Różnica między jałowcem, sosną i arborvitae

Jałowce, sosny i arborvitaes należą do gałęzi roślin nagonasiennych królestwa roślin, co oznacza, że ​​wytwarzają nasiona wystawione na działanie powietrza, a nie zamknięte w kwiatach. Wszystkie trzy rośliny są zimozielone i powszechnie stosowane w krajobrazach. Jednak poza tymi podstawowymi podobieństwami jałowce, sosny i altany mają wyraźne różnice, które wpływają na sposób ich wykorzystania w krajobrazie.

Nazwy jałowiec i sosna odnoszą się do dwóch rodzajów roślin lub grup gatunków, zwanych odpowiednio Juniperus i Pinus. Oznacza to, że wiele gatunków roślin krajobrazowych podlega klasyfikacji jałowca i sosny. Gatunki te mogą bardzo różnić się od siebie.

Z kolei Arborvitae odnosi się do jednego gatunku, Thuja occidentalis lub północnego białego cedru. Chociaż wiele odmian arborvitae zapewnia różnorodny zestaw roślin krajobrazowych, wszystkie one mają podstawowe cechy wspólne.

Rodzaj jałowca i arborvitae należą do rodziny cyprysów i pod pewnymi względami przypominają się nawzajem. W przeciwieństwie do większości roślin zimozielonych, które wytwarzają liście przypominające igły, jałowce i arborvitae mają małe, zachodzące na siebie liście przypominające łuski. Jałowce mogą również prezentować małe, bardzo ostre igły oprócz ich listkowatych liści.

Sosny natomiast rozwijają igłowate liście typowego zimozielonego. Na sosnach igły powstają z łodygi w kępach dwóch lub więcej, odróżniając je od innych roślin zimozielonych, w których igły powstają pojedynczo.

Wszystkie trzy rośliny różnią się wielkością w zależności od gatunku i odmiany, z krzewiastymi formami, a także pełnowymiarowymi drzewami. Sosny zwykle rosną jak drzewa, a gatunki takie jak wschodnia biała sosna (P. strobus) przekraczający wysokość 200 stóp, jeśli pozwolono mu osiągnąć pełną dojrzałość. Arborvitae rośnie również w naturze jako drzewo, osiągając wysokość około 50 stóp.

Z drugiej strony jałowce rosną w niskich, krzaczastych formach, często pełniąc rolę okrywowej. Redcedary są wyjątkiem od tego i osiągają wysokość około 50 stóp na wolności.

Szeroka gama odmian daje ogrodnikom różne kształty i rozmiary do wyboru przy wyborze jałowców i arborvitaes, zapewniając tym roślinom dużą elastyczność w krajobrazie. Na przykład jałowce często działają jako okrywowe lub krzewy. Gęsty nawyk wzrostu arborvitaes sprawia, że ​​są one naturalnym wyborem dla ekranów i żywopłotów.

Z drugiej strony sosny, ze względu na swoją wielkość, służą zwykle jako rośliny podkładowe lub akcentujące. Ich rozmiar i wiecznie zielone liście sprawiają, że są dobrym wyborem przy budowie osłony przeciwwiatrowej.

Wszystkie trzy rodzaje drzew preferują pełne słońce i żyzną, dobrze przepuszczalną glebę, chociaż istnieją gatunki i odmiany, które mogą tolerować suche lub słabe gleby. Arborvitaes szczególnie dobrze rosną na glebach alkalicznych i kwaśnych. Żadne z drzew po założeniu nie wymaga intensywnego cięcia ani konserwacji.