Fakty na temat rosyjskiego drzewa oliwnego

Chociaż rosła jako małe drzewo ozdobne, rosyjska oliwka (Elaeagnus angustifolia) jest uważana za inwazyjną w niektórych częściach Stanów Zjednoczonych. Nie jest prawdziwą oliwką, pochodzi z Azji, a jej duże, nakrapiane, żółte lub czerwonawo-brązowe jagody tylko nieznacznie podoba się ptakom i małym ssakom. Zwyczaj rosyjskiej oliwki polegający na usuwaniu dużych obszarów rodzimego wzrostu stawia ją jednak nisko na liście drzew, które stanowią cenne źródło pożywienia i siedlisko dla dzikiej przyrody.

Rosnąca do około 30 stóp, a czasem wyższa, rosyjska oliwka jest często tak szeroka, jak wysoka i ma tendencję do pochylania się w miarę dojrzewania. Jego gładkie, srebrzyste liście przypominają liście wierzby i mają od 1 do 4 cali długości i 1/2 do 1 cala szerokości. Młode łodygi są srebrne i łuszczące się, brązowieją i gładkie, a czasem starzeją się ciernie. Każdy rosyjski kwiat oliwki składa się z czterech białych lub żółtych płatków, które otwierają się późną wiosną. Jagody lub oliwki pojawiają się późnym latem i wczesną jesienią i mierzą około 1/2 cala długości. Mają srebrną skalę i pozostają na drzewie przez całą zimę.

Rosyjska oliwka rośnie w dużej części Stanów Zjednoczonych na obszarach, które zostały zaniepokojone wykopaliskami, pożarami lub warunkami pogodowymi oraz wzdłuż strumieni i rzek. Rośnie również na polach, wzdłuż brzegów lasów oraz w bardzo suchych lub mokrych obszarach, gdzie inne gatunki walczą o przetrwanie. Jest odporny w strefach mrozoodporności 3 do 8 Departamentu Rolnictwa USA, gdzie toleruje ekstremalne warunki pogodowe, od silnego mrozu do wysokiej temperatury i wilgotności. Rosyjska oliwka kwitnie w szerokiej gamie rodzajów gleby i ma bardzo wysoką tolerancję na słoną glebę i suszę, a także ekstremalną kwasowość i zasadowość.

Drzewo rozmnaża się przez małe nasiona zawarte w jagodach, a także z kiełków i przyssawek, które wyrastają z jego podstawy. Ponieważ owoce pozostają na drzewie w zimie, nasiona są rozproszone głównie w odchodach od ptaków, które zjadły owoce. Podobnie jak rośliny strączkowe, rosyjska oliwka produkuje własny azot w glebie poprzez małe guzki przymocowane do swoich korzeni. Chociaż drzewo najlepiej rośnie w pełnym, bezpośrednim świetle słonecznym, toleruje cień.

Zdolność rosyjskiej oliwki do wyprzedzania innych roślin jest dobrze udokumentowana; konkuruje z nimi o składniki odżywcze, wilgoć i światło. Od połowy 2014 r. Drzewo zostało sklasyfikowane jako „szkodliwa chwast” w Kolorado, Nowym Meksyku i Connecticut, gdzie jego wzrost jest zabroniony, zgodnie z USDA Natural Resources Conservation Service. Ponadto usługa wymienia Kalifornię, Nebraskę, Wisconsin i Wyoming jako stany, w których rosyjska oliwka jest uważana za inwazyjną lub zarośniętą. Mimo że rosyjska oliwka nie jest zakazana w tych krajach, jej odradzanie jest wysoce odradzane.