Jak uprawiać szalotkę

Jeśli lubisz cebulę i czosnek, pokochasz szalotki (Allium cepa var. agregatum syn. Allium ascalonicum), ponieważ smakują trochę jak oba, chociaż ich delikatny, cebulowy smak można cieszyć się na surowo. Szalotka, prawdopodobnie pochodząca z Azji Środkowej lub Południowo-Wschodniej, zanim została wprowadzona do Europy podczas wypraw krzyżowych, od tego czasu stanowi integralną część Europy (zwłaszcza Francuskiej) i są czasami nazywane eschallots, francuskimi szalotkami, cebulami ziemniaczanymi lub cebulami mnożnikowymi, ponieważ jedna cebula może wyprodukować kilka więcej rosnących razem w klastry. Jako członkowie rodziny cebul, szalotki mogą być drogie, jeśli kupisz je w sklepie spożywczym, a to zachęta do posadź je w swoim przydomowym ogrodzie, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że są one bardzo łatwe w uprawie.

Na pierwszy rzut oka łatwo pomylić szalotkę z małą, wydłużoną cebulą. Żarówka ma miedzianą, czerwonawą lub szarawą papierową skórkę, a rurkowate liście - które można również jeść - mogą mieć nawet 18 cali. Kiedy przecinasz cebulę na pół, nie znajdziesz pierścieni, tak jak w przypadku przecięcia cebuli; znajdziesz ząbki podobne do czosnku. Małe szalotki mogą mieć dwa lub trzy takie ząbki, które są płaskie z jednej strony i zaokrąglone z drugiej, podczas gdy większe mogą mieć nawet sześć.

Szalotka jest byliną na południu, a na północy jest to roślina dwuletnia, która kwitnie w drugim roku życia, ale kwiaty nie robią wrażenia i nie mają sensu ich hodować. Chodzi o cebulę, która jest zwykle zbierana w połowie lub pod koniec pierwszego sezonu wegetacyjnego, szczególnie w klimacie północnym, gdzie szalotka jest traktowana jako roślina jednoroczna. Szalotka jest odporna na zimno i często sadzi się ją późną jesienią, aby umożliwić korzeniom rozwinięcie się w miesiącach zimowych i rozpoczęcie plonu wczesnym latem lub w środku lata.

Najlepsze zastosowania szalotki

Nikt nie uważałby szalotki za roślinę ozdobną, chociaż jest ona dobrym kandydatem do jadalnego krajobrazu i mogłaby być potencjalnie wykorzystywana jako roślina graniczna. Większość ludzi sadzi szalotki, aby uniknąć konieczności ich kupowania. Będą przechowywać przez miesiąc lub dwa po zbiorach w chłodnym, suchym miejscu, więc te, których nie używasz od razu, możesz przechowywać w torby siatkowe, i możesz je przechowywać nawet dłużej, jeśli najpierw wyleczysz je przez miesiąc na zewnątrz na kawałku drutu z kurczaka.

Możesz również odłamać goździk lub dwa z każdej żarówki i ponownie go zasadzić, aby kontynuować cykl i zmaksymalizować inwestycję w zakupione cebulki szalotki. Po prostu nie przesadzaj w tym samym miejscu, w którym zasadziłeś poprzednią uprawę, ponieważ gleba zostanie wyczerpana. Ogólnie rzecz biorąc, chcesz odczekać co najmniej trzy lata przed posadzeniem któregokolwiek członka rodziny cebuli w tym samym miejscu.

Szalotki lubią dobrze przepuszczalną glebę i pełne słońce, ale ponieważ są odporne na zimno, można je uprawiać w pojemniku zewnętrznym lub część ogrodu, która byłaby również dobrym miejscem na uprawy późno sezonowe, takie jak buraki, marchew czy kapusta. Rozpocznij szalotkę tuż przed zamarznięciem ziemi zimą, zbierz ją w środku lata, a następnie wykonaj jesienne nasadzenia. Rumianek, mięta, szałwia i tymianek są dobrymi roślinami towarzyszącymi i mogą zajmować to samo miejsce w ogrodzie jednocześnie lub kolejno.

