Jak obliczyć nośność podłogi

Ponieważ ustalenie nośności legara podłogowego wymaga również dogłębnego zrozumienia właściwości konstrukcyjnych drewna wymagania kodeksu budowlanego, to zadanie najlepiej pozostawić inżynierowi budowlanemu, jeśli chodzi o określenie specyfiki budynku projekt. Zrozumienie podstaw obliczeń może jednak pomóc zrozumieć granice obciążenia istniejącej podłogi.

Podłogi muszą być w stanie wytrzymać dwa różne rodzaje obciążeń. The ciężar własny na podłodze jest ciężar samej konstrukcji podłogi i wszystkiego, co jest na stałe przymocowane do podłogi. The obciążenie na żywo to ciężar mebli, ludzi i wszystkiego, co podłoga musi utrzymać, ale które nie jest na stałe przymocowane.

Obciążenie własne podłogi zależy od materiałów zastosowanych w konstrukcji podłogi. Typowa podłoga o drewnianej ramie, pokryta wykładziną dywanową lub podłogą winylową, ma ciężar własny około 8 funtów na stopę kwadratową; jeśli pod spodem tej podłogi zawieszony jest sufit pokryty płytą ścienną, ciężar własny wzrośnie do około 10 funtów na stopę kwadratową.

Lokalne przepisy budowlane określają minimalne obciążenie użytkowe, które podłogi muszą wytrzymać. Międzynarodowy kodeks mieszkaniowy, na którym opiera się większość lokalnych przepisów budowlanych, wymaga, aby podłogi w pokojach, w których nie można spać, muszą obsługiwać minimalne obciążenie rzeczywiste 40 funtów na stopę kwadratową, a podłogi w sypialniach muszą być w stanie wytrzymać obciążenie 30 funtów na kwadrat stopa.

Kody określają również, ile pięter może zginać się pod obciążeniem, pomiar zwany a granica ugięcia. IRC mówi, że podłogi muszą odchylać się nie więcej niż o 1/360 rozpiętości podłogi. Na przykład podłoga o rozpiętości 10 stóp nie może odchylać się więcej niż o 1/3 cala lub 120 cali / 360 cali.

Tabele rozpiętości i tabele pokazujące ograniczenia projektowe dla poszczególnych rodzajów tarcicy pozwalają ustalić, czy dany projekt podłogi spełni wymagania kodowe i projektowe. Dla danego rozmiaru legara i rozstawu tabele wskazują wartość wytrzymałości, zwaną Wartość Fbi sztywność, zwana Wartość E.legara. Architekci i inżynierowie używają tych tabel do określania wymaganego rozmiaru i rozstawu legarów projektuj budynki, ale możesz ich użyć do pracy wstecz i obliczenia ładowności istniejącego piętro.

Najpierw określ rozmiar, odstępy i rozpiętość oraz gatunek i klasę drewna legarów podłogowych. Szukam pieczęć na legarze, który wskazuje gatunek i gatunek tarcicy.

Użyć tabela wartości projektowych znaleźć wartość Fb dla legarów podłogowych. Jako przykład rozważmy pokój o powierzchni podłogi 10 stóp na 11 stóp, 2 cale zbudowany z najwyższej jakości legarami jodłowo-modrzewiowymi 2 na 6 Douglas w odstępie 16 cali w środku. Tabela wartości projektowych pokazuje, że legary mają wartość Fb 1 495 i wartość E 1 900 000.

Następnie skonsultuj się z tabela rozpiętości w celu odniesienia odniesienia do odstępów i rozpiętości w celu znalezienia wymaganej wartości Fb dla limitów obciążenia tej tabeli. W tym przykładzie legary mają rozstaw 16 cali i rozpiętość 11 stóp, 2 cale. Tabela rozpiętości dla obciążenia rzeczywistego 30 psf / obciążenia swobodnego 10 psf wskazuje wymaganą wartość Fb wynoszącą 1 315 i minimalną wartość E wynoszącą 1 800 000. W takim przypadku legary są wystarczające do obsługi obciążenia rzeczywistego 30 psf i obciążenia własnego 10 psf.

Używaj tabel rozpiętości do coraz większych obciążeń, aż znajdziesz limity swojej podłogi. W tym przykładzie tabela dla obciążenia rzeczywistego 40 psf / 10 psf martwego obciążenia pokazuje, że legar w tym przykładzie ma wymaganą wartość Fb 1 644 i wartość E co najmniej 2 400 000. Oznacza to, że istniejące legary nie są wystarczające do obsługi obciążenia rzeczywistego 40 psf.

Po określeniu limitu obciążenia legarów można użyć tej liczby do określenia całkowitego dopuszczalnego obciążenia dla danego pomieszczenia lub budynku. W tym przykładzie powierzchnia podłogi w pokoju wynosi około 112 stóp kwadratowych. Przy równomiernie rozłożonym obciążeniu żywym wynoszącym 30 psf, co pokazują tabele, że podłoga jest w stanie wytrzymać, całkowity ciężar na podłodze wyniósłby około 3360 funtów. Zwiększenie całkowitej masy podłogi do 4480 funtów powoduje jednak obciążenie rzeczywiste 40 psf, które przekracza nośność podłogi.