Jak uprawiać Angelica

Angelica (Angelica Archangelica) to wysokie, dwuletnie zioło lecznicze, które rośnie od 6 do 8 stóp wysokości z łodygami podobnymi do selera w odcieniach od czerwonego do zielonego. W pierwszym roku roślina w ogóle nie ma łodygi; ma tylko dużą kępę podzielonych liści o wysokości około 3 1/2 stopy. Następnie, w drugim roku, wydrążona, gruba łodyga wykiełkuje, a od wczesnego lata wyrosną na niej duże, koronkowe baldachy żółto-zielonych kwiatostanów o szerokości około 10 cali.

Kiedy kwiaty obumierają późnym latem, na roślinie pojawią się zielone owoce, które po osiągnięciu dojrzałości staną się beżowe i ostatecznie upuszczą małe nasiona na ziemię. Chociaż czasami założenie roślin arcydzięgla może być wyzwaniem, gdy już zaczną się rozwijać, są łatwe w utrzymaniu, ponieważ są odporne na mróz i mogą przetrwać w wielu warunkach wzrostu.

Najlepsze zastosowania dla Angeliki

Roślina ta, znana również jako duch święty, arcydzięgiel ogrodowy, ziele anioła, korzeń Ducha Świętego, dziki seler i dzięgiel norweski, należy do rodziny Apiaceae (znana również jako Umbelliferae), która obejmuje również zioła, takie jak koper, kolendra i pietruszka, a także warzywa, takie jak seler, marchew i pasternak.

Nazwa łacińska Angelica Archangelica pochodzi z rozpowszechnionej legendy o roślinie. W 1665 r. Archanioł Michał ukazał się mnichowi we śnie, mówiąc mu, że roślina może być użyta do leczenia zarazy, która pustoszyła Europę. Istotnie, arcydzięgiel był szeroko stosowany jako lek na dżumę przez cały okres średniowiecza, a zioło to było w stanie leczyć każdą chorobę, od bólu zębów po ukąszenia węży.

Obecnie zioło arcydzięgla może nie być używane jako lek na wszystko, ale nadal ma zaskakująco dużą listę zastosowań leczniczych. W rzeczywistości może pomóc w leczeniu zgagi, gazów, bólu stawów, udaru, demencji, problemów z płucami, kataru, niepokój, nerwowość, gorączka, bezsenność, nerwobóle, skurcze i problemy z krążeniem. Zawsze porozmawiaj z lekarzem przed użyciem jakiegokolwiek preparatu ziołowego. Kobiety w ciąży powinny unikać używania lub jedzenia jakiejkolwiek części rośliny, ponieważ może to spowodować poronienie.

Chociaż arcydzięgiel jest najbardziej znany ze swoich właściwości leczniczych, ma również szereg zastosowań kulinarnych. Słodkie łodygi są często kandyzowane lub galaretowane, owoce są używane do herbat, gorzkie liście mogą być podawany z rybą i korzeniem arcydzięgla może dodać jałowcowego aromatu do ginu, Chartreuse i innych likiery. Biorąc to pod uwagę, nigdy nie należy próbować zbierać dzikiej arcydzięgla, ponieważ jest prawie identyczna z trującą cykutą wodną. Nawet jedząc arcydzięgiel, który wyrósł we własnym ogrodzie, zachowaj umiar, ponieważ spożywanie dużych ilości może powodować nadwrażliwość na światło.

Dobra wiadomość jest taka, że ​​uprawa jest dość łatwa. Może dobrze się rozwijać w dużych doniczkach (upewnij się, że doniczki są umieszczone tam, gdzie mają wystarczająco dużo miejsca, aby wyhodować zioła o wysokości 8 stóp) i jest atrakcyjnym i aromatycznym dodatkiem do każdego ogrodu ziołowego. To także świetny sposób na przyciągnięcie pszczół do ogrodu, ponieważ uwielbiają one silny zapach potężnych kwiatów.

