Jak uprawiać paprocie strusie

Osiągając wysokość do 6 stóp wysokości i produkując zwijające się, pierzaste liście, paproć strusia (Matteuccia struthiopteris) to roślina wieloletnia, która kwitnie w chłodnych, zacienionych obszarach. Wymaga minimalnej konserwacji i opieki i rzadko przeszkadzają mu szkodniki lub choroby. Paproć często się rozprzestrzenia, tworząc gęste kolonie, gdy są sadzone w idealnych warunkach wzrostu.

Paproć strusia jest odporna w strefach mrozoodporności 3 do 7 Departamentu Rolnictwa USA, gdzie preferuje częściowy i pełny cień. Zalesiony obszar, północna strona budynku lub zacieniony brzeg rzeki lub strona stawu są idealnymi lokalizacjami dla rośliny. Najlepiej radzi sobie w naturalnie chłodnym klimacie i cierpi, gdy rośnie w wilgotnych, południowych regionach USA. Ponieważ każda paproć strusia może rosnąć na szerokość od 5 do 8 stóp, zapewnij co najmniej 5 stóp przestrzeni między każdą paproć a innymi roślinami. Przeszczep paproć strusi, ostrożnie wykopując ją wczesną wiosną, pozostawiając dużo miejsca wokół korony - tam, gdzie łączą się jej części naziemne i podziemne - aby uniknąć zakłócania korzeni. Ponownie posadź paproć, aby gleba całkowicie objęła kulę korzeniową, ale nie umieszczaj paproci tak głęboko, aby gleba dostała się do środka, z którego wyrastają jej liście lub łodygi; gleba w tym miejscu może spowodować gnicie.

Paproć strusia toleruje wiele różnych rodzajów gleby, choć najlepiej wygląda w dobrze przepuszczalnej glebie obfitej w materię organiczną. Jeśli w Twojej lokalizacji jest gleba lekka, piaszczysta lub ciężka gleba gliniasta, przed posadzeniem zmieszaj warstwę materiału organicznego, na przykład kompostowaną sosnę, o grubości 2 cali. Zamiast mieszać materię organiczną z każdym otworem do sadzenia, zmieszaj materiał z całym podłożem do sadzenia, aby woda nie wypełniła otworu i nie spowodowała uszkodzenia korzeni roślin.

Podlewaj często - przynajmniej raz w tygodniu, chyba że pada deszcz - aby gleba paproci strusia była zawsze wilgotna. Nie pozwól, aby gleba całkowicie wyschła; błądzą po stronie zbyt mokrej niż zbyt suchej, ponieważ paproć strusia toleruje mokrą glebę. Nakładanie warstwy materii organicznej o grubości 2–3 cale, takiej jak liście lub słoma sosnowa, na powierzchnię gleby - ale nie dotykanie roślin - wiosną i jesienią pomaga zatrzymać wilgoć w glebie. W zalesionym obszarze paprocie otrzymują trochę naturalnej ściółki z opadłych liści i wiecznie zielonych igieł.

Paprocie są wrażliwe na nawóz, choć mogą skorzystać z lekkiej aplikacji wiosną, zaraz po pojawieniu się nowych liści. Używaj nawozu o kontrolowanym uwalnianiu, granulowanego, 14-14-14, rozprowadzając go 1/8 szklanki równomiernie na powierzchni gleby na 10 stóp kwadratowych, unikając kontaktu z paprociami i innymi roślinami. Wrzuć go bardzo delikatnie do górnej 1/2 do 1 cala gleby, jeśli możesz uniknąć uszkodzenia korzeni paproci lub kłączy. Nieużywany nawóz przechowuj w chłodnym, suchym miejscu, z dala od dzieci i zwierząt.