Jak wybrać odpowiedni papier ścierny

Papier ścierny jest przydatny do wielu różnych zadań, w tym przygotowania metalu lub drewna do przyjęcia farby, ścierania wykończeń powierzchni, usuwania rdzy z metalu i wygładzania drewna. Później podamy szczegółowe informacje dotyczące wyboru papieru ściernego, ale najpierw trochę tła.

Kiedy kupujesz papier ścierny, znajdziesz arkusze przeznaczone do ręcznego szlifowania - są to na ogół, ale nie zawsze, 9 x 11 cale - a także produkty do użytku z elektronarzędziami, w postaci pasów lub tarcz z rzepami, lub kształty papieru przycięte do rozmiaru narzędzia. Opakowania arkuszy papieru ściernego mogą zawierać kilka sztuk tego samego gatunku lub asortyment grysów. Opakowanie zostanie wydrukowane zgodnie z zaleceniami producenta - od ogólnego zastosowania do obróbki drewna do mokrej lub suchej - aby pomóc ci wybrać najlepszy papier ścierny do twojego zadania.

Wielkość ziarna odnosi się do wielkości cząstek przymocowanych do materiału podłoża. Wszystkie opakowania z papieru ściernego są oznaczone numerem ziarna; liczba ta jest również zwykle drukowana na tylnej stronie samego papieru ściernego. Grysy pracują od 24 do 2000 i więcej. (Niektórzy producenci opisują również swoje opakowania słowami „ekstra gruba”, „gruba”, „drobna” itp.) Im niższa liczba, tym większe kruszywo i bardziej szorstki papier ścierny. Szorstki papier ścierny szybciej usuwa więcej materiału, ale pozostawia głębsze rysy w materiale.

Pomysł polega na tym, aby w zależności od zadania rozpocząć od szlifowania powierzchni gruboziarnistym ziarnem, aby szybko usunąć materiał, a następnie kontynuować pracę po swojemu do drobniejszych i drobniejszych grysów, aby stopniowo usuwać zadrapania pozostawione przez poprzednią klasę papieru ściernego, aż do uzyskania gładkiego powierzchnia. Jednak twój projekt może wymagać tylko jednego gatunku papieru ściernego, ponieważ rysy, które pozostawia, mogą nie być widoczne - na przykład, jeśli nakładasz farbę na szlifowaną powierzchnię.

Większość prac domowych można wykonać papierem ściernym o ziarnistości od 60 do 220.

Pomimo swojej nazwy papier ścierny nie jest wykonany z piasku. Zamiast tego producenci wytwarzają swoje produkty zarówno z syntetycznych, jak i naturalnych ziaren ściernych. Podczas szlifowania ziarna te pękają, tworząc nowe krawędzie, które usuwają materiał. Różne materiały ścierne mają różne właściwości.

• Granat to naturalny materiał. Szczególnie dobrze sprawdza się przy ręcznym szlifowaniu drewna, ale ten rodzaj papieru ściernego zużywa się dość szybko. Ten papier ścierny ma zwykle czerwonawo-brązową barwę - chociaż producenci znani są z tego, że farbują papiery ścierne w kilku dziwacznych kolorach!
  
• Szmergiel jest idealny do szlifowania metalu, ale jest zbyt miękki do innych zastosowań.
  
• Węglik krzemu jest najtrwalszym sztucznym materiałem i sprawdza się we wszystkich zastosowaniach, w tym we wszystkich rodzajach drewna, włókna szklanego i plastiku. Jest szczególnie dobry dla metalu. Na pierwszy rzut oka widać papier ścierny wykonany z węglika krzemu, ponieważ jest on zwykle ciemnoszary lub czarny.
  
• Tlenek glinu papier ścierny ma zazwyczaj kolor jasnobeżowy lub brązowy. Ten trwały materiał syntetyczny sprawdza się we wszystkich zastosowaniach, w tym w metalu, tworzywie sztucznym, płyt kartonowo-gipsowych, gołym drewnie i zdzieraniu farby.
  