Jak uprawiać Angelica

• Nazwa zwyczajowa: Dzięgiel
• Nazwa botaniczna:Angelica Archangelica
• Kiedy sadzić: Późne lato, wczesne. jesień lub wczesna wiosna
• Strefy USDA: 4-9
• Ekspozycja na słońce: Częściowy cień lub pełne słońce
• Typ gleby: Dobrze osuszony, ale. wilgotna glina
• Kiedy ma kłopoty: Liście więdną, rosną. jest skarłowaciała, na liściach rośnie pleśń, na liściach pojawiają się plamy lub faliste linie, liście żółte
• Kiedy kwitnie: Rośnie zdrowo na zielono. liście od 3 do 4 stóp wysokości, aw drugim roku powinny mieć kolor od czerwonego do zielonego. łodyga, która rośnie od 6 do 8 stóp i rozwija się duża, koronkowo-zielona lub żółta. kwiaty

Zaczynając Angelica From Seed

Arcydzięgiel najlepiej zacząć od świeżo zebranych nasion, ponieważ zwiększają one zdolność kiełkowania i żywotność sadzonek. Jeśli jednak nie masz dostępu do żywej rośliny arcydzięgla, aby uzyskać świeże nasiona, możesz kup je, ale będziesz chciał posadzić dodatkowe nasiona, aby zapewnić wystarczająco wysokie wskaźniki kiełkowania. Dzieje się tak również w przypadku, gdy zdecydujesz się nie sadzić nasion późnym latem lub wczesną jesienią, gdy są świeże, i zamiast tego przechowywać je do sadzenia wczesną wiosną.

Aby uzyskać najlepsze wyniki w przypadku przechowywanych nasion, musisz przeprowadzić intensywną stratyfikację (zasadniczo odtwarzając naturalne środowisko nasion), aby przygotować nasiona do wzrostu. Zacznij od umieszczenia nasion w lodówce na kilka tygodni przed sadzeniem. W przypadku świeżych nasion można je sadzić natychmiast lub przechowywać w lodówce do tygodnia przed sadzeniem. Rozpocznij sadzenie w małych doniczkach, aby można je było przesadzać jako sadzonki.

Siej nasiona, delikatnie wciskając je w powierzchnię gleby. Nie przykrywaj ich ziemią, ponieważ nasiona arcydzięgla potrzebują światła do kiełkowania. Utrzymuj wilgotną glebę do kiełkowania, czyli około 30 dni. Ponieważ rośliny najlepiej radzą sobie ze zmiennymi temperaturami, doniczki zwykle najlepiej radzą sobie na zewnątrz, ale pamiętaj, aby zabrać je do środka, jeśli spodziewasz się mrozu. Jeśli musisz trzymać je w środku, umieść doniczki w słonecznym miejscu, najlepiej w temperaturze powyżej 60 stopni Fahrenheita.

Kiedy sadzonki osiągną od 3 do 4 cali, należy je przesadzić. Nie czekaj z przeszczepem, gdy twoje rośliny będą wyższe niż 4 cale, ponieważ rośliny arcydzięgla są szczególnie podatne na szok związany z przeszczepem. Rozmieść sadzonki w odległości od 12 do 24 cali w rzędach oddalonych od siebie o 36 cali i wybierz obszar do sadzenia, w którym rośliny będą chronione przed silnymi wiatrami, które mogą przewrócić wysokie łodygi.

Gdy ta obfita roślina zostanie ustalona, ​​prawdopodobnie przetrwa krótkie okresy suche i pogodę poniżej zera. Aby pomóc roślinie przetrwać chłodne zimy, unikaj podlewania, gdy zbliża się zima. Liście wymrą zimą i odrosną wiosną następnego roku. Po kwitnieniu i owocowaniu roślina umrze. Zwykle dzieje się to pod koniec drugiego roku życia, ale niektórym ludziom udało się przedłużyć żywotność rośliny o dodatkowy rok, odcinając łodygi kwiatowe przed zasiewem.

W jakiej strefie najlepiej rośnie Angelica?

