Nadmierne stosowanie nawozów i pestycydów

Jeśli są dwie rzeczy, które pomagają określić, o czym regularnie myślą ogrodnicy, mogą być składniki odżywcze i szkodniki - składniki odżywcze, ponieważ przynoszą korzyści i promują uprawy i szkodniki, ponieważ często powodują szkody. Ważną częścią misji ogrodnika jest sprawowanie pewnej kontroli nad tymi dwoma czynnikami. Nawozy i pestycydy zapewniają pewne środki do tej kontroli, ale nadmierne stosowanie może być szkodliwe dla bezpośredniego otoczenia i całego środowiska.

Ponieważ wiele pestycydów może być szkodliwych nie tylko dla docelowych szkodników, ale także dla ludzi, zwierząt domowych i organizmów niebędących przedmiotem zwalczania - w tym pożytecznych - nadmierne stosowanie pestycydów jest czymś, czego należy unikać. Większość pestycydów jest nieselektywna, co oznacza, że ​​atakowane są nie tylko docelowe szkodniki, ale także inne organizmy - w tym wiele, których nie chcesz wyrządzić szkody - również cierpią.

Płaz na przykład populacje cierpią z powodu insektycydów i ekspozycji na herbicydy - nie tylko lokalnie, ale na całym świecie - a pszczoły to kolejna szeroko reklamowana ofiara niedbale wykorzystywana środki owadobójcze. Wszystkie owady, w tym drapieżniki, które zwykle pomagają w ograniczeniu populacji szkodników, są zabijane przez środki owadobójcze. Dodatkowo, pozostałości pestycydów w żywności docieramy do naszych stołów w wielu naszych ulubionych owocach i warzywach, a także w mięsie, drobiu i produktach mlecznych.

Nadmierne stosowanie nawozów ma negatywne konsekwencje zarówno dla portfela, jak i dla środowiska. Poziomy składników pokarmowych powyżej tego, co rośliny mogą wykorzystać, mają tendencję do ługowania w dół, gdzie mogą zanieczyszczać wody gruntowe. Dobre opady deszczu mogą zmyć go z trawnika, zejść do rynn i do drogi wodnej, powodując kaskadę złych efektów w pobliskich strumieniach, stawach i mokradłach. Nadmiar wzrostu roślin wodnych oraz jego nieuchronna śmierć i rozkład mogą prowadzić do obniżenia poziomu tlenu, zabijania ryb i innych organizmów wodnych.

Te szkodliwe konsekwencje występują na skalach, począwszy od lokalnego stawu lub mokradeł w Twojej okolicy do masywnych dróg wodnych, delt i ujścia rzek jak Zatoka Chesapeake i odpływ rzeki Missisipi, powodując nawet duże, trwałe strefy martwe w tych zasobach morskich. Łącznie, ogrodnicy przydomowi, małe przedsiębiorstwa, drobni i średni hodowcy komercyjni oraz duże przedsiębiorstwa rolnicze przyczyniają się do tego problemu.

Wiedza o tym, ile nawozu użyć, jest równie ważna, jak na przykład wiedza o tym, ile podlać ogród. Decyzja, czy, ile iz jakim materiałem do nawożenia jest dodatkowo skomplikowana przez czynniki wpływające na dostępność składników odżywczych, takie jak skład gleby i pH.

Ludzie, którzy sprzedają nawozy, często zalecają określony harmonogram stosowania, ale może to okazać się niepotrzebne, jeśli na początku zostaną zastosowane odpowiednie zmiany gleby. Często najlepiej jest przetestować glebę pod kątem zawartości składników odżywczych i dostępności przed rozpoczęciem regularnego harmonogramu. Zestawy do samodzielnego wykonania z lokalnych centrów ogrodniczych oferują jeden sposób, aby to zrobić, ale wysłanie próbki do laboratorium badającego glebę jest prawdopodobnie najlepszym rozwiązaniem. Jedna z wyższych uczelni lub uniwersytetów będzie miała biuro Cooperative Extension System, w którym możesz wysyłać lub wysyłać próbki gleby za niewielką opłatą. Najbliższe biuro Cooperative Extension Service może zaoferować badania gleby i wskazówki dotyczące ilości nawozu do użycia.

Zintegrowane zarządzanie szkodnikamilub IPM, to podejście opracowane, aby spojrzeć poza bezpośredniego szkodnika w izolacji, aby uzyskać szerszy obraz i opracować bardziej ukierunkowane, mniej szkodliwe podejście. Jego głównym celem jest długoterminowe zapobieganie, zarządzanie ekosystemem, monitorowanie i identyfikacja szkodników w celu podjęcia decyzji, czy konieczne są kontrole, oraz łączenie metod zarządzania w celu uzyskania większej kontroli. Połączone podejścia obejmują kontrole biologiczne, takie jak wprowadzanie drapieżników, kontrole kulturowe, takie jak zmiana praktyk nawadniania, mechaniczne i kontrole fizyczne, takie jak pułapki i bariery, oraz kontrole chemiczne, które są selektywne w stosunku do zwalczanego szkodnika i spowodują najmniejsze szkody środowisko.

Na przykład, jeśli owad zjada liście uprawy, ogrodnik stosujący metodę IPM zrobiłby kilka rzeczy przed sięgnięciem po spray pestycydowy:

• Dokładnie zidentyfikuj szkodnika
  
• Oceń skalę problemu i zdecyduj, czy konieczna jest kontrola. Czy jest to ogromna inwazja wyrządzająca ogromne szkody, czy tylko kilka osób zadaje minimalne obrażenia?
  
• Jakie naturalne drapieżniki lub inne czynniki zwalczające, takie jak choroby ukierunkowane na szkodniki, są obecne, aby ograniczyć liczbę szkodników?
  

Ogrodnik zastosowałby wówczas najmniej szkodliwe rozwiązanie - być może duże uwolnienie osy drapieżnika lub spray Bacillus thuringiensis, lub Bt - przed uciekaniem się do trującego sprayu. Osy i Bt oferują dodatkową korzyść, ponieważ są bezpieczne dla środowiska i nie są toksyczne dla ludzi ani dzikiej przyrody. W IPM chodzi bardziej o zarządzanie niż kontrolę - ograniczanie liczby szkodników, a nie ich całkowite wyeliminowanie. Państwa i gminy oraz System współpracy kooperacyjnej zapewnić ogrodnikom informacje i szkolenie na temat IPM.

Wskazówka

Aby uzyskać więcej informacji na temat stosowania pestycydów i nawozów, zobacz „Plusy i minusy pestycydów i nawozów."