Centipede vs. St. Augustine Grass

Chociaż oba rodzaje traw trawiastych stanowią łatwe w pielęgnacji trawniki, trawa stonoga (Eremochloa ophiuroides) i trawy świętego Augustyna (Stenotaphrum secundatum) różnią się wyglądem, fakturą i kolorem. Trawa stonoga, odpowiednia dla stref odporności roślin 7 do 10 w Departamencie Rolnictwa USA, jest jasnozielona i nie tak gruba jak trawa St. Augustine. Trawa św. Augustyna, odpowiednia w strefach USDA od 8 do 10, oferuje gęsty wzrost i kolor od średniego do ciemnozielonego. Jest mniej odporny na zimno niż jakakolwiek inna trawa na ciepłe pory roku.

Trawa stonoga może być sadzona przez rozsiewanie nasion lub stosowanie darni lub nasadzeń. Dwie ostatnie metody stosuje się w przypadku św. Augustyna, który nie jest dostępny jako nasiona. Obie trawy rozprzestrzeniają się naziemnymi łodygami, zwanymi stolonami. Stonoga najlepiej rośnie na glebach o pH od 5,0 do 6,0. Trawa św. Augustyna preferuje poziom kwasowości od 6,0 ​​do 6,5.

Nie jest łatwo odróżnić trawę stonoga od trawy św. Augustyna, ale istnieją subtelne różnice, które pomagają określić, jaki rodzaj trawy masz. Chociaż oba gatunki mają ostrza w kształcie litery V, wierzchołki stonogi są cieńsze i bardziej spiczaste. Liście trawy stonoga mają naprzemienny wzór, a źdźbła trawy św. Augustyna są ustawione naprzeciwko siebie. Kolce nasion stonoga są również cieńsze niż u św. Augustyna. Brzegi osłon ostrzy św. Augustyna o szerokości od 4 do 10 milimetrów są otwarte i owłosione na krawędziach. Stonoga trawa ma cieńsze, od 0,1 do 0,2 cala pochewki ostrzy z drobnymi, szarymi kępkami włosów.

Właściwe wysokości koszenia utrzymuj trawniki w zdrowiu. Utrzymuj trawniki stonoga do wysokości od 1,5 do 2 cali, a tę płytko ukorzenioną trawę podlewaj tylko wtedy, gdy wydaje się więdnąć lub zmieniać kolor. Daj mu wystarczającą ilość wody, aby zwilżyć glebę do głębokości od 6 do 8 cali. Trawa św. Augustyna może być utrzymywana na wysokości od 2,4 do 4 cali i wymaga głębokiego podlewania co trzy do sześciu dni, aby zachęcić mocne, głębokie korzenie. Uważaj, aby nie „skalpować” tych gatunków traw przez koszenie ich zbyt nisko.

Stonoga trawa jest mniej wieprza azotowego niż St. Augustine. Rozpowszechnianie się 1 funt powolnego nawozu azotowego na 1000 stóp kwadratowych trawnika raz na wiosnę i raz w środku lata. Św. Augustyn lubi trawę 4 funty nawozu azotowego o powolnym uwalnianiu rocznie, rozłożone w równych częściach od wiosny do późnego lata, podczas gdy trawa aktywnie rośnie. Podczas dłuższych okresów suszy podlewać trawnik częściej. Często sprawdzaj trawnik pod kątem oznak uszkodzenia przez owady lub choroby. Zdrowy trawnik zadusi większość chwastów, eliminując potrzebę kontroli chemicznej.