Charakterystyka dobrego czynnika chłodniczego

Czynniki chłodnicze to substancje, które zmieniają stan z ciekłego w gazowy w celu obniżenia temperatury urządzenia. Ten proces chemiczny jest ciągle stosowany w lodówkach, klimatyzatorach i innych maszynach, aby utrzymać w nim stale chłodne przedmioty. Różne czynniki chłodnicze są stosowane w zależności od lokalizacji, rodzaju maszyny i zastosowania chłodzonych przedmiotów.

Substancja stosowana jako czynnik chłodniczy powinna mieć temperaturę wrzenia w określonym zakresie, która pasuje do maszyny, w której jest stosowana. Czynnik chłodniczy o niższej temperaturze wrzenia ma lepszą zdolność chłodzenia. Czynniki chłodnicze o wyższych temperaturach wrzenia wydają się być bardziej wydajne i mogą działać dobrze w mniejszej maszynie. Większość czynników chłodniczych ma temperaturę wrzenia od - 27,4 do - 49 stopni Fahrenheita, chociaż niektóre mają temperaturę wrzenia nawet 48,2 stopnia Fahrenheita.

Czynnik chłodniczy jest klasyfikowany jako czynnik chłodniczy klasy A, jeżeli nie stwierdzono toksyczności w stężeniach mniejszych niż 400 części na milion. Jeśli w tej niewielkiej ilości zidentyfikowano toksyczność, substancja jest czynnikiem chłodniczym klasy B. Czynniki chłodnicze klasy 1 są całkowicie niepalne, typy klasy 2 są średnio łatwopalne, a substancje klasy 3 są wysoce łatwopalne. Dobry czynnik chłodniczy ma właściwe połączenie bezpieczeństwa i funkcjonalności. Na przykład w zwykłej domowej lodówce stosuje się substancje klasy A i klasy 1. W warunkach przemysłowych, w których stosuje się więcej środków bezpieczeństwa i potrzeba więcej chłodzenia, zwykle stosuje się czynnik chłodniczy klasy B i klasy 2.

Czynniki chłodnicze muszą być stabilnymi substancjami, które nie ulegają rozkładowi pod ciśnieniem i temperaturą systemu chłodzącego. Mniej stabilna substancja może pęcznieć, kruchość lub rozpuszczać tworzywa sztuczne stosowane w silniku i uszczelkach układu. Czynnik chłodniczy nie powinien również reagować chemicznie ze smarami i innymi substancjami znajdującymi się w lodówce. Pierwotnie chlorofluorowęglowodory (CFC) były używane jako czynniki chłodnicze, dopóki nie stwierdzono, że były niestabilne, gdy zetknęły się z cząsteczkami ozonu w górnej atmosferze.

Dobry czynnik chłodniczy nie ma zapachu, gdy jest w niskim stężeniu, dzięki czemu urządzenie nie ma przez cały czas chemicznego zapachu. Ten czynnik chłodniczy ma również wyraźny zapach w wyższych stężeniach, dzięki czemu w przypadku wycieków chemicznych można je szybko zidentyfikować. Wiele czynników chłodniczych ma zapach podobny do tetrachlorku węgla podczas wycieku, który pachnie chemikaliami stosowanymi w pralniach chemicznych.