Różnica między Alodine i Anodize

Zarówno Alodine, jak i Andodize są procesami chemicznymi stosowanymi do tworzenia ochronnej bariery tlenkowej na niektórych rodzajach metali. Bariera ta, zastosowana do metali takich jak aluminium, niob, tantal, tytan, wolfram i cyrkon, chroni metale przed korozją. Różnica między Alodine a Anodize polega głównie na nakładaniu lub tworzeniu bariery i koszcie.

Metale potraktowane alodyną należy najpierw wytrawić kwasem. Aby przygotować powierzchnię do anodowania, należy ją oczyścić z gruzu i umieścić w zbiorniku ze słoną wodą.

Metale trawione kwasem można zanurzać w zbiorniku zawierającym jod lub pomalować środkiem chemicznym. Zanurzanie zapewnia najbardziej równomierną powłokę, ale obie metody należy suszyć gorącym, wymuszonym powietrzem. Anodowanie jest skomplikowanym procesem elektrochemicznym. Anodowane chemikalia są dodawane do zbiornika słonej wody i elektrody są wstawiane w celu wywołania reakcji.

Alodine pokrywa powierzchnię metalu cienką barierą powierzchniową. Anodowanie również pokrywa powierzchnię, ale wnika głębiej w metal, tworząc grubszą barierę, i ma dodatkowy efekt utwardzenia materiału.

Alodine jest bardziej przystępny cenowo na zakup materiałów eksploatacyjnych i jest prostszy w stosowaniu, ponieważ wymaga jedynie pomalowania powierzchni lub wystarczającej ilości substancji chemicznej do zanurzenia metalu. Anodowanie obejmuje znacznie droższe chemikalia i elektrochemiczne urządzenia do kąpieli. Proces Anodowania jest bardziej niebezpieczny i wymaga więcej umiejętności niż Alodining.