• Tlenek cyrkonu jest sztucznym ceramicznym materiałem ściernym stosowanym głównie do szlifowania mechanicznego.
  

Istnieją inne rodzaje materiałów ściernych, ale mają one bardziej wyspecjalizowane zastosowania, więc naprawdę nie potrzebujesz ich do domu.

Papier ścierny był pierwotnie zabezpieczony papierem - stąd nazwa - ale w dzisiejszych czasach można go również znaleźć pod tkaniną lub folią, co pomaga w dłuższym użytkowaniu. Papier ścierny na podłożu można stosować na sucho lub na mokro. Szlifowanie wodą lub innym środkiem smarnym pomaga usunąć kurz powstały podczas szlifowania, zmniejszając zadrapania i utrzymując pył z powietrza. Zapobiega również zatykaniu się papieru ściernego, dzięki czemu działa dłużej. Nie należy jednak używać wody do szlifowania drewna.

Wskazówka

Warunki płaszcz otwarty i zamknięty określić gęstość ścierniwa na podkładzie. Powłoka otwarta oznacza, że ​​tylko 40 do 70 procent powierzchni jest pokryte materiałem ściernym. Przestrzeń między ziarnami ściernymi pozwala gdzieś odejść kurzowi, dzięki czemu papier ścierny nie zatyka się tak szybko jak papier ścierny z zamkniętą powłoką. Powierzchnia zamkniętego papieru ściernego jest całkowicie pokryta materiałem ściernym, więc pył szybko go zatyka. Papier ścierny o zamkniętej powłoce jest bardziej odpowiedni do ręcznego szlifowania lub do twardego drewna i metalu, podczas gdy otwarty lakier dobrze sprawdza się w przypadku elektronarzędzi i miękkiego drewna, takiego jak sosna.

Ostrzeżenie

Różne zadania wymagają różnych papierów ściernych:

• Kształtowanie drewna: Granat, tlenek glinu lub tlenek cyrkonu, ziarnistość 80 lub niższa
  
• Usuwanie śladów młyna i innych wad drewna: Granat o ziarnistości 100 lub mniejszej
  
• Szlifowanie drewna twardego: Tlenek glinu, ziarnistość od 100 do 220
  
• Wygładzanie gołego drewna przed malowaniem: Granat lub tlenek glinu, ziarnistość 100–220
  
• Wygładzanie gołego drewna przed barwieniem: Granat lub tlenek glinu, ziarnistość od 100 do 150
  
• Szlifowanie lakierowanego lub zagruntowanego drewna w dobrym stanie, przed malowaniem: zatlenek luminium lub węglik krzemu, ziarno 180
  
• Szlifowanie lakierowanego lub zagruntowanego drewna w złym stanie, przed malowaniem: zatlenek luminium lub węglik krzemu, ziarnistość 80; następnie nałóż warstwę podkładu
  
• Usuwanie podniesionych włókien drzewnych: Granat, ziarno 180 do 320
  
• Szlifowanie krawędzi przyklejonych drzwi: Ziarnistość 80
  
• Szlifowanie starych podłóg: Granat, ziarnistość 80 lub niższa
  
• Szlifowanie zadziorów metalu: Tlenek cyrkonu, ziarnistość 80 lub niższa
  
• Usuwanie rdzy z metalu: Tlenek glinu, ziarnistość 100 lub niższa
  
• Przygotowanie gołego metalu w celu jego pomalowania: Tlenek glinu, ziarnistość 150
  
• Usuwanie farby lub lakieru: Dowolny typ, o ziarnistości 100 lub mniejszej
  
• Wygładzanie między wykończeniami (takie jak lakier, szelak lub farba): Tlenek glinu na mokro lub na sucho, ziarnistość 220 lub 280
  
• Szlifowanie suchej zabudowy: Dowolny typ, ziarnistość od 80 do 150
  
• Wygładzająca masa uszczelniająca: Zacznij od sita 120 lub 150, a następnie przeszlifuj ziarnistość 150 węglików krzemu
  
• Fuga do szlifowania w celu usunięcia plam: Dowolny typ, ziarnistość 100