Jak zabić Liverwort Weed

Liverwort (Marchantia polymorpha) jest szeroko rozpowszechnionym chwastem, występującym w regionach tropikalnych i arktycznych. Zwykle rośnie w zasobniku szkółkarskim; może atakować szklarnie, a także rośnie w nadmiernie wilgotnych obszarach trawników i krajobrazów. Żywotnik rośnie płasko na ziemi, tworząc gęste maty, które blokują dostęp wody do korzeni pobliskich roślin. Trudno jest wyeliminować chwasty, ale metody zapobiegawcze oraz naturalne i chemiczne herbicydy mogą pomóc wyeliminować i zabić wątrobę.

Chwasty porostowe rodzą nowe przyrosty na dwa sposoby. Wytwarzają maleńkie zarodniki, które są przenoszone przez prądy powietrzne do nowych obszarów, gdzie zarodniki stają się nowymi chwastami. Żywotnik rozmnaża się również poprzez tworzenie małych, przypominających pąki gałęzi, zwanych gemmae, w strukturach przypominających miseczki. Gemmae odrywają się od rośliny przez siły mechaniczne, takie jak spadające krople deszczu lub irygacja, a następnie tworzą nowe rośliny w pobliskich obszarach. Ręczne wyrywanie chwastów nie jest zalecane, ponieważ części roślin zawierające gemmae mogą odłamać się i rozprzestrzeniać chwasty. Metody kulturowe, które wykorzystują wzrost i rozprzestrzenianie się wątroby, pomagają kontrolować chwasty.

Warunki, które pomagają rosnąć roślinom, takie jak wilgoć i nawożenie, również sprzyjają wzrostowi wątrobnika. Unikanie nadmiernego podlewania roślin i pozostawienie powierzchni podłoża do wyschnięcia pomaga zmniejszyć wzrost wątrobowca i może go zabić, ponieważ wątrobowiec nie ma normalnych ani głębokich korzeni. Zastosowanie grubej ściółki, takiej jak ściółka z łusek kakaowych, zmniejsza wilgotność powierzchni, a także kontroluje inwazję bydła. Inną metodą jest zwiększenie przepływu powietrza w środowisku w celu zmniejszenia wilgotności i tak powolnego wzrostu wątroby. Przepływ powietrza można również zwiększyć, oddzielając rośliny od siebie. Włączanie nawozu do podłoża do sadzenia, zamiast nakładania go na powierzchnię, jest innym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się wątroby.

Często herbicydy wytwarzane ze źródeł naturalnych, zwane „herbicydami biorational”, mogą zmniejszać lub eliminować chwasty wątrobowców. Uważa się, że te herbicydy nie szkodzą organizmom pożytecznym i nie mają znaczącego negatywnego wpływu na środowisko. Herbicydy zawierające kwas octowy, kwas pelargonowy lub ekstrakt z oregano mogą pomóc w kontrolowaniu inwazji wątrobowców. Nałożyć kwas octowy jako 10 do 20 procentowy roztwór, kwas pelargonowy jako 3 procentowy i ekstrakt z oleju oregano jako 2 procentowy roztwór za pomocą rozpylacza. Inne naturalne herbicydy, takie jak kombinacje olejku cynamonowego i rozmarynowego lub kombinacji goździków, rozmarynu i olejku tymiankowego, według badań przeprowadzonych w Departamencie Ogrodnictwa w stanie Oregon nie były skuteczne przeciwko wątrobowcom Uniwersytet.

Kilka chemicznych herbicydów, takich jak flumioksazyna, chinoklamina i peroksyhydrat węglanu sodu, są skuteczne przeciwko wątrobie, zwłaszcza jeśli infestacja nie jest bardzo duża. Flumioksazyna występuje w postaci granulowanej; jest zalecany tylko do roślin w pojemnikach polowych lub szkółkarskich, a nie do użytku w pomieszczeniach. Chinoklamina jest środkiem algobójczym i nie jest również zarejestrowana do użytku w szklarniach wewnętrznych. Peroksyhydrat węglanu sodu ma postać granulowaną i rozpada się na węglan sodu i nadtlenek wodoru w kontakcie z wodą. Jest oznaczony do użytku w szklarni i można go nakładać w ilości około 0,1 funta na stopę kwadratową. Zwalcza inwazję wątrobowców zabijając jej zarodniki i może być skuteczny nawet po przejęciu przez wątrobę.