Charakterystyka współczesnej architektury

Nowoczesna architektura domu oficjalnie rozpoczęła się w południowej Kalifornii wraz z wprowadzeniem programu Case Study House Program w 1945 r. W czasopiśmie „Arts and Architecture”. W programie tym znalazły się nowe projekty powojennych domów zaprojektowane przez architektów, którzy przyjęli nowoczesne materiały i oderwali się od tradycyjnych stylów domowych. Każdy z domów w programie miał być odtworzony przez budowniczych w całym kraju, aby wypełnić powojenny niedobór mieszkań dla powracających żołnierzy.

Chociaż program Case Study House jest uważany przez wielu za oficjalny początek nowoczesnej architektury domu, jest jeden w szczególności dom zbudował całą dekadę wcześniej, łącząc tradycyjne materiały budowlane z liniami, które są przykładem nowoczesności projekt. To dom Fallingwater, zaprojektowany przez Franka Lloyda Wrighta.

Najważniejsze cechy nowoczesnej architektury to otwarte plany pięter wewnętrznych z mniejszą liczbą ścian i zewnętrznych materiałów budowlanych ze szkła i stali. Linie nowoczesnej architektury są raczej proste i kątowe niż zakrzywione, dwuspadowe i rzeźbione.

Usprawnione, zapasowe linie nowoczesnej architektury zostały zaprojektowane tak, aby odzwierciedlały nowoczesny styl życia, który stał się bardziej uproszczony dzięki nowoczesnym udogodnieniom.

Nowoczesna architektura prawie zawsze uwzględnia topografię terenu, na którym jest zbudowana, w projekcie domu. Doskonałym tego przykładem jest Fallingwater. Inne projekty bezproblemowo łączą wnętrze z zewnętrzem poprzez szklane ściany.

Główne wpływy współczesnej architektury w połowie XX wieku obejmują lotnictwo i podróże kosmiczne, które są widoczne w liniach aerodynamicznych i odważnym użyciu stali.