Angelica dobrze rośnie w strefach USDA 4 do 9, ale czasami może również przetrwać w strefie 3. Jednak nie radzi sobie dobrze na południu, ponieważ jest to roślina zimna i słabo radzi sobie na ciepłych, wilgotnych obszarach. Co ciekawe, podczas gdy dzięgiel będzie żył dwa lata na większości obszarów, ale może żyć dłużej w regionach szczególnie zimnych, nie dojrzewając ani nie kwitnąc do trzeciego lub czwartego roku.

Decydując, gdzie uprawiać arcydzięgiel, weź pod uwagę swój region. Ogólnie roślina preferuje półcień, co jest szczególnie prawdziwe w cieplejszych obszarach, ale w chłodniejszych regionach może być preferowane pełne słońce.

Kiedy należy sadzić dzięgiel?

Naturalny cykl życia arcydzięgla powoduje, że nasiona są wysiewane w sposób naturalny, gdy spadną z rośliny późnym latem lub wczesną jesienią. Jeśli możesz uzyskać dostęp do tych nasion, jest to najlepszy czas na sadzenie, ponieważ oznacza to, że Twoje nasiona pozostaną świeże.

Podczas pracy z przechowywanymi nasionami można nadal rozpocząć późnym latem lub wczesną jesienią, ale można też zdecydować się na sadzenie wczesną wiosną. Zwykle wymaga to większej stratyfikacji, aby rozpocząć nasiona w fazie wzrostu.

Niezależnie od tego, czy pracujesz ze świeżymi, czy przechowywanymi nasionami, jeśli sadzisz wiosną lub latem, kiełkowanie zwykle trwa 30 dni, ale jesienią może być czasami opóźnione do okresu zimowego.

Zalecenia dotyczące gleby, światła słonecznego i wody dla arcydzięgla

Ogólnie rzecz biorąc, arcydzięgiel preferuje dobrze przepuszczalną glebę gliniastą, lekko kwaśną, wypełnioną materiałem organicznym i lekką. Biorąc to pod uwagę, może dobrze rosnąć w prawie każdym rodzaju gleby. Najważniejszym czynnikiem jest to, że gleba ma co najmniej 12 cali głębokości, ponieważ długi korzeń palowy rośliny często osiąga 10 cali.

Angelica jest również całkiem wyrozumiała, jeśli chodzi o światło słoneczne. Preferuje półcień, ale radzi sobie dobrze w pełnym słońcu i może nawet lepiej radzić sobie w pełnym słońcu w chłodniejszych regionach.

Chociaż arcydzięgiel może przetrwać krótkie okresy suszy, naturalnie rośnie na obszarach wilgotnych i nie toleruje suszy. Oznacza to, że zawsze należy utrzymywać wilgotność gleby. Nie należy jednak nadmiernie podlewać, w przeciwnym razie możesz przyczynić się do rozwoju grzybów, które mogą zabić roślinę. Aby uzyskać najlepsze wyniki, mocno ściółkuj, aby zapobiec parowaniu wody z gleby. Jeśli mulczujesz kompostem, może to również pomóc w nawożeniu roślin, ale alternatywnie rozważ opatrunek boczny raz w miesiącu z nawozem 10-10-10.

Jak rozmnażać Angelica

Jedną z największych zalet arcydzięgla jest to, że niezwykle łatwo się wysiewa. Jeśli chcesz mieć więcej roślin bez wykonywania jakiejkolwiek pracy, możesz po prostu pozwolić kwiatowi zakwitnąć, owocnikować i naturalnie upuścić nasiona. Aby uzyskać najlepsze wyniki z samosiewem, odciągnij ściółkę przed opadnięciem nasion, aby upewnić się, że spadną bezpośrednio na glebę.

Jeśli chcesz mieć większą kontrolę nad tym, gdzie i kiedy rosną rośliny, możesz łatwo zebrać nasiona. Po prostu zawiąż papierową torbę na główkach kwiatów i pozostaw na około miesiąc. Gdy kwiaty zmienią się w owoce, uwolnią nasiona, które wpadną prosto do Twojej torby. Można je następnie przechowywać w słoiku w lodówce, aż będziesz gotowy do ponownego zasadzenia.