Jak uprawiać szalotkę

• Nazwa zwyczajowa: szalotki
• Nazwa botaniczna:Allium cepa var. agregatum syn. Allium ascalonicum
• Kiedy sadzić: Szalotki można sadzić od wczesnej jesieni do końca marca
• Strefy USDA: 4-10
• Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do półcienia
• Typ gleby: Gleba luźna, przepuszczalna, ale wilgotna
• Kiedy ma kłopoty: Wzrost może zostać zahamowany przez zanurzenie
• Kiedy kwitnie: Liście rurkowate są zielone i soczyste

Rozpoczynanie szalotki od nasion

Jeśli pozwolisz szalotce rosnąć do drugiego roku, możesz zebrać nasiona z kwiatów i posadzić je bezpośrednio na głębokości 1/2 cala w luźnej, dobrze przepuszczalnej glebie. Jeśli umieścisz nasiona blisko siebie - 1/2 do 1 cala od siebie w rzędach oddzielonych od 10 do 18 cali - każda roślina wyda pojedynczą żarówka, ale prawdopodobnie będziesz chciał, aby rośliny produkowały wiele cebulek, w takim przypadku powinieneś zwiększyć odstęp do 6 do 8 cale. Nasiona kiełkują w ciągu czterech do pięciu dni, gdy temperatura gleby wynosi od 45 do 90 stopni Fahrenheita, więc należy sadzić na kilka tygodni przed jesiennymi przymrozkami, aby korzenie miały czas na rozwój, zanim nadejdą mrozy.

Rozpoczynanie szalotki od sadzonki

Najpopularniejszym sposobem sadzenia szalotki jest zakup zestawy szalotki, które składają się z kilku małych cebulek i sadzą każdą cebulkę na głębokość 1 cala i oddzieloną od innych cebul na 6 do 8 cali. Żarówki są wydłużone, a góra, która jest zwężającą się częścią, idzie w górę, a dolna, która jest zaokrąglona i może już mieć ślady korzeni, opada. Nakarm rzędy nawozem 5-5-5 w stężeniu 1 funta na 10 stóp, a jeśli sadzisz w upadku, przykryj cebulki szalotki 15 cm siana lub ściółki ze słomy, aby chronić je przed zamarzaniem temperatury.

W jakiej strefie najlepiej rosną szalotki?

Szalotki rosną na północy do strefy mrozoodporności USDA 2 i na południe do strefy 10, ale inne źródła ogrodnicze generalnie zalecają uprawę tylko na północy do strefy 4. Roślina bardzo dobrze radzi sobie w klimatach północnych z ujemnymi temperaturami, ponieważ cebulka jest w stanie uśpienia okres zimowy, w którym zbiera energię do kiełkowania po ostatniej mróz. Jednak na dalekiej północy sezon wegetacyjny może być zbyt krótki, aby umożliwić pełny rozwój cebulek, które są najlepszą częścią rośliny.

W klimatach najbardziej wysuniętych na południe zaleca się sadzenie jesienią, ale ponieważ ziemia nie przemarza, liście będą kiełkować i można je zbierać zimą jak szalotka lub pory. Nieco dalej na północ w strefach od 6 do 8 zaleca się sadzenie wczesną wiosną, aby można było zbierać pędy latem, a cebulki jesienią.

Kiedy należy sadzić szalotkę?

Mądrość ludowa głosi, że szalotki należy sadzić w najkrótszy dzień w roku, a zbierać w jak najdłuższy dzień, i chociaż prawdopodobnie nie wszędzie jest to prawdą, generalnie prawdą jest, że żarówki korzystają z późnej jesieni sadzenie. Dopóki korzenie zdążą się osadzić przed okresem spoczynku zimowego, pędy się pojawią wczesną wiosną i wkrótce potem możesz zacząć cieszyć się młodymi liśćmi, które są zasadniczo zieloną cebulą. Po prostu zostaw trochę liści na roślinie, aby cebulki mogły dalej rosnąć.

W klimatach bardziej południowych można sadzić cebulki w środku zimy, o ile ziemia jest luźna i nie zamarzła. Posadź je najpóźniej w marcu lub kwietniu, zanim ziemia się ogrzeje.

Zalecenia dotyczące gleby, światła słonecznego i wody dla szalotki

Glebę na szalotki najlepiej przygotować na kilka tygodni przed ich posadzeniem, dodając kompost lub materię organiczną i spulchniając glebę, aby była gliniasta. Przetestuj glebę i dodaj wapno, jeśli jest zbyt kwaśna; Idealne pH szalotki wynosi około 6,5. Unikaj używania obornika, ponieważ dodatkowy azot skróci czas przechowywania szalotki na półce.

Szalotki lubią przebywać w pełnym słońcu, ale jeśli nie możesz tego zrobić, tolerują trochę cienia. Potrzebują wody w ilości 1 cala tygodniowo, więc jeśli nie masz wystarczającej ilości opadów, monitoruj glebę i podlewaj ją, zanim wyschnie. Gleba powinna być wilgotna do głębokości 6 cali. Wyrywaj chwasty, gdy tylko się pojawią, ponieważ jeśli pozwolisz im rosnąć, będą konkurować o składniki odżywcze, a cebulki szalotki nie osiągną pełnego potencjału.

