Wspólne cechy roślin skrzypu

Około 25 gatunków jednorocznych i wieloletnich skrzypów z rodziny roślin Equisetaceae rośnie na terenach podmokłych i podmokłych, mokrych obszarach na skraju bagien, stawów i jezior. Skrzyp to rośliny naczyniowe, które rozmnażają się przez zarodniki, a nie nasiona oraz przez rozprzestrzenianie podziemnych łodyg zwanych kłączami. Skrzyp polny (Equisetum arvense) to bylina, która dorasta do 2 stóp wysokości.

Skrzyp, związany z paprociami, jest uważany za żywe skamieliny. Skamieliny skrzypu wielkości drzew znaleziono w pokładach węgla, które pochodzą z epoki paleozoiku, od 251 do 542 milionów lat temu. Skrzyp rośnie dwie puste łodygi. Wczesną wiosną skrzyp wyrastają pojedyncze pędy, z których każdy nosi stożek rozrodczy zwany strobilus. Strobilus skrzypu ma od ¾ do 1 ½ cali. Później na wiosnę skrzypy wyrastają wegetatywne łodygi, które mają spiralę smukłych, połączonych gałęzi. To, co wydaje się być małymi, podobnymi do łuski liśćmi, rośnie w spiralę u podstawy każdej łodygi, tworząc osłonę. To nie są prawdziwe liście; skrzyp prowadzi fotosyntezę przez chlorofil w łodygach. Nierozgałęziony, płodny pęd skrzypu pospolitego ma od 4 do 6 cali wysokości. Niepłodne pędy mają od 6 cali do 2 stóp wysokości. Szuwary (Equisetum hyemale L.) przypominają skrzyp, ale nie mają gałęzi. Ogon klaczy (Hippuris vulgaris) również przypomina skrzyp.

Stożkowy rozrodczy strobilus na szczycie grubej łodygi skrzypu uwalnia zarodniki w postaci jasnożółtego proszku. Zarodniki zakopują się w ziemi. Rozgałęzione, podziemne kłącze skrzypu dorastają do 3 stóp głębokości i zawierają węzły, które mogą wyhodować nowe rośliny.

Ze względu na wysokie stężenie krzemionki w ich tkankach tradycyjnie stosuje się skrzyp Europejczycy, rdzenni Amerykanie i amerykańscy pionierzy polerowania mebli, szorowania garnków i gotowania przybory. Krzemionkę wyekstrahowano do stosowania w lekach moczopędnych. Ponad 20 procent skrzypu w paszy może sparaliżować lub zabić konie.

Wyeliminowanie skrzypów przez ich wykopanie jest prawie niemożliwe, ponieważ ich kłącza są kruche i łatwo się łamią; każdy kawałek może wykiełkować i wyhodować nową roślinę. Ogrodnicy z University of Minnesota zalecają triclopyr, herbicyd ogólnoustrojowy. Możesz używać triclopyr w pobliżu mokradeł, ale nie w wodzie. Przed użyciem triclopyr na mokradłach należy skontaktować się z lokalnym biurem rozszerzenia rolnictwa lub działem zasobów naturalnych.