Czy potrafisz wyhodować roślinę lilii, po prostu zrywając ją z łodygi?

Wieloletni ogrodnicy, którzy opanowują podział cebul i hodują lilie z nasion, mogą spróbować innej formy wegetatywnego rozmnażania, sadzonek łodyg. Chociaż ta metoda rozmnażania jest trudniejsza dla bylin zielnych, takich jak prawdziwe lilie, które wyrastają z cebul niż w przypadku bylin drzewnych, sadzonki łodyg gwarantują identyczny klon rodzica rośliny Niektóre rodzaje lilii chętniej nadają się do tej techniki.

Lilie wyrastają ze skalowanych cebul, które niosą kod genetyczny rośliny, zarodka oraz żywności i wilgoci, aby zapewnić jej bezpieczeństwo, dopóki warunki nie pozwolą na jej dalszy wzrost. Żarówki mnożą się szybko. Niektóre odmiany produkują co roku dodatkowe żarówki gotowe do kwitnienia. Niektóre żarówki wyrastają małe kulki wokół podstawy lub płytki wzrostu żarówek macierzystych i odcinka łodygi między cebulą a linią gleby. Niektóre lilie, zwłaszcza rodzima lilia amerykańska tygrysia, hodują maleńkie cebulki na styku liścia i łodygi. Każda skala żarówki lilii, każda kula i bulwa niosą dokładną chromosomalną kombinację rodzica. Nasiona, produkowane w strąkach uformowanych na łodygach kwiatowych, zawierają połączony kod genetyczny nowej rośliny - a hybrydowy - z połączoną strukturą chromosomalną rodzica rodzącego nasiona i dowolnej lilii pyłek. Sukces sadzonek zależy od tego, jak odmiana rozmnaża się i jak sadzi się łodygę.

Pędy lilii zaczynają szybko zanikać po zaniknięciu kwiatów, dlatego sadzonki należy pobrać wkrótce po opadnięciu ostatnich kwiatów. Sadzonki należy natychmiast sadzić w ostrym piasku lub mieszance początkowej i utrzymywać w stanie wilgotnym. Kiedy pojawia się pęd, bulwa uformowała się w kącie, w którym liść styka się z łodygą. Ta malutka żarówka, posadzona wiosną na szkółce, powinna urosnąć na tyle, by w ciągu roku lub dwóch przenieść się do ogrodu. Jeśli cięcie łodygi z powodzeniem tworzy cebulkę, może urosnąć na tyle duże, że w ciągu dwóch do czterech pór roku będzie produkować kwiaty, w zależności od odmiany lilii.

Sekcja zielona, ​​żywe sekcje łodygi, zachowując co najmniej jeden liść na każdej sekcji. Odkurzyć sekcję fungicydem lub hormonem ukorzeniającym, dostępnym w centrach ogrodniczych, i sekcje roślin w mieszkaniu z ostrego piasku lub mieszanki bezglebowej, tak aby liście stały nad każdą sekcją. Pamiętaj, aby zakopać kąt każdego liścia. Właśnie tam powstanie bulbil.

Wiele gatunków lilii, takich jak lilie tygrysie, z łatwością tworzy cebulki w kątach liści; hybrydowi Azjaci tworzą pędy na podziemnych łodygach i odrywają liście z odcinkiem łodygi. Lilie nie będą rosły bezpośrednio z sadzonek łodyg; najpierw muszą tworzyć bulwy, więc bądź cierpliwy. Tylko lilie, które hodują cebulki - lub te hybrydy, których przodkowie wyhodowali cebulki - zareagują na tę metodę rozmnażania wegetatywnego. Reszta zapewnia mnóstwo kul do zbierania i sadzenia na płytkach wzrostu cebul macierzystych lub wzdłuż podziemnych sekcji ich łodyg.