Czy Bermudagrass się rozprzestrzenia?

Bermudagrass (Cynodon dactylon) to trawa darniowa w sezonie ciepłym, która najlepiej rośnie w strefach mrozoodporności 7 do 10 Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych. Jego zdolność do radzenia sobie z ciepłem i suszą sprawiła, że ​​jest to jedna z najpopularniejszych traw darniowych w południowych Stanach Zjednoczonych, ale jej agresywne wzorce wzrostu czasami powodują problemy.

Bermudagrass rośnie nisko nad ziemią i wytwarza drobnoziarniste, ciemnozielone liście. Rozprzestrzenia się łatwo, wysyłając stolony, nowe pędy, które biegną nad powierzchnią gleby, i kłącza, pędy przypominające korzenie, które rozprzestrzeniają się pod powierzchnią gleby. Zarówno stolony, jak i kłącza mogą wytwarzać systemy korzeniowe i nowe rośliny, które są oddzielone od rośliny macierzystej. Gęsta sieć stolonów i głęboko rosnących kłączy, które mogą sięgać 6 cali lub więcej pod powierzchnią ziemi, tworzą grubą murawę, która może być skuteczną barierą dla erozji.

Chociaż Bermudagrass jest w stanie wytrzymać stresy ciepłego klimatu, jest wrażliwy na zimno i może zostać uszkodzony przez mróz. Odmiany hybrydowe, które zostały opracowane w celu poprawy ich mrozoodporności, są najlepszym wyborem w obszarach, w których problemem jest mróz. Odmiany te obejmują „Tifsport”, „Tifway” i „Ashmore”. Odmiany, które zostały opracowane w celu poprawy ich koloru i tekstury liści, są przeznaczone specjalnie do użytku na murawie; odmiany te obejmują „Tifgreen”, „Tifdwarf”, „Santa Ana”, „Aussie Green”, „Celebration”, „Premier” i „Patriot”.

Zdolność bermudagrass do szybkiego i łatwego rozprzestrzeniania się czyni go godnym podziwu wykonawcą w zastosowaniach na murawie. Szybko tworzy gęstą murawę i łatwo wypełnia gołe łaty. Jednak jego nawyk rozprzestrzeniania się może być szkodliwy. Murawa Bermudagrass, pozostawiona bez krawędzi, może szybko zaatakować łóżka ogrodowe i chodnik, a jej gruby system korzeniowy może utrudnić usunięcie z miejsc, w których nie jest potrzebny. Inwazyjna bermudagrass może również stać się kłopotliwym chwastem, jeśli ucieknie z trawnika, chociaż wiele mieszańców specyficznych dla darni nie produkuje nasion, więc jest mniej prawdopodobne, że wymkną się spod kontroli.

Bermudagrass jest podatny na ataki szkodników, takich jak robaki podwodne, robaki cięte, roztocza bermudagrass, wełnowce, nicienie i dżdżownice. Jest również podatny na infekcje grzybicze, takie jak plamka dolara, plamistość liści i brązówka. Nawożenie zbyt dużą ilością azotu, zbyt dokładne koszenie lub zbyt częste podlewanie to wszystkie niewłaściwe praktyki konserwacyjne, które powodują stres i zwiększają podatność bermudagrass na te problemy. Prawidłowe zarządzanie darnią jest jednym z najbardziej skutecznych sposobów na zapewnienie, że bermudagrass pozostaje zdrowy.