i trzy prowincje kanadyjskie, przy czym pięć stanów potwierdziło swoją obecność w 2018 r. To larwy owada powodują większość szkód, odżywiając się wewnętrzną korą drzewa i zakłócając przepływ wody i składników odżywczych.

Kiedy dorośli pojawiają się na wiosnę, pozostawiają dziury w kształcie litery D w korze, co czyni drzewo podatnym na choroby grzybowe i bakteryjne. Dziury są oznaką inwazji, podobnie jak niezwykła aktywność dzięcioła, ponieważ ptaki żywią się larwami. Kora dzieli się w pionie, a jeśli usuniesz ją i zajrzysz pod nią, zobaczysz ślady w kształcie litery S pozostawione przez larwy. Drzewo stopniowo umiera z korony, chociaż całkowite umarcie może potrwać kilka lat. Samo zamieranie liści nie jest jednak jednoznacznym dowodem EAB.

Jeśli podejrzewasz, że twoje jesion może być zarażony EAB, możesz go zapisać, ale decyzja zależy od wielu czynników:

• Czy drzewo jest nadal zdrowe? Prawdopodobnie nie przetrwa, jeśli ma kilka martwych gałęzi lub straci więcej niż połowę liści.
  
• Czy drzewo wykazuje tylko kilka objawów EAB? Leczenie jest najskuteczniejsze we wczesnych stadiach infestacji.
  
• Czy drzewo jest cenne? Jeśli nie, najlepiej go wyciąć, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się chrząszczy.
  

Wykonalność leczenia zależy od wielkości drzewa. Jeśli pień ma mniej niż 2 stopy średnicy, właściciel domu może na wiosnę nanieść glebę zawierającą środek owadobójczy, aby zabić chrząszcze. W przypadku większych drzew wymagane jest profesjonalne leczenie owadobójcze, które wymaga wstrzyknięcia przez pień.

Żółcie popiołu wpływa zarówno na białe, jak i zielone jesiony. Jest to spowodowane przez mikroorganizm zwany Candidatus fraxinii który wpływa na układ naczyniowy drzewa i może być przenoszony przez glebę lub przenoszony przez owady, takie jak koniki polne. Liście drzewa stają się jasnozielone lub żółte przed opadnięciem, a gałęzie umierają w ciągu zimy. Szczególnie podatne drzewo może całkowicie umrzeć w ciągu 1 do 3 lat.

Chorobę tę można leczyć na wczesnym etapie poprzez przycinanie dotkniętych gałęzi i opryskiwanie dotkniętych obszarów drzewa środkiem grzybobójczym. Upewnij się, że gleba wokół drzewa jest dobrze nawożona, aby zapewnić drzewu pożywienie potrzebne do walki z chorobą. Nie ma lekarstwa na żółte popioły, więc jeśli umarło więcej niż 30 do 50 procent liści, drzewo należy wyciąć, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby.

Dwie choroby grzybicze mogą powodować więdnięcie, zamierzenie i inne objawy podobne do inwazji EAB i żółci popiołu, i mogą być równie śmiertelne. Więdnięcie Verticillium powoduje stopniowe zanikanie liści i ostateczną śmierć, a po wejściu na drzewo jest nieuleczalne. Antracnoza jesionowa wpływa również na liście, nadając im fioletowe i brązowe plamy i zmuszając je do przedwczesnego opadania.

Choroby grzybicze można zwalczać na wczesnym etapie poprzez przycinanie dotkniętych gałęzi i nawożenie gleby dzięki mieszance o niskiej zawartości azotu i wysokiej zawartości fosforu, aby drzewo miało składniki odżywcze potrzebne do zwalczania chorób poza. Możesz być w stanie zabijać grzyby w glebie przez solaryzację - uprawianie i wywracanie gleby na głębokość 6 cali i przykrywanie jej przezroczystym plastikiem w celu podgrzania gleby światłem słonecznym. Gdy drzewo straci połowę liści, należy je wyciąć.

Jesion jest wrażliwy na wiele innych szkodników, w tym na jesion sadzić błędy, mszyce i łuski ostrygi. Zwykle można je kontrolować za pomocą sprayów i mydeł owadobójczych. Nieleczone szkodniki te spowodują szkody podobne do poważniejszych chorób, takich jak więdnięcie liści i przedwczesne opadanie, ale drzewo zwykle powraca do zdrowia w okresie zimowym.

Wiele innych grzybów może atakować jesiony, w tym rdza popiołu, co powoduje, że liście na zainfekowanych drzewach rozwijają plamy żółtawo-pomarańczowe i ostatecznie umierają. Jest to niewielka choroba, ale jeśli występuje wielokrotnie, drzewo może osłabić się i stać się podatnym na inne, poważniejsze choroby. Oznaki infekcji grzybiczej obejmują przebarwioną i niszczącą korę, a także niebieskawą pleśń na liściach. Zalecane jest regularne leczenie środkiem grzybobójczym.