Jak rozmnażać szalotkę

Zestawy szalotki to zasadniczo cebulki, które zostały pozyskane z roślin, wysuszone i przechowywane. Równie łatwo możesz wyhodować nowe rośliny z istniejących, oddzielając jeden lub dwa goździki od świeżo zebranych roślin i sadząc je ponownie. Możesz również zbierać nasiona z roślin kwitnących i bezpośrednio wysiewać następną uprawę szalotki, chociaż ta metoda jest nieco bardziej kłopotliwa i nie jest tak niezawodna jak sadzenie cebul. Nasiona wytrzymają nawet rok, jeśli przechowujesz je w chłodnym, suchym miejscu.

Jak zbierać szalotki

Jeśli sadzisz szalotki jesienią, pędy zaczną wychodzić wczesną wiosną i wtedy należy odgarnąć ściółkę, aby cebulki mogły oddychać. Pędy można zbierać jako zieloną cebulę, gdy mają średnicę 1/4 cala, ale nie zapomnij zostawić trochę, aby cebula pozostała przy życiu. Gdy pozostałe liście zaczną brązowieć i przewracać się, cebula jest gotowa do zbioru. Zwykle dzieje się to od połowy do późnego lata, w zależności od tego, kiedy sadziłeś cebulki.

Zbiera się cebulki, unosząc je, co w zasadzie oznacza wykopywanie ich z ziemi. Podnoszenie powinno nastąpić tak szybko, jak to możliwe, gdy pędy staną się brązowe, w przeciwnym razie cebulki wejdą w nowy cykl wzrostu i skurczą się. Ogranicz podlewanie na tydzień przed zbiorem, aby cebulki wytworzyły ochronną skórkę i zapobiegły gniciu w ziemi. Po uniesieniu szalotki umieść je na zewnątrz w suchym, zacienionym miejscu na drucie z kurczaka i pozostaw do utwardzenia przez kilka tygodni, aby wydłużyć okres przydatności do spożycia.

Typowe szkodniki i inne problemy szalotki

Podobnie jak cebula, szalotka jest atrakcyjna dla kilku szkodników i świstaki są jednymi z najbardziej kłopotliwych. Jeśli nie wykluczyłeś świstaków, uprawiając szalotki w pojemnikach lub otaczając grządkę ogrodową gopher wire, może niewiele możesz zrobić, aby powstrzymać je przed wciąganiem roślin pod ziemię oczy. Jeśli świstaki są stałym problemem w twoim ogrodzie, rozważ skonsultowanie się z ekspertem od zwalczania szkodników w celu omówienia strategii wykluczenia lub zwalczania.

Larwa muchówki cebulowej wbije się w cebulki i je zniszczy. Muchy pojawiają się jako dorosłe wiosną i potrafią polecieć około mili w poszukiwaniu miejsca na gniazdo. Kiedy go znajdą, składają jaja w pobliżu podstawy łodygi, a pojawiające się robaki wbijają się w ziemię. Problem prawdopodobnie nie wystąpi, jeśli w pobliżu rośnie popularna żółta rakieta chwastów przydrożnych, ponieważ wolą ją muchy. Jeśli nie, posadź marchewki, aby przyciągnąć muchy.

Wciornastki cebulowe wpływają głównie na liście i mogą powodować ich nieapetyczny wygląd. Strategie kontroli obejmują wdrażanie lepki papier i opryskiwanie bezpieczny w ogrodzie środek owadobójczy.

Typowe choroby szalotki

Szalotka jest podatna na niewielką liczbę chorób bakteryjnych i grzybiczych. Jedną z najczęstszych chorób grzybiczych jest różowy korzeń, który powoduje, że cebulki stają się różowe, a następnie stopniowo ciemnieją, aż wyschną i obumrą. Biała zgnilizna to kolejny problematyczny grzyb, który powoduje obumieranie liści i gnicie cebul szalotki podczas przechowywania.

Fioletowa plama i mączniak rzekomy to dwie inne infekcje grzybicze, które atakują głównie liście. Możesz leczyć te infekcje liści fungicydem, ale grzyb żyjący w glebie będzie się utrzymywał przez kilka sezonów. To chyba najważniejszy powód, dla którego nie należy sadzić szalotki ani żadnego innego członka rodziny cebulowatych w tym samym miejscu przez co najmniej trzy lata.