Możliwe jest również rozmnażanie arcydzięgla przez podział korzeni. Poczekaj do jesieni pierwszego roku po uśpieniu rośliny. Następnie odetnij roślinę, aby miała tylko stopę wysokości. Użyj ostrego łopaty, aby podzielić roślinę na środku, pozostawiając połowę na miejscu lub wykop całą roślinę, a następnie podziel korzenie na dwie lub trzy części. Ponownie umieść każdą sekcję korzenia w łóżku ogrodowym w odległości od 18 do 24 cali od siebie.

Jak zbierać Angelica

Ponieważ prawie każda część tej rośliny jest używana do pożywienia lub leków, ważne jest, aby wiedzieć, jak zebrać każdą część bez ranienia rośliny. Liście należy zbierać w pierwszym roku lub wiosną drugiego roku, uważając, aby nie uszkodzić głównej łodygi ani nie zerwać nadmiernie. Możesz rozpocząć zbiory zaledwie kilka miesięcy po posadzeniu. Ponieważ nie przechowują się dobrze, najlepiej jest zbierać liście w razie potrzeby.

Korzenie należy pobierać w okresie spoczynku po pierwszym roku lub wczesną wiosną następnego roku. Weź tylko 1/3 plonu na korzenie, aby reszta mogła zostać przeznaczona na nasiona. Korzenie można również zbierać po wysianiu rośliny, ale nie są one tak delikatne i trudniej je wykopać.

Pędy należy zbierać, gdy są jeszcze młode i delikatne na początku drugiego roku uprawy. Nie zbieraj więcej niż 1/3 plonów, aby mieć pewność, że rośliny będą mogły się samosiać.

Poczekaj, aż owoce staną się beżowe, aby zebrać, a następnie odetnij kępy nasion, aby wylądowały w papierowej torbie i można je było oddzielić od łodyg na stole w środku.

Typowe szkodniki i inne problemy arcydzięgla

Ogólnie rzecz biorąc, arcydzięgiel to zdrowa roślina podatna na kilka szkodników i chorób. W rzeczywistości głównym problemem, na który napotykają ludzie uprawiając ziele arcydzięgla, jest inwazja mszyc. Może to spowodować więdnięcie liści i skarłowacenie całej rośliny. Mszyce mogą również pozostawiać lepkie pozostałości, które mogą powodować rozwój pleśni na liściach. Mszyce można łatwo zabić za pomocą mydło owadobójcze, poprzez dodanie ziemia okrzemkowa do gleby lub wypuszczając owady drapieżne, takie jak biedronki do ogrodu.

Górnicy liści to kolejny owad, który może uszkodzić twoją dzięgiel. W stadium larwalnym zjadają liście, pozostawiając plamy lub faliste linie na liściach. Aby wyeliminować te szkodniki, zastosuj olej neem do liści lub zgasić lepkie pułapki.

Typowe choroby Angeliki

Chociaż arcydzięgiel nie jest podatny na większość chorób, może zostać uszkodzony przez zgniliznę korony. Jest to choroba grzybicza, która infekuje glebę, powodując gnicie u podstawy roślin. Zarażone rośliny żółkną, więdną i ostatecznie umierają. Tej choroby nie można wyleczyć, gdy dotknie ona rośliny, dlatego należy podjąć wysiłki, aby zapobiec jej rozprzestrzenianiu się. Rozpoczyna się to od uzupełnienia ciężkich gleb gliniastych kompostem i nie podlewania roślin, ponieważ nadmierna wilgoć sprzyja rozwojowi grzybów.

Jeśli zauważysz infekcję, natychmiast usuń i wyrzuć chore rośliny. Następnie zabij grzyby w glebie, podgrzewając ją. Można to zrobić, przykrywając glebę plastikiem i pozostawiając ją do następnego lata.