Jak zrobić przedłużacz 220 V.

Czasami przewód dostarczany z elektronarzędziem może okazać się zbyt krótki dla twojego układu przestrzeni i potrzeb. Własne wykonanie własnego przedłużacza o napięciu 220 woltów pozwala na większą kontrolę nad produktem końcowym, ponieważ możesz wybrać potrzebną długość. Ponadto dowiesz się, że materiały i jakość wykonania kordu zmniejszają ryzyko związane z bezpieczeństwem podczas korzystania z kordu. Jednak ten projekt należy podjąć tylko wtedy, gdy dokładnie zrozumiesz podstawy pracy i modyfikacji przewodów elektrycznych. Aby stworzyć niezawodny, bezpieczny przedłużacz 220 V, zacznij od zrozumienia podstawowych koncepcji dotyczących elektryczności i podstawowych elementów niestandardowego przewodu.

Niestandardowe przedłużacze, czasami nazywane „przedłużaczami” lub „przedłużaczami”, są idealne do niektórych zastosowań, ale w innych przypadkach są niewskazane. Niestandardowy przewód nadaje się do stosowania z dużymi elektronarzędziami, takimi jak piła stołowa, stolarka i strugarka.

Unikaj używania jakiegokolwiek przedłużacza do ważnego urządzenia o napięciu 240 woltów, które nie zostało wyprodukowane do tego określonego celu lub nie zostało stworzone dla Ciebie przez głównego elektryka. Domowe sznury nie nadają się do tego celu i stwarzają poważne ryzyko uszkodzenia mienia, porażenia prądem i pożaru.

Średnio prąd zabija 300 osób i powoduje ponad 4000 obrażeń rocznie w samych Stanach Zjednoczonych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć jego kluczowe koncepcje, zanim spróbujesz skonstruować niestandardowy elektryczny przedłużacz.

Natężenie to pomiar prędkości przepływu prądu elektronów (elektryczności). Jeden amper jest definiowany jako przepływ jednej kulombiny (lub 6 x 1018 elektronów) przez pojedynczy punkt na przewodniku w ciągu jednej sekundy _._

Napięcie to pomiar ciśnienia wywieranego na wolne elektrony powodujące ich przepływ (tj. Siłę elektromotoryczną). Jeden wolt jest definiowany jako ilość siły potrzebnej do przejścia jednego ampera przez określony przewodnik, którego rezystancja wynosi jeden om.

Om to jednostka rezystancji w dowolnym przewodzie prądu elektrycznego. Stopień rezystancji dowolnego elementu przewodzącego zależy od trzech podstawowych czynników: wielkości, rodzaju materiału i temperatury. Na przykład w przewodniku drutowym następujące zmiany będą miały wpływ na rezystancję, a zatem na omy:

• W przypadku drutów oporność wzrośnie, gdy średnica drutu spadnie lub długość drutu wzrośnie.
• Odporność wzrośnie również, gdy materiał będzie mniej przewodzący.
• Wreszcie spadek temperatury zmniejsza rezystancję.

Każdy przedłużacz zawiera wspólne elementy. Konkretne typy każdego z tych elementów określą, gdzie i dla jakich narzędzi ten przewód może być właściwie i bezpiecznie używany. Od wewnątrz te elementy to przewody o określonych wymiarach, izolacja, osłona drutu i wtyczka.

Przewody przewodzące są niezbędnym elementem każdego przedłużacza elektrycznego. Ogólnie rzecz biorąc, im dłuższy przewód, tym mniej prądu może on obsłużyć.

Grubość drutu lub grubość ma również wpływ na ilość prądu, którą drut może bezpiecznie przenosić. Zasadniczo większy miernik drutu (tj. Cieńszy drut) nadaje się do mniejszych prądów. Grubość drutu zostanie zaznaczona na osłonie drutu.

Izolacja otacza przewodzące przewody przedłużacza. Sznury wewnętrzne mogą, ale nie muszą mieć izolacji. W sznurach z wtyczkami spolaryzowanymi drut powrotny można rozpoznać po jego osłonie, która będzie albo żebrowana, albo oznaczona białą linią.

W przypadku wewnętrznych przedłużaczy wewnętrznych i zewnętrznych odpowiednie są różne rodzaje osłon przewodów. Sznury wewnętrzne będą miały osłonę z tworzywa sztucznego. Zazwyczaj są one koloru białego lub brązowego.

Wreszcie same wtyczki mają trzy elementy: zęby, obudowę i zaciski do przewodów. Sznury spolaryzowane mają zęby o różnych rozmiarach. Większy bolec wskazuje połączenie przewodu powrotnego. Te przewody nadają się tylko do gniazdek spolaryzowanych. Wtyczki z trzema bolcami nadają się do kabli trójżyłowych, a trzeci bolec jest podłączony do drutu uziemiającego.

Rozpocznij od dokładnego pomiaru długości przewodu. Ponadto ustal, ile prądu będzie musiał przewodzić przewód i jakiego rodzaju złącza będzie potrzebował na każdym końcu.

Następnie musisz uzyskać kabel wystarczająco długi, aby spełniał Twoje wymagania, a także był zgodny z przepisami, a także wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa produktów przedłużających. Przewód o przekroju 12 o długości do 100 stóp będzie odpowiedni do prądu o natężeniu do 15 amperów i może bezpiecznie obsługiwać każde elektronarzędzie.

Wsuń nowe wtyczki żeńskie i męskie na przewód, tak aby około 5 lub 6 cali przewodu przechodziło przez obudowy nowej wtyczki. Musisz rozłożyć wystarczającą długość przewodu przez wtyczki, abyś mógł bezpiecznie trzymać go podczas pracy nad trzema wewnętrznymi przewodami.

Dla każdej wtyczki zdejmij około 2 cale zewnętrznej tulei izolacyjnej, nie uszkadzając izolacji przewodu. Odetnij każdy przewód do długości wymaganej do osiągnięcia końcówek wtykowych.

Za pomocą ściągaczy izolacji odsłonić końce drutów, pozostawiając ćwierć cala odsłoniętego metalu na wszystkich trzech. Ostrożnie włóż nieizolowane przewody do zacisków. Podłącz przewód uziemiający do zielonego zacisku, gorący przewód (czarny) do mosiężnego zacisku, a przewód „neutralny” (biały) do srebrnego zacisku. Dokręć mocno każdą śrubę zaciskową bez zdejmowania ich, a następnie odetnij nadmiar drutu.

Sprawdź dwukrotnie, aby upewnić się, że przewody są odpowiednio podłączone do odpowiednich zacisków, a następnie zamocuj zacisk przewodu w miejscu, w którym pozostaje pełna pokrywa izolacyjna. Sprawdź wzrokowo przewody, aby upewnić się, że nie są zagięte lub uwięzione, a następnie zamontuj obudowę wtyczki.

Przed użyciem przewodu użyj multimetru, aby zapewnić ciągłość prądu. Przymocuj sondy multimetru do gorących bolców wtyczek. Powtórz czynności między dwoma bolcami neutralnymi, a następnie dwoma bolcami uziemiającymi. Jeśli wszystkie trzy testy wykażą, że przewody są prawidłowo podłączone, przedłużacz jest gotowy do użycia.