Jak stwierdzić, czy dania z dawnych Chin są wartościowe

Tylko dlatego, że zastawa stołowa z porcelany ceramicznej wygląda na starą, nie oznacza to, że jest cenna. Pająki pękające w szkliwach mogą się zdarzyć podczas procesu wypalania, a nie tylko z wiekiem, co sprawia, że ​​pająki są wątpliwą techniką identyfikacji. Pierwsze kroki w ustaleniu wartości porcelanowej zastawy stołowej zaczynają się od określenia rodzaju porcelany, producenta, artysty lub jego wieku. Gdy znasz odpowiedź na jedno lub więcej z tych pytań, możesz określić wartość swoich starych porcelanowych naczyń.

Garncarze i artyści używają różnych glin podczas produkcji ceramiki, więc znajomość rodzaju gliny może pomóc ustalić wartość porcelany. Porcelana z drobnej porcelany została po raz pierwszy wykonana dla rodzin królewskich w Chinach w okresie dynastii Song między 960 a 1127 rokiem po odkryciu materiału o nazwie kaolin glina, która strzela w wyższych temperaturach i tworzy szklaną białą porcelanę.

Angielskim garncarzom nie udało się powtórzyć przepisu, ale w 1796 r. Josiah Spode dodał do mieszanki zmielone kości wołowe, aby stworzyć porcelanę kostną. Zarówno porcelana, jak i drobna porcelana kostna mają białą szklistą powierzchnię, ale porcelana kostna jest lżejsza, mocniejsza i bardziej półprzezroczysta niż porcelana. Kiedy chińskie naczynia są grube i ciężkie, bardziej niż prawdopodobne zawierają czerwone, brązowe lub szare gliny.

W przypadku porcelany wyprodukowanej po 1890 r. Ustawa celna McKinleya wymagała, aby towary importowane do Stanów Zjednoczonych musiały zawierać pieczęć kraju pochodzenia. Jeśli więc na naczyniu znajduje się nazwa kraju na spodzie, istnieje szansa, że ​​została wyprodukowana po 1890 roku. Ale przed tym czasem wielu producentów podało także nazwę kraju lub przynajmniej firmy garncarskiej lokalizacja, taka jak Chiny Limoges, która wskazuje region we Francji, w którym Chiny zostały wyprodukowane po złożeniu z kaolin glina została odkryta w pobliżu w 1771 roku.

Inna wysokiej jakości stara porcelana porcelanowa, Miśni, nosi nazwę regionu, z którego pochodzi - kraju związkowego Saksonii we wschodnich Niemczech - gdzie produkcję rozpoczęto w 1710 r. Amerykański przedsiębiorca David Haviland otworzył fabrykę w Limoges, aby w 1842 r. Wytwarzać porcelanowe naczynia do sprzedaży klientom amerykańskim, z nadrukiem Haviland i Limoges we Francji.

Podczas gdy kilka pierwszych naczyń, które wyszły z ceramiki, może nie mieć znaku, producenci szybko przystąpili do dodania symbolu lub znaku rozpoznawczego - logo - identyfikującego wykonane przez siebie elementy. Na przykład porcelana miśniska często nosiła symbol skrzyżowanych mieczy w różnych formach na przestrzeni lat.

Firmy z porcelany często zmieniały znak rozpoznawczy dla określonej linii z roku na rok lub w razie potrzeby aktualizowały ją. Niektóre znaki zawierają jedną literę, cyfry, inicjały lub symbole. Angielska porcelana często zawiera na przykład symbole królewskie, jednorożce, lwy lub koronę.

Gdy znajdziesz znak rozpoznawczy lub inną cechę identyfikującą z tyłu naczyń, spodków i dna filiżanek, porównaj go z witrynami internetowymi, informacjami w książkach lub zanieś przedmiot do kolekcjonera antyków lub rzeczoznawcy, aby go ustalić wartość. Chociaż możesz sprawdzić witryny aukcyjne lub rzemieślnicze, aby zobaczyć ceny ustalone przez innych sprzedawców, w celu uzyskania najlepszych wyników skontaktuj się z profesjonalistą, ponieważ metody te mogą nie wskazywać prawdziwej lub pełnej wartości.

Witryny, które oferują części zamienne do zestawu naczyń chińskich, mogą dać ogólne wyobrażenie o wartości zamiennej poszczególnych elementów, a także o najbardziej kolekcjonerskich wzorach porcelany. Ogólnie rzecz biorąc, im bardziej kompletny zestaw, tym lepszy jest jego stan i rzadkość starych naczyń chińskich - wszystko to ma większą wartość niż nowe elementy.