Fakty z jodły balsamicznej

Jodły balsamiczne (Abies balsamea) są również powszechnie określane jako balsam Gilead, balsam północny, sosna srebrna lub jodła blister. To ozdobne drzewo pochodzi z chłodniejszych klimatów i jest powszechnie wybierane do użytku jako choinka. Gałęzie tego drzewa są również wykorzystywane do robienia wieńców i innych świątecznych dekoracji.

Jodły balsamiczne mają szarą lub jasnozieloną korę i zimozielone błyszczące liście. Na skądinąd gładkiej korze drzewa widać pęcherze żywiczne. W miarę starzenia się drzewa powstają kolejne pęcherze i sączy się balsam, oleista żywica. Wiecznie zielone igły mają długość 1 cala i mają zaokrąglone końcówki. Wierzchołki liści są ciemnozielone i błyszczące, ale spód ma srebrno-niebieski kolor, który inspiruje pseudonim srebrnej sosny.

Jodły balsamiczne rosną w strefach USDA od 3 do 5, które obejmują znaczną część północnych Stanów Zjednoczonych. Minnesota, Iowa, Wisconsin, Nowy Jork, Pensylwania, Nowa Anglia, Wirginia i Wirginia Zachodnia są domami rodzinnymi do jodły balsamicznej. Jodły balsamiczne sadzić w dobrze przepuszczalnych, kwaśnych glebach, gdzie otrzymują pełne światło słoneczne lub półcień. Aby uzyskać najlepsze wyniki, gleba powinna być wilgotna i chłodna. To drzewo pochodzi z gór i obszarów skalistych, ale wiadomo również, że rośnie na bagnach.

Jodły balsamiczne mają kształt piramidy i dojrzewają do wysokości od 45 do 75 stóp i szerokości od 20 do 25 stóp. To wolno rosnące drzewo, rosnące nie więcej niż 12 cali rocznie. Ponieważ system korzeniowy jodły balsamowej jest płytki, drzewo to jest umiarkowanie odporne na ekstremalne wiatry.

To wiecznie zielone drzewo wytwarza szyszki, które najpierw wydają się ciemnofioletowe, ale które się starzeją i stają się szarawobrązowe. Szyszki mają od 2 do 4 cali długości i zawierają nasiona, które pomagają w produkcji drzew. Młode jodły balsamowe zaczynają wytwarzać szyszki w wieku 15 lat, a produkcja nasion rozpoczyna się w wieku 20-30 lat.

Jodła balsamiczna jest źródłem pożywienia dla wielu form dzikiej przyrody, w tym ptaków, wiewiórek, myszy, nornic, łosi i jeleni. Łoś i jeleń polegają również na drzewach jako schronieniu przed żywiołami. Bobry używają kory tego drzewa do budowy tam. Oprócz zapewnienia pożywienia i schronienia lokalnej dzikiej faunie, drewno z tego drzewa jest uprawiane do użytku w pulpie i tarcicy.